کیست تخمدان باعث ناباروری نمی‌شود

دکتر فاطمه زارعی در گفت‌وگو با ایسنا افزود: کیست تخمدان توده مواج و نرمی است که در سطح تخمدان به وجود می‌آید و در صورت بزرگ بودن از طریق معاینه با دست پزشک نیز قابل لمس و همچنین در صورت کوچک بودن با روش سونوگرافی قابل مشاهده است. کیست تخمدان معمولا به دلیل تغییرات هورمونی و استفاده از رژیم غذایی نامناسب به وجود می‌آید.

این عضو هیات علمی دانشگاه خاطرنشان کرد: کیست تخمدان هرگز باعث ناباروری نمی‌شود، اما بیماری‌های تخمدان، باروری را به تعلیق می‌اندازد یا آن را خدشه‌دار می‌کند.

وی گفت: بیشتر مواد غذایی مانند مرغ و تخم‌مرغ هورمونی، شیر حاوی مواد نگهدارنده، اشعه منتقل شده به مواد غذایی از طریق مایکروفر، فست‌فودها و انواع اسنک‌ها که حاوی کربوهیدرات، مواد افزودنی و نگهدارنده است عامل ایجاد کیست تخمدان محسوب می‌شود.

این جراح و متخصص زنان با اشاره به این‌که تمامی انواع کیست‌های تخمدان خطرناک نیست، خاطرنشان کرد: اگر کیست تخمدان تک و در اندازه 2.5 تا 25 میلی متر باشد، از نوع ساده و قابل درمان است، اما اگر از نوع ریز و بدخیم باشد و باعث دردهای لگنی، درد شدید قاعدگی و اختلال در اشتهای فرد شود، درمان از طریق جراحی انجام می‌شود.

زارعی افزود: کیست تخمدان خوش خیم با مصرف دارو و تغییر در رژیم غذایی، قابل درمان است.

وی تصریح کرد: علائم وجود کیست تخمدان در افراد یا به‌صورت تک‌تک یا همه علائم با هم بروز می‌کند. این علائم شامل اختلالات قاعدگی، خونریزی دائمی، لک بینی دائمی طی ماه، درد در یک طرف یا دو طرف تخمدان، درد در کشاله ران، احساس سنگینی در لگن در صورت وجود کیست بزرگ و در افراد متاهل درد هنگام نزدیکی است.

همه اوتیسمی‌ها شبیه هم نیستند

یک روانپزشک معتقد است: همه افراد مبتلا به اوتیسم شبیه هم نیستند. در واقع این بیماری طیف وسیعی از درجات و علائم را دارد و حتی زیرمجموعه‌هایی نیز برای آن در نظر گرفته شده‌است.

دکتر شاپور کریمی در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن تعریف بیماری اوتیسم یا در خودماندگی، گفت: در این بیماری اختلالی در توسعه شبکه‌های مغز ایجاد می‌شود و کودک نمی‌تواند ارتباط مناسبی با اطراف خود برقرار کند.

وی با بیان این‌که هر کودک زمانی که متولد می‌شود دارای توانایی‌هایی برای استنباط محیط و عملکردهایی در این خصوص است، افزود: در کودکان اوتیسمی هنگام تولد عملکرد مغز و سیستم اعصاب مرکزی نرمال است، اما به مرور که باید در این سیستم توسعه ایجاد شود، اختلالاتی رخ می‌دهد.

به گفته این متخصص بیماری‌های اعصاب و روان، در کودکان اوتیسمی توانایی ارتباطات بویژه ارتباطات کلامی کم است، این کودکان کمتر به اشیا و افراد وابستگی پیدا می‌کنند، خوب بازی نمی‌کنند و نمی‌توانند با دیگران و همسالان خود برقرار کنند.

کریمی اظهار کرد: این کودکان نمی‌توانند با خانواده و والدین خود ارتباط کلامی و حتی چشمی مناسبی داشته باشند، پاسخ مناسبی به محیط نمی‌دهند و گاه این پاسخ‌ها، تکراری است.