صنعت خودرو و چند سوال بی‌پاسخ

با این حال با نگاهی به نوع سخنان وزیر، ایشان سوالات پرسیده شده اما پاسخ داده نشده را دوباره روی میز قرار می‌دهد:

1ـ اول از همه باید پرسید چرا‌ ایشان طوری سخن می‌گوید که در ذهن شنونده، شان مقام وزارت به سهامداری شرکت خودروساز سقوط می‌کند؟ مگر ایشان در مقام وزیر ، مسئول حمایت از حقوق مردم نیستد؟ اگر هستند، پس جای حقوق مادی و معنوی وامنیت مردم در صنعت خودرو کجاست؟ مگر بارها گفته نشده صنعت خودرو دولتی نیست و متعلق به بخش خصوصی و عمومی غیردولتی است؟ پس چرا وزیر ، با این بخش، آن‌گونه که تامین‌کننده حقوق مردم باشد، برخورد نمی‌کند؟ یادتان می‌آید زمانی که مردم از دولت درخواست کاهش قیمت خودرو را داشتند، سخنگوی دولت گفت چون خودروسازان دولتی نیستند، ما امکان امر و نهی کردن به آن را نداریم؟ اگر آن امکان نیست، الان این دفاع تمام قد آقای وزیر چه معنی می‌دهد؟

2ـ ایشان بحث حمایت از تولید ملی را به‌عنوان محور استدلالشان مطرح کرده‌اند. درپاسخ باید گفت کدام ایرانی را سراغ دارید که اعتلای نام ایران را در سر نداشته باشد؟ اما حمایت از تولید ملی به چه قیمت؟ به بهای دم فرو بستن طولانی از قیمت غیرواقعی و کیفیت غیر قابل دفاع برخی خودروهای داخلی؟

3ـ انواع کالاهای صنعتی در رسته‌های مختلف تولید و صادر می‌شود. این که وزیر تقریبا در هر فرصتی ناچار است از خودروسازان دفاع کند، خود موید مشکل خودروسازان در ایران است. در ثانی حمایت از خودروی ملی و تولید ملی یک چیز است و حمایت از آنچه خودروسازان خوانده می‌شود یک چیز دیگر. تعرفه واردات قطعات یدکی 10درصد و تعرفه واردات خودرو 90 درصد است اما این تعرفه پایین برای قطعات یدکی منجر به ورود قطعات کم‌کیفیت از خارج شده است.

4- و سرانجام یکی از اثرات«پساتحریم» این است که استانداردهای رقابت بالا می‌رود و مردم کالای ارزان و با کیفیت می‌خواهند و تولیدکنندگان و از جمله خودروسازان، اگر به این قاعده تن ندهند، امروز نه فردا نه اما در آینده نزدیک، اسیر جبر بازار و خواست مصرف‌کننده می‌شوند. دیگر هم بهانه تحریم وسط نیست. افکار عمومی از رشد بهره‌روری، کاهش هزینه‌های تولید با استفاده از علم روز مدیریت، فروتنی و پاسخگویی به مشتری و رقابت به نفع مصرف‌کننده حمایت می‌کندومی پرسد چرا قیمت خودرو پایین نمی‌آید؟مگر گفته نمی‌شد تحریم ها صنعت خودرو را قفل کرده؟پس چرااثرات رفع یا شل شدن آن دیده نمی شود؟درنهایت نیز واقعیت این است که مردم خودرو ایرانی و ملی می‌خواهند وکیست که نخواهد؟ اماخودرویی که حداقل شاخص های قیمتی وکیفی وایمنی را داشته باشد.لذاانتظار بحق این است که با مردمی هوشیار وتحلیل گرمان با زبان استدلال صنعتی واقتصادی سخن بگوییم و اگر استدلالمان به حق باشد،کیست که نپذیرد؟...

سید علی دوستی موسوی

دبیر گروه اقتصاد