نگرانی‌تان درباره ام اس منطقی است؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از چاردیواری، یکی از بیماری‌هایی که برخی خانم‌ها به آن حساسیت نشان می‌دهند و دائما از ابتلا به آن می‌ترسند، «مالتیپل اسکروزیس» - (MS ام.اس) است. بیماری‌ای‌ که برخی‌ها از آن غول می‌سازند در حالی ‌که یک فرد مبتلا به ام.اس، با وجود داشتن این بیماری، می‌تواند به زندگی عادی خود ادامه دهد. دکتر بیژن بابایی شما را با این بیماری بیشتر آشنا می‌کند.

معمای بی‌جواب!

بیماری مالتیپل اسکروزیس (MS – ام.اس)، در واقع زمانی اتفاق می‌افتد که پلاک‌هایی سفت و سفید رنگ، روی غلاف‌های عصبی به وجود می‌آیند. این پلاک‌ها در جریان انتقال عصبی، غلاف آن قسمت از عصب را تخریب کرده و مانند یک مانع عمل می‌کنند و باعث اختلال در انتقال جریان عصبی می‌شوند. نتیجه ایجاد چنین پلا‌ک‌هایی ابتلا به بیماری ام. اس است، بیماری‌ای که هنوز دلیل اصلی ابتلای به آن مشخص نیست. برخی از بررسی‌های آماری نشان می‌دهند این بیماری در افرادی که عادت به خودخوری دارند یا درگیر مشکلات عصبی و روحی هستند، بیشتر دیده می‌شود. همچنین این بررسی‌ها نشان می‌دهد زندگی در منازل بدون نور خورشید و کمبود ویتامین D نیز در برخی از مبتلایان وجود داشته است. علاوه بر این، دیده شده که ابتلا به ام.اس در افرادی که رژیم غذایی نامناسب دارند، بیشتر است. البته این مساله را نباید از یاد برد، هر فردی که چنین ویژگی‌هایی داشته باشد، الزاما به ام.اس مبتلا نمی‌شود و همان‌طور که گفته شد علت قطعی ابتلا به ام.اس مشخص نیست.

نمای نزدیک یک بیماری

افرادی که به ام.اس مبتلا می‌شوند، می‌توانند دچار یکسری حملات شوند. گاهی فرد مبتلا به ام. اس یک بار دچار حمله می‌شود و بعد از آن حملات دیگری را تجربه نمی‌کند و زندگی عادی او ادامه دارد. برخی دیگر از افراد مبتلا به ام.اس، حملات متعددی را تجربه می‌کنند. اما در برخی از افراد، با هر بار حمله ناشی از بیماری، پلاک جدید به صورت پیشرونده در قسمت دیگری از اعصاب به وجود می‌آید. تمامی این موارد از فردی به فرد دیگر، متفاوت است و علائم ناشی از آن به این مساله بستگی دارد که پلاک‌‌ها کدام قسمت از اعصاب را درگیر کرده باشند. شاید برخی از افراد تصور کنند که ممکن است فرد مبتلا، یک مرتبه دچار حملات ناشی از ام.اس شود و در چنین شرایطی باید چه اقدامی برای او انجام بدهند، در پاسخ این سوال باید گفت حملات ناشی از ام.اس به‌صورت حملات تشنجی نیستند و خود فرد مبتلا به ام.اس می‌تواند از علائم پیش‌زمینه‌ای، متوجه وقوع حملات شود.

