راه‌های غلبه بر ترش کردن

به گزارش جام جم انلاین، شایع‌ترین علامت ترش کردن، احساس سوزش و بازگشت غذا از معده به گلو و دهان و چشیدن طعمی است که از مزه‌های شور و ترش و تلخ ترکیب شده است. گاهی هم فرد به علت انقباض عضلات حنجره و گلو که ناشی از ترشی اسید معده است، احساس می‌کند در مجرای گلویش یک توده یا برجستگی ایجاد شده که رفع نمی‌شود. اگر ترش‌کردن، مکرر و به مدت طولانی باشد، به علت التهاب تارهای صوتی سبب خشونت صدا می‌شود.

اقدامات پیشگیرانه

هنگام خوردن غذا از لقمه‌های کوچک استفاده کنید و آن را خوب بجوید.

از پرخوری اجتناب کنید چون با افزایش فشار داخل معده، احتمال باز‌شدن ورودی مری به معده و راه یافتن اسید معده به مری وجود دارد.

بهتر است، در هر وعده از حجم غذا بکاهید و بر تعداد وعده‌ها که می‌تواند تا شش وعده باشد، بیفزایید .

یکی از آثار مفید مصرف نمک قبل و بعد از خوردن غذا کمک به کاهش اثرات منفی اسید معده روی مری است. نمک بهترین خنثی‌کننده اسید معده است.

از نوشیدن مایعات، نیم ساعت قبل و بعد از غذا بپرهیزید.

از دو سه ساعت قبل از رفتن به رختخواب چیزی نخورید.

بلافاصله پس از خوردن غذا دراز نکشید و به حالت طاق باز نخوابید. سعی کنید همیشه بالش با شیب ملایمی زیر سرتان قرار گیرد.

غذاهای پرچرب و خیلی شیرین، ادویه جات تند، خوراکی‌های ترش و اسیدی، نوشیدنی‌های گازدار، قهوه و چای و نسکافه غلیظ و سیگار از عواملی هستند که باعث تشدید ترش کردن می‌شوند.

از استرس دوری کنید.

از انجام ورزش‌هایی چون دراز و نشست و فعالیت‌هایی که شکم را زیاد بالا و پایین می‌برد، اجتناب کنید.

اگر اقدامات گفته شده کارساز نیست و مدت مدیدی است ترش می‌کنید، به متخصص مربوطه مراجعه کنید تا درمان دارویی شوید. باقی ماندن طولانی‌مدت زخم در دیواره مخاطی مری می‌تواند زمینه ساز بیماری‌های دردسرساز شود.

احساس گیر کردن لقمه در گلو چیست ؟

احساس وجود توده یا برجستگی در مجرای گلو یکی از نشانه‌های ترش کردن است، اما اگر با درمان این عارضه این حس آزاردهنده همچنان وجود داشت،‌ این وضعیت ناشی از استرس است که به آن گلوبوس هیستریکوس گفته می‌شود. گلوبوس در افرادی به وجود می‌آید که تحت فشار روحی و استرس هستند و تا زمانی که از میزان اضطراب فرد کاسته نشود و استرس بدرستی مدیریت نشود،‌ این مشکل که در نتیجه حساسیت اعصاب گلو و گرفتگی عضلات دیواره مری ایجاد شده،‌ رفع نمی‌شود.

گلوبوس درمان خاصی ندارد و رفع مشکلات و تنش‌های روحی به حل مشکل بیمار کمک می‌کند. با تیمار روانی و دلداری بیمار که مشکل خاصی او را تهدید نمی‌کند، به رفع سریع‌تر این عارضه کمک کنید.