گفت‌وگوی اختصاصی جام‌جم با دکتر استیسی بنت، استاد دانشگاه استنفورد

بشر راه دیگری جز استفاده از انرژی خورشید ندارد

بدون شک ورود سلول‌های خورشیدی به زندگی بشر امروز از اهمیتی همپای ورود فناوری‌های کاربردی دیگری نظیر ربات‌ها یا نانو برخوردار است. زمانی که صحبت از گرمایش زمین و پیدا کردن راه‌هایی جهت کاستن از حجم آلاینده‌های کربنی می‌شود به یاد این نکته می‌افتیم که تلاش بشر برای دستیابی به انرژی مورد نیاز جهت راه‌اندازی کارخانجات و در کل گردش اقتصادی، منجر به تولید حجم عظیمی از گازهای گلخانه‌ای شده است. در این میان توجه به سلول‌های خورشیدی و پیدا کردن راهی جهت همه گیرتر شدن استفاده از آن، راهکار مؤثری در بهبود نسبی این وضعیت به شمار می‌آید، اما با آن که فناوری این سلول‌ها همواره برای دانشمندان و تصمیم‌گیرندگان ارشد ساز و کارهای شهری از جذابیت خاصی برخوردار بوده است، اما فعلا خبری از رواج استفاده از آنها، آن هم در مقیاس وسیع نیست. چرا؟ پاسخ به این پرسش را باید در چند فاکتور اساسی جستجو کرد. یکی قیمت بالای آنها و دیگری راندمان کاری نه چندان مطلوبشان. دکتر استیسی بنت استاد مهندسی شیمی از دانشگاه استنفورد راه حل جالب توجهی برای غلبه بر این مشکلات پیدا کرده است. ‌ استیسی بنت، هدایت گروه تحقیقاتی به نام گروه تحقیقاتی بنت را بر عهده دارد که در آن گروهی از دانشجویان و محققان جوان روی دستیابی به درک مولکولی بهتری از فعل و انفعالات شیمیایی متمرکز شده‌اند. در سال‌های اخیر‌ استیسی، هدایت پروژه‌های متعددی را در زمینه پردازش مواد بر عهده داشته، اما چند سالی است که کار روی نسل جدید سلول‌های خورشیدی، عمده تمرکز تحقیقاتی وی و تیم همراهش به شمار می‌آید. این محقق ‌سال 1987 مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته شیمی از دانشگاه برکلی و دکتری خود را سال 1992 از دانشگاه استنفورد‌ ‌ در همین رشته اخذ کرد و از آن زمان در این دانشگاه به عنوان محقق و استاد مشغول به فعالیت بوده است. او کلید حل معمای کاربردی تر شدن سلول های خورشیدی را در نقاط کوانتومی جستجو کرده است. گفت‌وگوی اختصاصی جام‌جم با این محقق، مجموعه‌ای از اطلاعات خواندنی درباره راهکار تازه وی و تیم تحقیقاتی همراهش و نیز مطالب دیگری درخصوص جایگاه سلول‌های خورشیدی و آینده آنهاست.
کد خبر: ۴۰۷۹۶۵

خورشید همواره بر زمین می‌تابیده است و در آینده نیز این روند ادامه خواهد داشت، اما پرسش مهم این است که چرا بشر نتوانسته است در دوره‌های گذشته و البته عمدتا در چند سال اخیر و با توجه به پیشرفت‌هایی که در سایر فناوری‌ها صورت گرفته است، استفاده مطلوبی از انرژی هنگفت آن داشته باشد؟

اگر بخواهیم صادقانه و کاملا بی‌طرفانه به این پرسش پاسخ دهیم باید به این نکته مهم اشاره کنیم که بشر تنها چند دهه است که وارد دوره طلایی پیشرفت‌های فناورانه شده است. به عبارت دیگر با توجه به شیب پیشرفت دانش بشری، داشتن این انتظار که به عنوان مثال در یکصد سال پیش سلول‌های خورشیدی ارائه می‌شدند عملا به دور از منطق و انصاف است. اما در چند دهه اخیر و همزمان با افزایش شیب منحنی پیشرفت دانش بشر در عرصه‌های گوناگون، سلول‌های خورشیدی نیز بتدریج خودنمایی کرده‌اند، اما در اینجا هم باید قبول کرد، کاربردی شدن این فناوری مطابق با آن چیزی نبوده است که احتمالا پیش از این تصور می‌شده است. این‌که چرا سلول‌های خورشیدی نتوانسته‌اند بخوبی در زندگی روزمره ساکنان زمین جای خود را باز کنند، علل مختلفی دارد.