وقتی زندگی ادامه دارد

نگرانی‌های زیادی در رابطه با ابتلا به ام.اس وجود دارد و باید این نگرانی‌ها را کنار گذاشت، چون فرد مبتلا به ام.اس می‌تواند در صورت ابتلا به این بیماری، زندگی عادی خود را دنبال کند و ممانعتی برای ازدواج یا حتی بارداری او وجود ندارد. این دسته از افراد در زمان بارداری، به دلیل شرایطی که دارند، باید همزمان تحت نظر پزشک متخصص زنان و زایمان و پزشک متخصص مغز و اعصاب باشند. به دلیل ناشناخته بودن علت بیماری، هنوز درمان قطعی‌ای برای آن وجود ندارد و داروهایی برای فرد در نظر گرفته می‌شود که مانع از گسترش پلاک‌ها خواهد شد ولی پلاک‌های قبلی را درمان نمی‌کند. سبک زندگی افراد مبتلا به ام.اس بسیار مهم است و این دسته از افراد باید تغذیه مناسب داشته باشند و رژیم غذایی پرچرب و پرنمک همچنین فست‌فود نداشته باشند. علاوه بر این، افراد مبتلا به ام.اس باید ورزش‌ روزانه را حتما داشته باشند. بخصوص شنا در آب خنک برای بیماران مبتلا به ام.اس بسیار مفید است . افراد مبتلا به ام.اس باید روحیه و اعتماد به نفس خود را حفظ کنند و به کار و زندگی خود ادامه دهند. ام.اس بیماری‌ای است که یک تیم درمانی را می‌طلبد و فرد مبتلا و خانواده او، باید با این تیم درمانی در ارتباط باشند. تیم درمانی شامل پزشک، فیزیوتراپیست، متخصص تغذیه و روان‌شناس یا روان‌درمانگر است.

خانواده افراد مبتلا به ام.اس باید نحوه رفتار با فرد مبتلا را بدانند و به این مساله توجه کنند که بیماران مبتلا به ام.اس به ترحم احتیاج ندارند و می‌توانند بسیاری از کارهای سبک و ساده را به تنهایی انجام بدهند. متاسفانه بسیاری از مردم، درگیر اسم این بیماری‌ شده‌اند و ام.اس آن‌قدرها که بسیاری از افراد تصور می‌کنند، خطرناک و وحشتناک نیست.

زنان بین 20 تا 40 سال بخوانند

برای ابتلا به ام.اس، نمی‌توان محدوده سنی خاصی را مشخص کرد ولی به‌طور کلی، بررسی‌های آماری نشان می‌دهد این بیماری بیشتر در دوران جوانی و در سنین 20 تا 40 سالگی اتفاق می‌افتد. همچنین برخی از بررسی‌های آماری نشان می‌دهد ابتلا به ام.اس در خانم‌های جوان بیش از سایر افراد دیده می‌شود و شاید همین مساله باعث شده است خانم‌های جوان بیش از بقیه افراد دچار نگرانی شوند، اما تا زمانی که فرد از ابتلا به بیماری مطمئن نشده، جای هیچ نگرانی وجود ندارد و لازم نیست دائما به‌دلیل ترس از ابتلا به‌دنبال علائم بیماری در خود بگردد. به طور کلی ابتلا به ام.اس با علائمی همراه است؛ برای ‌مثال، ابتلا به ام.اس می‌تواند با حالت مورمور شدن اندام‌ها، کرختی، بی‌حسی، خستگی و کوفتگی بیش از حد همراه باشد.

همچنین افت ناگهانی دید چشم بویژه در یکی از چشم‌ها، یکی از علائم مهمی است که نباید آن را نادیده گرفت. البته در صورت بروز این علائم، باید بررسی‌های لازم مانند معاینه، ام.آر.آی (M.R.I)، تهیه مایع مغزی ـ نخاعی و نوار عصب برای فرد انجام شود تا بتوان از ابتلا به این بیماری مطمئن شد. افراد زمانی که با چنین علائمی مواجه شدند، پیش از هر چیز باید به پزشک عمومی مراجعه کنند تا پس از بررسی‌های دقیق و در صورت نیاز، به پزشک متخصص ارجاع داده شوند. البته انجام چنین کاری نه‌تنها در رابطه با بیماری ام.اس بلکه در رابطه با تمامی بیماری‌ها باید صورت بگیرد و پزشک عمومی، تشخیص اولیه را می‌دهد و افراد را به متخصصان مختلف ارجاع می‌دهد. انجام چنین کاری می‌تواند به تشخیص به‌موقع و درست بیماری‌ منجر شود و فرد مسیری درست را برای تشخیص بیماری خود پشت سر می‌گذارد، ضمن این‌که اتلاف وقت و هزینه، به حداقل خواهد رسید.