چرا و چگونه؟

رویای عمر ابدی به واقعیت نزدیک می‌شود

بسیاری از محققان بر این باورند که با دستیابی به یافته‌های جدید علمی می‌توان روزی به روشی دست یافت که انسان‌ها با استفاده از آن بتوانند برای همیشه به زندگی خود ادامه دهند، اما فکر می‌کنید چنین چیزی ممکن است؟ به گفته محققان پاسخ درست این سوال به این موضوع بستگی دارد که منظور از دو واژه برای همیشه و زندگی چه باشد.

کد خبر: ۴۵۳۱۷۶

بدن ما انسان‌ها اکوسیستم فعالی متشکل از مجموعه‌ای از سلول‌های مختلف است که در حال تقسیم شدن، رشد یا مرگ هستند. بازسازی و ترمیم بافت‌های سلولی مستلزم تقسیم سلول‌هاست، اما تکرار فرآیند نسخه‌برداری از رمز ژنتیکی سلول‌ها می‌تواند با ایجاد خطا همراه باشد. هرگونه خطای احتمالی در مرحله نسخه‌برداری منجر به افزایش بی‌رویه تعداد سلول‌ها و در نتیجه ایجاد تومورهای سرطانی می‌شود، اما این سلول‌ها می‌توانند تا برای محافظت از بدن در برابر ابتلا به سرطان پس از چند تقسیم سلولی از بین بروند. البته محققان امیدوارند روزی بتوانند داروی مناسبی علیه سلول‌های سرطانی بسازند، اما اگر توانایی‌ سلول‌ها برای از بین بردن خودشان به منظور جلوگیری از تشکیل بافت‌های سرطانی را از آنها بگیریم پس از گذشت مدت زمان کوتاهی میزبان شمار زیادی از تومورهای سرطانی در قسمت‌های مختلف بدن خواهیم بود. این در حالی است که از سوی دیگر، ماهیت فرآیند نسخه‌برداری از DNA به گونه‌ای است که جلوگیری از ایجاد تومورهای سرطانی را غیرممکن می‌سازد و مجموعه این فرآیندها در بافت سلولی است که موجب پیری و مرگ سلول‌ها می‌شود. امروزه استفاده از روش‌ تقسیم سلولی به کمک سلول‌های بنیادی توانسته است روش مناسبی برای درمان بسیاری از بیماری‌ها باشد. با استفاده از این روش می‌توان عضوی که به هر علتی در عملکرد آن اختلال ایجاد شده است را از طریق تقسیم سلولی شبیه‌سازی کرد. اگرچه به نظر می‌رسد با این روش برای دستیابی به هدف اصلی یعنی افزایش طول عمر و جلوگیری از مرگ انسان‌ها یک قدم نزدیک‌تر شده‌ایم، اما بالاخره روزی هر یک از این اندام‌های جدید نیز پیری و مرگ سلولی را تجربه خواهند کرد. تصور کنید بتوانیم هوشمندی را براساس ویژگی‌های یک کامپیوتر پیشرفته شبیه‌سازی کنیم و به این ترتیب می‌توانیم یک مجموعه متشکل از داده‌های دیجیتالی در اختیار داشته باشیم که از آن در برابر هرگونه آسیب احتمالی محافظت کنیم، اما در حقیقت آنچه ما ساخته‌ایم نسخه‌ای مصنوعی از یک نمونه حقیقی است که شاید ماهیتی متفاوت در مقایسه با نمونه اصلی و واقعی خود داشته باشد. از اینها گذشته این نمونه ساختگی هم در حقیقت در برابر آنچه در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد، آسیب‌پذیر است. مگر این‌که بتو‌انیم راهی برای گریز از قوانین ترمودینامیکی حاکم بر طبیعت پیرامونمان بیابیم. به عبارت دیگر همان منبعی که این هویت الکترونیکی ساختگی را تغذیه می‌کند نیز بخشی از طبیعت است که به ناچار در برابر تغییرات آسیب‌پذیر است.