پس با توجه به جایگاهی که از این فناوری در زندگی بشر امروز ترسیم کردید، نمی‌توان گفت سلول‌های خورشیدی ازجمله تاثیرگذارترین فناوری‌های کاربردی به شمار می‌آیند؟

نه این چنین نیست. دقت کنید که هم اکنون در بسیاری از صنایع صحبت از به کارگیری سلول‌های خورشیدی می‌شود. به عنوان مثال استفاده از سلول‌های خورشیدی در صنایع خودروسازی دیگر به عنوان یک فانتزی هیجان‌انگیز در نظر گرفته نمی‌شود و شرکت‌های تولیدکننده خودرو به فکر طراحی و ساخت خودروهای کاربردی درون‌شهری هستند که صرفا با استفاده از نور خورشید حرکت می‌کنند، هر چند که تاکنون اقدام مشخص قابل توجهی در این زمینه صورت نگرفته است.

نگاهی به سایر صنایع نظیر صنایع فضایی ردپای روشن تری از این فناوری را نشان می‌دهد. هم اکنون سیستم‌های فضایی که راهی اجرام آسمانی دیگر می‌شوند تا حد قابل توجهی از انرژی خورشیدی استفاده می‌کنند و این کار صرفا با به کارگیری صفحات خورشیدی صورت می‌گیرد، اما حرف اصلی من این است که با توجه به ظرفیت بالایی که در این فناوری وجود دارد، گسترش کاربردی شدن آن عملا بسیار ناچیز بوده است. بدون شک با برداشته شدن موانع موجود بر سر راه کاربردی شدن این فناوری نوین، می‌توان پیش‌بینی کرد که سلول‌های خورشیدی به یکی از تأثیرگذارترین فناوری‌ها در زندگی روزمره بشر تبدیل شوند.

شما از موانعی صحبت می‌کنید که موجب شده‌اند استفاده از سلول‌های خورشیدی چندان رواج پیدا نکنند. درباره این موانع صحبت کنید.

از زمانی که سلول‌های خورشیدی به شکل و شمایل امروزی ساخته و روانه بازار شدند، نگرانی مزمنی درخصوص هزینه بالای تمام شده آنها وجود داشته است. این هزینه واقعا زیاد است و به همین خاطر شمار بسیار محدودی از افراد، توانایی خرید آنها را دارند.

این‌که چرا قیمت این صفحات تا این حد زیاد است به خاطر نوع موادی است که در ساخت آنها به کار گرفته می‌شود. چندین عنصر کمیاب هستند که در ساختار سلول‌های خورشیدی به کار گرفته می‌شوند. در حقیقت نتیجه بررسی چندین و چند ساله دانشمندان این عرصه این بوده است که استفاده از عناصری نظیر کادمیوم، گالیوم و نظایر آنها در ساختار سلول‌های خورشیدی، بهترین بازده کاری را برای آنها به همراه خواهد داشت، اما به این نکته توجه داشته باشید که بازده کاری فعلا صفحات خورشیدی بسیار اندک است و به زحمت به 15 یا 18 درصد می‌رسد. به این ترتیب دو فاکتور هزینه تمام‌شده و عدم بازده کاری مناسب موجب شده تا اقبال عمومی از این فناوری مطابق آن چیزی نباشد که خیلی‌ها تصور آن را می‌کرده‌اند.

