زمین را تا 100 سال آینده باید ترک کنیم؟!

او درباره شرایط این کره خاکی هشدار داده و گفته است دلایلی مثل برخورد سیارک‌ها، بیماری‌های همه‌گیر، ازدیاد بیش از حد جمعیت و تغییرات آب و هوایی، زمین را در معرض نابودی قرار داده است و نسل‌های آینده باید دنبال جای دیگری برای زندگی باشند. واقعیت این است که کره زمین ظرفیت زیادی برای زندگی ساکنانش دارد و به آسانی نابود نمی‌شود. اما بشر امروز با بهره‌برداری بیش از حد از منابع و آلوده کردن آب و خاک و هوای زمین، سرعت این نابودی را دو چندان کرده است. همه اتفاقاتی که می‌تواند زمین را در معرض نابودی قرار دهد (غیر از برخورد سیارکی با زمین) به دست انسان اتفاق می‌افتد و شرایط زیستی این کره خاکی را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. اما همه اینها به این معنی نیست که زمین تا صد سال آینده قطعا جایی برای زندگی نخواهد بود. قابلیت زندگی روی زمین به این زودی از بین نمی‌رود و لزوما نسل‌های آینده مجبور به کوچ به دنیاهای دیگری در منظومه شمسی نخواهند بود. اما قاعدتا زندگی در زمین نه تنها برای نسل‌های آینده، بلکه برای چند سال آینده نیز سخت‌تر خواهد شد. کاهش منابع طبیعی زمین، آلودگی هوا، آسیب بیش از حد به خاک‌های حاصلخیز، بحران کمبود آب شیرین، روند گرمایش جهانی و به طبع آن تغییرات آب و هوایی، روز به روز زندگی در زمین را برای بشر دشوارتر می‌کند و عجیب این که همه این اتفاقات به دست خودمان می‌افتد.

زمین در منظومه شمسی تنها سیاره قابل سکونت برای انسان است. زمین در کمربند حیات خورشید قرار گرفته و همچنین وجود آب کافی و جو مناسب شرایط را برای شکل‌گیری و ادامه حیات، بهینه کرده است. تاکنون سیاره یا هر جرم دیگری همچون زمین در منظومه شمسی یافت نشده است که شرایط ایده‌آل برای حیات انسان داشته باشد. به همین علت یافتن جایگزین ایده‌آلی برای کره زمین آسان نیست و چه بسا غیرممکن باشد. بنابراین بهتر است به جای تلاش برای یافتن محل سکونت جدید، کمی بیشتر برای حفظ سیاره مادری تلاش کنیم. توجه به گرمایش جهانی، پرهیز از اسراف و حفظ منابع طبیعی زمین، مهم‌ترین راه حل کمک به حفظ حیات در زمین است.

سپیده شعرباف

دانش