سایه تردید بر سر تکواندوی پرافتخار

پشت سر گذاشتن کره جنوبی در رقابت‌های جهانی و پایان دادن به سلطه 36 ساله کره‌ای‌ها آن هم در شرایطی که میزبان رقابت‌ها بودند، کار بسیار بزرگی بود که کمتر کسی در دنیای تکواندو تصور آن را داشت.

نکته جالب توجه در این رابطه این‌که گرچه در کسب این قهرمانی عوامل زیادی از جمله مدیریت فدراسیون، جنگندگی ملی پوشان و... نقش داشت، اما بی‌تردید نقش اصلی بر عهده کسی جز سکاندار تیم یعنی رضا مهماندوست نبود؛ کسی که در 3 سال گذشته همواره شاگردانش در سطح اول دنیا حرف‌های زیادی برای گفتن داشتند، این بار هم با کسب 3 طلا، یک نقره و 2 برنز آقای تکواندوی دنیا شدند.

در شرایطی که با کسب عنوان قهرمانی ایران در جام‌جهانی (مسابقات تیم به تیم) ایام به کام تکواندو بود و باد به پرچم ریاست فدراسیون سیدمحمد پولادگر می‌وزید، در ادامه این روند و 2 ماه بعد یعنی در پیکارهای گزینشی المپیک محمدباقری معتمد و یوسف کرمی براحتی هر دو سهمیه ورودی المپیک را کسب کردند تا این رشته یک گام دیگر به پیش برداشته باشد.

در این شرایط و با توجه به در پیش بودن المپیک، درخشش تیم‌های ملی کشتی، وزنه‌برداری و تکواندو، کمیته ملی المپیک را بر آن داشت که حقوق ماهانه 5 میلیون تومانی برای سرمربیان این تیم‌ها در نظر بگیرد؛ اتفاقی که می‌توانست برای تکواندو هم به عنوان یک شارژ روحی و البته مادی برای سرمربی آن تلقی شود، اما در عین ناباوری و با تصمیم مدیریت فدراسیون این رقم نصف شد تا آتش به خرمن مهماندوست انداخته و او را وادار به استعفا از سمت خود کند. استعفایی که هیچ‌گاه به صورت کتبی داده نشد تا سرمربی موفق تکواندو به دلیل سوءتفاهم‌های ایجاد شده، از مسوولیت خود کنار برود.

باید دید کادرفنی جدید قادر خواهد بود از دستپخت بهترین مربی تکواندوی دنیا بهره ببرد، یا به پولادگر ثابت خواهد شد که او نیز قدری شتاب‌زده تصمیم گرفته است. به هر حال امیدواریم که تکواندو ایران در المپیک لندن از آزمون بزرگ خود سربلند خارج شده و دچار لطمه‌ای نشود.