کاری که شما به همراه تیم تحقیقاتی‌تان در دانشگاه استنفورد انجام داده‌اید در جهت بهبود نسبی بازده کاری این صفحات بوده است. در گذشته نیز چنین تلاش‌هایی صورت گرفته است. فکر می‌کنید وجه تمایز کار شما و تلاش‌های قبلی در چیست؟

تلاش‌ها متفاوت از هم بوده‌اند. در حقیقت هدف همه آنها یکی است، اما راهی که برای رسیدن به این هدف انتخاب می‌شود متفاوت از هم است. در سال‌های گذشته تحقیقات زیادی انجام شده است که بسیاری از آنها مربوط به ایجاد تغییراتی در ساختار سلول‌های خورشیدی بوده است. در این تغییرات تلاش می‌شود تا به نسبت استفاده از عناصر نسبتا ارزان قیمت‌تر، بازده کاری صفحات خورشیدی نیز افزایش پیدا کند. پروژه‌ای که هم اکنون نیز روی آن کار می‌کنیم نیز در جهت ایجاد چنین تغییراتی است با این تفاوت که به فکر استفاده از نقاط کوانتومی و به کارگیری آن در ساختار سلول‌های خورشیدی افتاده‌ایم. اگر بخواهم در یک عبارت کوتاه کل فرآیند پروژه را بیان کنم باید بگویم محققان این پروژه با استفاده از یک سری تکنیک‌های نوین توانسته‌اند یک لایه بسیار نازک از نوعی مولکول‌های ارگانیکی به سلول‌های خورشیدی اضافه کنند تا در نهایت بازده کاری آنها نه تنها دو بلکه تا 3 برابر افزایش پیدا کند.

بدون شک افزایش بازده کاری سلول‌های خورشیدی آن هم تا 3 برابر خبر بسیار خوشحال‌کننده‌ای است که بدون شک نظر صاحبان بسیاری از صنایع را نسبت به بکارگیری این فناوری تغییر خواهد داد، آیا در این نگرش نوین به ارزان قیمت‌تر تمام‌شدن این سلول‌ها نیز توجه شده است؟

بله. سلول‌های خورشیدی که به این روش ساخته می‌شوند هزینه کمتری در مقایسه با سایر سلول‌های خورشیدی دارند. ببینید برای این که عملا درک بهتری از ساختار سلول‌های خورشیدی و بازده کاری هر چه بهتر آنها داشته باشید باید یک اصل مهم را درخصوص این سلول‌ها مطرح کنم. هر چه در سلول‌های خورشیدی فعل و انفعالات شیمیایی بهتر و موثرتر صورت گیرد، نتیجه کار یعنی بازده کاری کل سلول‌های خورشیدی و صفحات خورشیدی که با استفاده از آنها ساخته می‌شود بهبود خواهد یافت. ما برای رسیدن به این مرحله از نوعی تکنیک نوین استفاده کرده‌ایم که طول عمر چندان زیادی ندارد.

سلول‌های خورشیدی که با استفاده از این روش ساخته می‌شوند دربرگیرنده ریزذراتی از نیمه هادی‌هایی موسوم به نقاط کوانتومی هستند که ویژگی‌های خاصی به سلول‌های خورشیدی می‌بخشند. مهم‌ترین این ویژگی‌ها هزینه پایین تمام شده آنهاست. در حقیقت می‌توان مدعی شد سلول‌های خورشیدی نقاط کوانتومی ارزان قیمت‌تر از نمونه‌های رایج و قدیمی هستند، اما چرا؟ پاسخ کاملا روشن است چون در این نوع سلول‌های خورشیدی فعل و انفعالات شیمیایی که از آنها صحبت شد ساده‌تر صورت می‌گیرد. پس به یک رابطه مستقیم می‌رسیم و آن این‌که هرچه فعل و انفعالات شیمیایی ساده‌تری داشته باشیم، سلول‌های خورشیدی ارزان قیمت‌تر و در نهایت صفحات خورشیدی مقرون به صرفه‌تر خواهیم داشت.

