گله می کنند که روحانی ها بین مردم نیستند، «شیشه دودی» سوار می شوند، محافظ دارند، خانه های بالای شهر در طبقات بالای برج ها مال آنهاست، لباس های فاخر می پوشند، از تفریحات آن ور آبی، بهره می گیرند، البته با لباس شخصی؛ اما در مترو، فراوان طلبه هایی دیده می شوند که عین مردم زندگی می کنند.