ایست پلیس به رانندگان مصروع

بعلاوه اگر فرد مصروعی بیماری خود را کتمان کند و پلیس هنگام انجام گشت یا زمان انجام کارشناسی تصادفات، به این موضوع پی ببرد، گواهینامه رانندگی وی باطل و بیمار به کمیسیون پزشکی معرفی می‌شود و تا زمان احراز صلاحیت و سلامت از سوی شورای عالی پزشکی، مجاز به دریافت گواهینامه و رانندگی با وسایل نقلیه نخواهد بود.

برای بیماران مصروع که پس از سه تا پنج سال مصرف دارو، بیماری شان کنترل شده، شاید این سوال مطرح باشد که چه ضرورتی دارد این ممنوعیت اعمال شود‌؟

دکتر کوروش قره گزلی، مدیر عامل انجمن صرع ایران با اشاره به این که مبتلایان صرع باید حداقل سه سال از آخرین تشنج شان گذشته باشد تا بعد از تأیید پزشک متخصص مجوز رانندگی بگیرند، درباره علت اعمال چنین ممنوعیتی به جام‌جم می‌گوید: حمله تشنجی غیر‌قابل پیش‌بینی است و در هر شرایطی ممکن است بروز کند. با توجه به این‌که بیماری صرع، منشأ امواج غیر‌طبیعی در مغز دارد و حملات تشنجی به اختلال هوشیاری در بیمار منجر می‌شود، باید مراقب باشیم افراد مبتلا به صرع از فعالیت خطرآفرین پرهیز کنند.

این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌افزاید: شنا کردن یا کوهنوردی فقط برای خود بیمار خطرساز است، ولی تصور کنید راننده یک اتوبوس، کامیون یا تاکسی دچار حمله تشنج ناشی از بیماری صرع شود. در این صورت، علاوه بر ایجاد خطر جانی برای خودش، دیگران نیز دچار مخاطره خواهند شد. به همین دلیل بسیار مهم است که قوانین با کمک متخصصان، مانع بروز مشکلات و مخاطرات شود.

خطر حمله صرع هنگام رانندگی

بروز حملات در شرایطی مثل کم‌خوابی و استرس سبب بیشتر شدن احتمال حمله تشنجی می‌شود و رانندگی هم یکی از این حالت‌هاست .

به همین دلیل دکتر قره گزلی تاکید می‌کند: دادن مجوز برای رانندگی در این بیماران باید با وسواس جدی و دقت نظر توام باشد. در حال حاضر، قوانین اکثر کشور‌های جهان در این زمینه بسیار سختگیرانه و جدی است. خطر بروز حمله صرع در زمان رانندگی حتی اگر بسیار کم باشد، بسیار خطرناک است.

وی با تاکید بر این که یکی از مهم‌ترین راهکارهای جلوگیری و پیشگیری از صرع مصرف منظم داروها است، تاکید می‌کند: در حدود 30 درصد بیماران صرعی، بیماری کنترل کامل نخواهد شد، پس خطر بالقوه همیشه وجود دارد. این بیماران باید در نظر داشته باشند خستگی و ناراحتی فکری، خطر بروز تشنج را در زمان رانندگی بیشتر می‌کند.

بایدها و نبایدهای رانندگی در مبتلایان صرع

توجه به این نکات برای رانندگی بی‌خطر دسته‌ای از بیماران مصروع که مجوز رانندگی دارند، ضروری است:

قطع مصرف دارو در مبتلایان صرع بدون مشورت با پزشک بسیار خطرناک است.

مبتلایان باید داروهای خود را مرتب مصرف کرده و هرگز مصرف آن را فراموش نکنند، حتی اگر خسته یا خواب‌آلود باشند.

اگر با وجود توصیه‌ پزشک رانندگی می‌کنند؛ خود مسئول حوادث رانندگی هستند، حتی اگر در آن حادثه گناهکار اصلی نباشند.

اگر هنگام رانندگی حس کنند یک حمله تشنجی می‌خواهد آغاز شود باید به کنار جاده بروند و خودرو را متوقف کنند.

اگر بیمار دارویش را تمام کرده، باید از کسی بخواهد که او را به داروخانه برساند یا داروهای تجویزی را با پیک تحویل بگیرد. در صورتی که بیمار تشنج دارد، باید از فردی درخواست کند که ماشین او را تا مطب دکتر براند.

اگر داروها تغییر کرده یا قطع شده، تا زمانی که بیمار و پزشک از تاثیر آن مطلع نشده‌اند، بیمار نباید رانندگی کند.

این بیماران هرگز نباید نوشابه‌ الکلی بنوشند‌. الکل احتمال تشنج را افزایش می‌دهد و داروی ضد صرع نیز اثر الکل بر بدن را تقویت می‌کند.

چگونه حمله صرع را کنترل کنیم‌؟

بعضی بیماران نسبت به نور حساس هستند و اگر در معرض نور آفتاب قرار گیرند، ممکن است دچار حمله شوند، بنابراین بیمار برای خروج از منزل باید از عینک آفتابی استفاده کند.

گروهی از بیماران به اشعه تلویزیون حساس هستند و هنگام تماشای تلویزیون حمله تشنجی بروز می‌کند. هر چقدر تلویزیون نو و تازه باشد، پرتوافکنی قوی‌تری خواهد داشت.

مصرف مشروبات الکلی برای بیماران مبتلا به صرع بسیار خطرناک است و توصیه می‌شود این افراد به‌طور کلی از مصرف مواد الکلی خودداری کنند.

استفاده از سیگار نیز برای بیماران به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

پایین بودن قند خون، خطر بروز حمله تشنجی را زیاد می‌کند. به این بیماران توصیه شود در صورت انجام فعالیت ورزشی از خوردن مواد قندی غافل نشوند.

فعالیت ورزشی شدید ممکن است برای بیماران مصروع خطرناک باشد.

بیماران صرعی از قرار گرفتن در موقعیت استرس‌زا و فشار روحی - روانی باید پرهیز کنند.

میزان خواب بیماران با شرایط بیمار باید مطابقت کند‌. کم‌خوابی برای بیمار خطرناک است و ممکن است منجر به تشنج شود.

لازم است بیمار از قفل کردن درِ حمام و دستشویی منع شود تا در صورت وقوع حمله تشنجی، اطرافیان بتوانند به وی کمک کنند.

شنا برای بیماران یک ورزش مفرح و سالم است، ولی هنگام رفتن به استخر باید غریق نجات را از بیماری خود مطلع کرده تا تحت مراقبت بیشتری شنا کنند.

در محیط مدرسه نیز معلمان و مدیران باید از بیماری کودک مطلع شوند تا در صورت وقوع تشنج بتوانند به کودک کمک کنند.

پونه شیرازی

دانش و سلامت