آیا صفحات خورشیدی که به این روش تولید می‌شوند جدای از آن که قیمت مناسب‌تری دارند، بازده کاری خوبی نیز دارند؟

این مشکلی است که ما در حال برطرف کردن آن هستیم و پیش‌بینی می‌کنیم درصورت موفقیت در این پروژه نسل جدیدی از صفحات خورشیدی طراحی و روانه بازار خواهند شد. همان‌گونه که پیشتر گفته شد ما از یک سری مولکول‌های ارگانیکی در قالب یک لایه بسیار نازک استفاده می‌کنیم. به نظر می‌رسد افزودن این لایه یکی از بهترین راهکارها برای بهبود بازده کاری صفحات خورشیدی باشد. نکته مهمی که مدتهاست ذهن من و سایر محققان این پروژه را به خود مشغول کرده است، پیدا کردن مولکول‌های ارگانیکی مناسبی است که بازده کاری صفحات خورشیدی را بهتر از هر زمان دیگری کنند. برای این منظور دانشجویانی که با من در این پروژه همکاری داشته‌اند، طیف گسترده‌ای از مولکول‌های ارگانیکی را مورد بررسی قرار داده‌اند تا از دل آنها چند نمونه مناسب به دست آید. البته ما فکر می‌کنیم این تازه آغاز یک کار بزرگ و جدی است و چه بسا اگر جستجوهای بیشتری صورت گیرد به مولکول‌های ارگانیکی بهتری نیز برخورد کنیم.

ساختار سلول‌های خورشیدی که شما به این روش جدید ساخته‌اید چگونه است؟

در این سلول‌ها ما از نیمه هادی دی اکسید تیتانیوم استفاده کرده‌ایم. از آنجاکه هدف اصلی ما بالا بردن بازده کاری این سلول‌ها بوده است، تلاش کردیم تا این نیمه هادی را که در ساختار سلول‌های خورشیدی کوانتومی به عنوان قلب مجموعه در نظر گرفته می‌شود با استفاده از لایه بسیار نازکی از مولکلوهای ارگانیکی شناسایی شده بپوشانیم. مشخصه اصلی این مولکول‌ها این است که به طور خودکار می‌توانند خود را مونتاژ کنند. این به آن معناست که با قرار گرفتن در کنار یکدیگر بسته‌هایی را تشکیل می‌دهند که مورد نظر ماست. همان‌طور که گفتم سخت‌ترین بخش این فرآیند پیدا کردن مولکول‌های مناسب ارگانیکی بوده است و به جرات می‌توان گفت، بخش قابل توجهی از انرژی محققان این پروژه صرف پیدا کردن این مولکول‌ها شده است.

از آنجا که صحبت از به‌کارگیری لایه‌ بسیار نازکی از مولکول‌ها شده است می‌توان گفت در فرآیند ساخت این نوع سلول‌های خورشیدی از تکنیک‌های نانویی نیز استفاده کرده‌اید؟

غیر از این نیز نمی‌توان گفت. اگر نگاهی به محیط اطراف داشته باشید ردپای این فناوری بسیار کاربردی را در تمامی امور و صنایع می‌بینید. در اینجا هم این فناوری نانو بوده است که به کمک ما آمده و با استفاده از آن توانسته‌ایم ضخامت لایه تشکیل‌دهنده مولکلول‌های ارگانیکی را بسیار اندک کنیم چون در خلال تحقیقات به این نتیجه رسیدیم که ضخامت لایه تشکیل‌دهنده این مولکول‌ها نیز بسیار مهم است.

درباره نوع نقاط کوانتومی مورد استفاده در این سلول‌ها نیز توضیح دهید. آیا آنچه که شما استفاده می‌کنید در حال حاضر رضایت‌بخش است؟

استیسی بنت: از زمانی که سلول‌های خورشیدی به شکل و شمایل امروزی ساخته و روانه بازار شدند‌ نگرانی مزمنی درخصوص هزینه بالای تمام شده آنها وجود داشته است. این هزینه واقعا زیاد است و به همین خاطر شمار بسیار محدودی از افراد، توانایی خرید آنها را دارند‌

قطعا این گونه نیست چون ما در هر دوره‌ای که باشیم از این نکته مطمئن هستیم که می‌توان مواد بهتری را نیز پیدا کرد، با این حال نقاط کوانتومی مورد استفاده از جنس سولفید کادمیوم هستند که برای نسل جدید سلول‌های خورشیدی که قرار است به خاطر بازده قابل توجهی که خواهند داشت در بسیاری از صنایع به طور انبوه مورد استفاده قرار گیرند چندان مناسب نیستند. ما به دنبال جایگزین‌های بهتری هستیم. در آینده خبرهای خوشی در این زمینه خواهیم داد.

