اصلاح مدیریتی مهمتر از تدوین برنامه

در دولت های ائتلافی معمولا بر روی مسائل خاصی به تفاهم می‌رسند، به عنوان مثال تصمیم می‌گیرند روی بحث سیاست خارجی یا سیاست دفاعی و مسائل امنیتی و اطلاعاتی کارشان را پیش ببرند. ضمن اینکه در کشورهای دیگر برخی از مشاغل مانند سیاست بانک مرکزی، سیاست دیوان عالی و بسیاری از مشاغل دیگر ارتباطی با تعیین دولت‌ها ندارند. به عنوان مثال رئیس فدرال رزرو آمریکا که بانک مرکزی آن کشور است از زمان ریگان تا دوره جرج بوش پسر یک نفر به نام آلن گرینسپن که یک اقتصاددان و مدیر اجرایی بود ریاست آن سازمان را بر عهده گرفته بود.

اما در دولت آقای روحانی عملا یک نوع ائتلافی حاکم است که توافق چندانی در مورد مسائل توسعه‌ای اقتصادی کشور و روش خروج از بحران فعلی وجود ندارد .البته این موضوع را مرتب تاکید می‌کنند که معاونان و وزرای ما روستا زاده هستند یا از طبقات پایین اجتماع به اینجا رسیدند اما اکنون ارتباط آنها با طبقه‌ای که در آن بودند قطع شده و دیگر به آن طبقه تعلق ندارند و در نهایت در شمال تهران زندگی می‌کنند و در ادارات و یا محل کار خود هستند.

به همین ترتیب بینششان هم فقط در محدوده شمال تهران خلاصه می‌شود. بنابراین این اجماع یا بینش کلی در مورد اینکه کشور نیازمند توسعه اقتصادی است و بایستی برای رسیدن به توسعه اقتصادی باید از رکود خارج شد وجود ندارد. ما اکنون در شرایطی قرار داریم که روابط خارجی‌مان در تنش است و به دنبال آن در استفاده از منابع اعتباری خارجی در تنگنا قرار داریم.

همچنین امکان ارتباط مستقیم مالی و بانکی در سیستم بانکی و بازار سرمایه جهانی وجود ندارد؛ در نتیجه باید عمده تکیه فعالیت‌ها در فعالیت اقتصادی درون‌زا خلاصه شود.

برای افزایش فعالیت‌های اقتصادی درون‌زا سه وزارتخانه کلیدی مسکن، کشاورزی و نیرو در راس امور قرار دارند که کوتاهی‌‍‌هایی در این زمینه انجام می‌دهند. وزارت مسکن، راه و شهرسازی بخش عمده سرمایه ثابت ناخالص داخلی را شامل می‌شود و در بخش ساختمان بیشترین سرمایه کشور، در آن قرار گرفته و می‌تواند کمک بسیار بزرگی برای خروج از رکود انجام دهد، اما مدیریتی را در این وزارتخانه کلیدی قرار دادیم که در گذشته عملکرد خودش را نشان داده است. بنابراین اگر قرار بود بر اساس عملکرد و قدرت اجرایی وزیری انتخاب می‌شد باید کنکاش بیشتری صورت می‌گرفت .به همین دلیل شاهد این موضوع هستیم که بخش مسکن کاملا در رکود فرو رفته، ساخت و ساز متوقف شده و طرح های راه آهنی و ساخت آزاد راه‌ها کاملا به حالت تعلیق درآمده و عملا شاهد هیچگونه نوآوری در تشکیلاتی که بتواند کشور را از رکود خارج کند نیستیم.

همچنین در حوزه کشاورزی که بخش بزرگی از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می‌دهد مدیریتی را انتخاب کرده ایم که یک دوره وزیر کشاورزی بوده و در آن دوره نیز انگیزه انجام کارهای بزرگ نداشته است. ما عملکرد ضعیف این مدیر را در زمان وزارت راه و ترابری هم دیده بودیم. در مورد وزارت نیرو هم که من مسائل آن را به بصورت دقیق پیگیری می‌کنم، یکساله اخیر تاریکترین دوره ما در بخش نیروگاه و سد سازی بوده است. چراکه مثلامدیر جدید وزارت نیرو از روی لجبازی با دولت قبلی طرح‌های کلیدی مانندسدهای بختیاری، کارون 2و کارون 5 و امثال آن را که بر روی بزرگترین رودخانه ایران قرار دارند به جای تامین منابع مالی، به حالت تعلیق درآورده است. بجد معتقدم ، کار توسط فرد انجام می‌گیرد و ارتباطی به تخصص او ندارد. یعنی یک فرد متخصص حتما مدیراجرایی خوبی نیست. البته تخصص مرتبط با مسئولیت بسیار مهم است، اما این کاراجرایی است که تعیین کننده است.لذا مدیران این سه وزارتخانه هرقدرهم متخصص وتحصیلات مرتبط داشته باشند،بازدراجرا مشکلات خاصی دارندکه این مشکلات اجرای برنامه های خروج از رکودرابا دشواری مواجه می کند.تجربه جهان نیز همین را نشان می دهد.

خانم تاچر لیسانس شیمی داشت و دختر یک خواربار فروش بود، همچنین جان میجر نخست وزیر انگلستان تحصیلات دانشگاهی نداشت. همچنین یوشکا فیشر نیز که مدت‌ها وزیر خارجه آلمان بود و در حال حاضر در دانشگاه استنفورد آمریکا که از مراکز علمی جهان است،​ علوم سیاسی تدریس می‌کند؛ تحصیلات دانشگاهی ندارد. همچنین شرکت‌های بزرگ برای گزینش افراد برای پست‌های کلیدی در هنگام مصاحبه علاوه بر پرسش‌های تخصصی و فنی از طریق یک روانشناس توانایی‌های اجرایی آنها را هم مورد بررسی قرار می‌دهند. بنابراین برای تضمین اجرایی شدن برنامه هایی که برای خروج از رکود تدوین شده،باید درمدیریت برخی بخش های کلیدی اصلاحاتی راانجام داد.

دکتر بهمن آرمان، استاد دانشگاه و اقتصاددان