انتشار کربن کاهش می‌یابد

یکی دیگر از شاخص‌های مهم برای ارزیابی استفاده بهینه از انرژی، شاخص شدت کربن است. این شاخص نشان می‌دهد که اقتصاد کشور به ازای هر واحد ثروت (تولید ناخالص داخلی) چه میزان دی‌اکسید کربن در جو زمین منتشر می‌کند؟ مقدار این شاخص بسته به نوع فناوری‌ها، الگوهای تولید و مصرف انرژی در کشورهای مختلف متفاوت است. هر چقدر کشورها از فناوری بهتری برخوردار باشند، به ازای هر واحد تولید ناخالص داخلی، دی‌اکسید کربن کمتری منتشر می‌کنند. براساس گزارش بانک جهانی در سال 2010، سرانه تولید ناخالص داخلی ایران از 1057 دلار بر حسب برابری قدرت خرید بر حسب دلار (PPP) در سال 1376 با نرخ رشد سالانه 8/11 درصد به 4057 دلار در سال 1387 رسیده است. طی همین دوره نیز سرانه انتشار دی‌اکسید کربن از کل بخش‌های مصرف‌کننده انرژی از 6/4174 کیلوگرم با نرخ رشد سالانه 6/4 درصد به حدود 7209 کیلوگرم در سال 1387 رسیده است. به این ترتیب طی دوره مورد بررسی، نرخ رشد سالانه سرانه تولید ناخالص داخلی حدود 3 برابر سرانه انتشار دی اکسید کربن بوده است.

افزایش جمعیت به موازات رشد بخش‌های مختلف مصرف‌کننده انرژی، تغییر ترکیب سوخت از مایع به گاز، افزایش قابل ملاحظه ناوگان حمل و نقل خصوصا وسائط نقلیه گازسوز، جایگزین کردن سوخت مایع با گاز طبیعی در تاسیسات بزرگ تولید انرژی خصوصا نیروگاه‌ها، افزایش پوشش شبکه گاز شهری و روستایی، ارزان بودن انرژی و پرداخت یارانه گزاف در بخش‌های مختلف مصرف‌کننده انرژی در مقایسه با سایر کشورها و... از جمله دلایل افزایش مصرف حامل‌های مختلف انرژی بویژه منابع فسیلی و به دنبال آن نیز انتشار گاز دی‌اکسید کربن در کشور بوده است که تا حدود زیادی افزایش این روند را در سال‌های مورد بررسی توجیه می‌کند. از سوی دیگر با توجه به سیاست‌های دولت مبنی بر حذف و هدفمند کردن یارانه‌های انرژی، پیش‌بینی می‌شود در آینده نزدیک مصرف انرژی کشور کاهش یافته و به تبع آن انتشار گاز دی اکسید کربن نیز کاهش یابد.

حمیده سادات‌هاشمی