با توجه به آنچه که درباره این سلول‌ها گفتید آیا می‌توان آینده روشنی را برای آنها پیش‌بینی کرد؟

برای ارائه پاسخی روشن و منطقی باید به یک سری فاکتورها توجه کرد. ما از ابتدای پروژه بر آن بودیم که کاری متفاوت در دنیای هیجان‌انگیز سلول‌های خورشیدی ارائه کنیم. مبنای اصلی کار ما نیز روی ارائه سلول‌های خورشیدی ارزانقیمت‌تر و در عین‌حال با بازده کاری مناسب بوده است و فکر می‌کنم در بعد نظری و آزمایشگاهی به این چشم‌انداز رسیده‌ایم. اکنون نوبت به سرمایه‌گذاری است. در صورتی که حمایت خوبی از این تلاش‌ها شود، ورود نسل جدید سلول‌های خورشیدی به صنایع مختلف و در کل ایجاد تحولی بنیادین در استفاده از منابع انرژی پاک، دور از ذهن نخواهد بود.

بیایید از بعد کلان به این موضوع نگاه کنیم. شرایط فعلی بسیاری از شهرهای بزرگ و شلوغ جهان به گونه‌ای است که استفاده از منابع جدید و البته مهم‌تر از آن تولید انرژی پاک به یک ضرورت تبدیل شده است، اما در نهایت این تصمیم‌گیرندگان در سطح کلان هستند که می‌توانند مجوز کاربردی شدن فناوری‌های لازم در این زمینه را صادر کنند. چگونه می‌توان چنین تصمیم‌گیرندگانی را ترغیب کرد؟

همان طور که پیشتر اشاره شد موضوع بالا بودن هزینه تمام شده فناوری‌هایی نظیر سلول‌های خورشیدی حتی برای تصمیم‌گیرندگان در سطح کلان نیز آزاردهنده است. زمانی که هزینه بالاست انگیزه چندانی برای رو آوردن به آن وجود ندارد.

پس باید کاری برای کاهش هزینه‌ها انجام داد. اگر نگاهی به گوشه و کنار شهرهای شلوغ و پیشرفته سراسر جهان بیندازید ردپای استفاده از سلول‌های خورشیدی را به طور پراکنده مشاهده می‌کنیم، اما این کافی نیست. این وضعیت به اندازه کافی نشان‌دهنده تاثیری است که فناوری فعلی سلول‌های خورشیدی بر جوامع گذاشته است به طوری که آنهایی که توانایی بالایی در پرداخت هزینه‌ها دارند به استفاده از این فناوری رو آورده‌اند و حتی بخش‌های قابل توجهی از محل زندگی یا کار خود را با استفاده از این سلول‌ها پوشانیده‌اند، اما برای سایر جوامعی که در آنها تقریبا اندک افرادی وجود دارند که توانایی خرید چنین صفحاتی را دارند چه کارهایی انجام شده است؟!

پس اگر وضعیت به همین روال ادامه داشته باشد و قرار باشد فناوری‌های جدیدی که به ارزان‌تر تمام شدن سلول‌های خورشیدی منجر می‌شوند تا سال‌های آتی وارد مرحله تولید اولیه و سپس انبوه نشوند، تحول چشمگیری در سیستم‌های تولید انرژی خورشیدی حاصل نخواهد شد.

نمی‌توان به صراحت در این باره صحبت کرد. هم‌اکنون در بسیاری از نقاط جهان مطالعات زیادی در دست انجام است که هر یک با سرعت خاصی در حال پیش رفتن به جلو هستند، اما این‌که تصور کنیم خیلی زود روش‌هایی در مقیاس انبوه و تجاری ارائه شوند که در آنها استفاده از سلول‌های خورشیدی با بازده کاری بالا رواج پیدا کند تا حدودی غیرمنطقی است. به عنوان مثال پروژه‌ای که ما آغاز کرده‌ایم بین 3 تا 5 سال دیگر به نقطه‌ای می‌رسد که پس از آن می‌توان اقداماتی را برای تولید اولیه آنها انجام داد. پس با یک حساب ساده سرانگشتی می‌توان گفت حداقل 7 تا 8 سال دیگر نسل اول سلول‌های خورشیدی با بازده بالا و مقرون به صرفه ما روانه بازارهای جهانی خواهند شد؛ البته توجه کنید که این زمان در مقایسه با دوران‌ طولانی که بشر برای گذار از یک مرحله زندگی و ورود به دوره‌ای دیگر که ساختارها و سیستم‌های کاملا جدیدی در آن ارائه شده است عملا هیچ است.

موضوع مهم دیگری که در بحث کاربردی شدن سلول‌های خورشیدی مطرح می‌شود، استفاده از این صفحات در خودروهاست. این موضوع از آن نظر اهمیت دارد که براساس آمارهای موجود، خودروها در کنار کارخانجات آلاینده سهم بیشتری را در افزایش آلاینده‌های کربنی و در نتیجه گرمایش زمین دارند. فکر می‌کنید استفاده از صفحات خورشیدی در خودروها بزودی به یک رویه عادی تبدیل شود؟

زمانی که صحبت از فناوری کاربردی مثل خودرو، آن هم با هیجان خاصی که در آن وجود دارد می‌شود، نمی‌توان براحتی درباره افزودن یک سری صفحات خورشیدی به آنها حرف زد. به عقیده بسیاری از محققان استفاده از صفحات خورشیدی در خودروها مستلزم آن است که ساختار این نوع خودروها کاملا متفاوت با خودروهای فوق‌مدرن و شیک امروزی باشد. در نتیجه ممکن است بسیاری از طرفداران خودروها و حتی آنهایی که به مقوله خودروهای پاک و دوستدار محیط‌زیست توجه زیادی دارند نیز به خودروهای خورشیدی که صفحات بزرگی روی آنها نصب شده توجه چندانی نشان ندهند.

در نتیجه در آینده هم خودروهای خورشیدی را با ظاهری متفاوت خواهیم دید؟

در حال حاضر تصور نمی‌کنم تغییرات چندانی در ساختار این نوع خودروها دیده شود؛ چون هنوز فناوری ساخت سلول‌های خورشیدی به خودی خود در مراحل چندان پیشرفته‌ای قرار ندارد، چه برسد زمانی که صحبت از استفاده از آنها روی خودروها می‌شود. پس خودروهای خورشیدی که تا سال‌های آتی طراحی و ساخته خواهند شد همچنان مجهز به صفحاتی خواهند بود که بخش قابل توجهی از بدنه آنها را تشکیل می‌دهند، اما در آینده قطعا وضعیت این گونه نخواهد بود.

در حالی که بازده کاری سلول‌های خورشیدی بتدریج افزایش یافته و هزینه تمام شده‌شان نیز کاهش می‌یابد، از ابعاد آنها نیز کاسته می‌شود و این خود خبری امیدوارکننده برای صنایع خودروسازی است. بدون شک باید قبول کرد که در چند دهه آینده استفاده از سوخت‌های فسیلی در خودروها عملا جایی نخواهد داشت. به همین خاطر سرمایه‌گذاری‌های کلان روی تلفیق صفحات خورشیدی در خودروهای جدید یک باید غیرقابل انکار است.

آیا این نگرش درخصوص استفاده انبوه از صفحات خورشیدی در منازل نیز وجود دارد؟

درخصوص استفاده‌های شخصی از صفحات خورشیدی پیچیدگی‌های کمتری دیده می‌شود. در اینجا ما با سطوح نسبتا کافی روبه‌رو هستیم که می‌توان از آنها برای نصب سلول‌های خورشیدی استفاده کرد. تنها فاکتور مهمی که درخصوص استفاده افراد از این سلول‌ها در منازل به چشم می‌آید مقرون به‌صرفه‌تر شدن قیمت نهایی آنهاست؛ چون در اینجا نه یک سازمان دولتی یا خصوصی بلکه افراد از جیب خود باید هزینه‌ها را بپردازند.

