گفت‌وگو با ماشاءالله شاهمرادی برگزیده بخش تجلی اراده ملی فیلم فجر

در سینما جا برای همه هست

ماشاءالله شاهمرادی‌زاده امسال با 2 اثر به جشنواره فجر سی‌ام آمده بود. یکی نویسندگی «شور شیرین» به کارگردانی جواد اردکانی و تهیه‌کنندگی ابراهیم اصغری که در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا کرد و دیگری کارگردانی «پنجشنبه آخر ماه» که محصول مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بود و برای همین فیلم جایزه وی‍ژه بخش تجلی اراده ملی را دریافت کرد. به همین بهانه با وی به گفت‌وگو نشستیم.
کد خبر: ۴۶۱۷۶۲

نظرتان درباره حضور چشمگیر جوانان در این دوره از جشنواره چه بود؟

البته اگر هر دو نسل سینماگران در کنار هم باشند خیلی بهتر است، اما این ذهنیت که نبود بزرگان سینما و حضور گسترده فیلم‌اولی‌ها به هویت جشنواره لطمه زده و از اعتبار آن می‌کاهد اصلا درست نیست.

به نظر شما آیا می‌توانیم بگوییم دوره کنونی سینما از آن جوانان است و عصر طلایی قدیمی‌ها سر آمده؟

نه. اصلا این طور نیست. اگر فیلم‌اولی‌ها حتی سالی 100 فیلم هم بسازند جای بزرگان تنگ نخواهد شد. این ما هستیم که جنبه نداریم و به جای در کنار هم دیدن، ‌دست به تفکیک و جدایی می‌زنیم.

به نظر می‌رسد شما از این جدایی غمگین هستید و احساس می‌کنید که این نگاه انحصاری باعث شده است عرصه برای ورود تازه‌واردان تنگ شود.

زمانی در جبهه یک گروهان وقتی می‌دید یک گردان در حال آمدن است از خوشحالی پر درمی‌آورد و اصلا یک درصد به این فکر نمی‌کرد که با آمدن این افراد جدید جایشان تنگ می‌شود یا آذوقه کم می‌آید، در صورتی که الان همه از حضور تازه‌واردان می‌ترسند.

به نظر شما دلیل این رفتار چیست؟

دلیلش این است که آن افراد فهم و دانش خدایی داشتند. محمود کاوه فقط 19 سال داشت که به فرماندهی یک لشکر رسید، در صورتی که در جامعه سینمایی ما جوان‌های بسیاری در شهرستان‌ها به دلیل نداشتن فضای رشد کافی،‌ از چرخه حذف شدند.

شما با فیلمنامه‌ای دفاع مقدسی و کارگردانی اثری مذهبی به جشنواره سی‌ام آمده بودید. نظرتان درباره مهجوریت سینمای دفاع مقدس چیست؟

مهجور بودن و به سر آمدن دوران سینمای دفاع مقدس شایعه‌ای بیش نیست. در تمام این سال‌ها پرفروش‌ترین فیلم‌های سینمای ما فیلم‌های دفاع مقدسی بودند؛ از «گذرگاه» و «هراس» گرفته تا «اخراجی‌ها». حتی برخی فیلم‌های دفاع مقدسی ما مانند «به کبودی یاس» از سطح عمومی‌ سینمای ما بالاتر بود. خدا را شکر که سیمرغ‌های سی‌ام همین نظریه را تایید کردند و بیشترین تعداد سیمرغ‌ها به «ملکه» و «روزهای زندگی» تعلق گرفت.

پس مشکل چیست؟

ما سینماگران جنگ، خودمان را تحقیر می‌کنیم و از بالا به پایین نگاه می‌کنیم و همین نوع نگاه باعث شده است تا سینمای دفاع مقدس ما درجا بزند.

در ‌هالیوود علیه عفت و دین و حقانیت ما فیلم می‌سازند. این در حالی است که ما در این 30 سال یک فیلم هم علیه‌ هالیوود نساخته‌ایم. مقصر خود ما هستیم.

بهناز شیربانی / جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها