تیم ملی والیبال جوانان نقص فنی دارد

آبشارزن‌های تیم قوی‌تر از پاسورهای تیم بودند و بعد از سال‌ها بازیگردانان تیم ما پاشنه آشیل اصلی تیم بودند. آنها نه‌تنها در تغذیه آبشارزن‌ها موفق نبودند، بلکه به دلیل کوتاهی قد، مرعوب آبشارزن‌های حریف می‌شدند که اوج این ضعف را در مسابقه نیمه‌نهایی مقابل چین دیدیم که چگونه زی هونگ بازیکن شماره شش چین سه اسپک حساس و سرنوشت ساز را در امتیازهای 12 ـ 13 ست پنجم را داخل زمین ایران خواباند.

البته ژاپنی‌ها هم قد کوتاه بودند و با میانگین 187 به هیچ وجه با استاندارد فیزیکی والیبال آسیا همخوانی نداشتند، اما این خلأ را با کارهای عالی تاکتیکی پر کردند تا جایی که در میان بهت همگان قهرمان آسیا شدند. آنها چون تکنیک‌های پایه را ازکودکی و به طور علمی آموخته بودند، مشکلی برای اجرای کارهای دیکته شده گروهی نداشتند، اما بازیکنان تیم ما اغلب ضعف فردی و فنی داشتند، یکی خوب ساعد نمی‌زد، یکی زاویه‌اش برای زدن ضربات نهایی ایراد داشت، آن یکی راه زدن سرویس را نمی‌دانست و خلاصه هر یک از عدم کارهای آموزشی اولیه رنج برده‌اند و در چنین وضعی هیچ مربی بزرگی نمی‌تواند طی چند اردو این نواقص را برطرف سازد. والیبال مدرن چیزی است که در دیدار پایانی جام شانزدهم جوانان از تیم ژاپن دیدیم که بازیکنان این تیم در رویاها مینیاتور بازی می‌کردند، جاگیری تماشایی، ساعدهای جفت و جور، پرش‌های بلند و هشیاری این تیم مرهون کارهای یکنواخت آموزشی در سراسر ژاپن است. در چین و ژاپن جشنواره‌های دانش آموزی به اندازه بازی‌های المپیک ارزش می‌یابد و ستارگان نامی سرزمین‌های دور در مراسم پایانی این جشنواره‌ها حضور می‌یابند، اما در کشور ما هنوز مشخص نیست امور پایه‌ای را کدام سازمان یا ارگانی بر عهده دارد، تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش امسال مسابقه‌های مدارس راهنمایی کشور را برگزار نکرد و عملا صدها نوجوان از نعمت حضور در مسابقات محروم مانده‌اند، مینی والیبال در ورزش ما جایی ندارد و فدراسیون والیبال همچنان گلخانه‌ای کار می‌کند و چنین می‌شود که با وجود صرف هزینه‌های زیاد و اردوهای خارجی تیم ما در طول رقابت‌ها لنگ می‌زند و به دلیل کمبود بازیکن همتراز دچار لغزش می‌شود.

طی چند روز گذشته برخی مسئولان فدراسیون والیبال مدعی شده‌اند تیم جوانان تاوان پاک بودن بازیکنانش را می‌دهد و ما هم سازمان ثبت احوال نیستیم که بخواهیم سالم یا ناسالم بودن شناسنامه با سن تقویمی و تقدیمی بازیکنان را مورد بحث قرار دهیم، اما مگر دیگر تیم‌ها ناسالم بوده‌اند؟ اگر حساب یکی دو کشور را کنار بگذاریم، چه کسی باور می‌کند ژاپنی‌ها، کره‌ای‌ها و چینی‌ها تقلب کرده باشند؟ برای آنها قهرمانی در هر شرایطی پسندیده نیست، برعکس ما که با یک باخت دچارناامیدی می‌شویم و با یک برد بر اوج احساسات پرواز می‌کنیم. باید باور نمود که این تیم جوانان در حد مسابقه‌های جهانی نیست و ما باید بدون لاپوشانی قضایا و دوری کردن از هر گونه توجیه بپذیریم که ضعف داریم و شبانه‌روز کار کنیم تا یک تیم در سطح بین‌المللی درست کنیم. خوشبختانه از نظر نیروی انسانی کمبود نداریم، مشکل بی‌توجهی به امور بنیادین و نبود همنواختی آموزش است. والیبال ورزشی دیر محصول است، علیرضا نادی بعد از حدود 20 سال حضور در سطح اول والیبال تازه به مرز پختگی رسیده، شهرام محمودی از سال 2004 در سطوح بین‌المللی حضور پیدا کرده تا امروز اوج گرفته است، دلیل این دیر کرد در رسیدن به مراتب بالا، نبود پایه درست است و ما به جای رنگ و لعاب بخشیدن به پیروزی‌هایی که گاهی به حد افراطی عود می‌کند، باید پایه را درست کنیم.

فرهاد نفرزاده سرمربی تیم جوانان ایران در پایان رقابت‌های جوانان آسیا ـ اقیانوسیه گفت: قول می‌دهم در مسابقات جهانی جزو چهار تیم برتر دنیا باشیم ولی می‌توان حدس زد کار دشواری برای تحقق این ایده دارد. نفرزاده هم روی پاک بودن تیم تاکید دارد، اما پاک بودن یک وظیفه است و افتخار زمانی است که بایک تیم پاک قهرمان شویم، درست مثل ژاپن!

جمشید حمیدی / جام‌جم