از زمین و صنایع خودروسازی جدا می‌شویم و به فضا می‌رویم. در فضا و زمانی که صحبت از سیستم‌های حمل و نقل فضایی می‌شود، استفاده از صفحات خورشیدی به یک ضرورت عینی تبدیل می‌شود. فکر می‌کنید نسل آتی فضاپیماها تا چه حد به استفاده از صفحات خورشیدی وابسته خواهند بود؟

این نگرشی است که ناسا و اسا در برنامه‌های فضایی آتی خود دارند. نسل آتی سیستم‌های حمل و نقل فضایی قرار است انسان را بار دیگر به ماه و در ادامه به مریخ و سایر اجرام منتقل کنند. گرچه فناوری سیستم‌های موتوری این فضاپیماها پیشرفت ماورایی داشته است، اما طراحان نمی‌توانند از پرتوهای خورشیدی و جذب مقادیر قابل توجهی انرژی هنگفت خورشیدی چشم‌پوشی کنند. تصور من این است که در 2 دهه آینده که رقابت فضایی میان قدرت‌های سنتی و تازه ظهور یافته فضایی جهان‌ وارد مراحل تازه‌تری می‌شود، استفاده از فناوری صفحات خورشیدی فاکتوری تعیین‌کننده خواهد بود.

هم‌اکنون چین، ژاپن و حتی هند برنامه‌هایی برای رساندن سیستم‌های رباتیکی و حتی انسان به ماه و سایر اجرام فضایی دارند. در این رقابت آنهایی پیروز خواهند شد که تمرکز خود را بر استفاده از فناوری‌های برتر نظیر سلول‌های خورشیدی جهت تأمین انرژی مورد نیاز در سفرهای طولانی معطوف کنند. در چنین کاربردهایی، طراحی و ساخت سلول‌های خورشیدی که بازده کاری بالایی داشته باشند بیش از هر زمان دیگری به چشم می‌آید. تصور کنید فضاپیمایی را که قرار است چندین سال در منظومه شمسی به حرکت خود ادامه دهد تا به اجرام فضایی نظیر مریخ و حتی فراتر از آن برسد.

یک پرسش کاملا متفاوت. در آفریقا که خورشید همواره می‌تابد تقریبا اثری از سلول‌های خورشیدی شخصی برای منازل نیست؛ البته دلیلش هم روشن است چون در این نقطه از جهان سطح درآمد مردم بسیار پایین است، اما به نظر می‌رسد استفاده از سلول‌های خورشیدی برای آنها اهمیت زیادی خواهد داشت. چه چشم‌اندازی را می‌توان برای کاربردی شدن این صفحات در این نقطه از جهان متصور شد؟

گرچه در آفریقا استفاده‌های شخصی از فناوری صفحات خورشیدی بسیار محدود است، اما توجه داشته باشید که سرمایه‌گذاری‌های کلانی در زمینه راه‌اندازی مزارع خورشیدی شده است.

در این مزارع انبوهی از صفحات خورشیدی نصب شده‌اند که با استفاده از آنها برق خورشیدی تولید می‌شود که مصارف بسیار زیادی دارد، اما همان‌طور که شما گفتید باید در جهت بهبود شرایط و افزایش استفاده‌های شخصی از سلول‌های خورشیدی در منازل کارهای بیشتری صورت گیرد. این کار از کانال‌های مختلفی نظیر پرداخت وام‌های بلندمدت و کم‌بهره به افراد جهت کمک برای خرید سلول‌های خورشیدی امکان‌پذیر است.

در کل چه جایگاهی را برای فناوری سلول‌های خورشیدی در یک دهه آینده متصور هستید؟

آینده استفاده از این سلول‌ها کاملا روشن است چون راهی جز این وجود ندارد. پیش‌بینی می‌شود در یک تا 2 دهه آینده بسیاری از صنایع تامین انرژی مورد نیاز برای راه‌اندازی سیستم‌های خود را در صفحات خورشیدی جستجو کنند. همچنین صنایع نوظهوری که در این سال‌ها پدیدار خواهند شد در تامین انرژی مورد نیاز خود توجه جدی به خورشید خواهند داشت.

مهدی پیرگزی ‌/ جام جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها