چشم‌ آبی‌ها، بهتر از مو‌مشکی‌ها نیستند

افتضاح یانگ جو کیم در شهرآورد تهران که چیزی نمانده بود بازی به جنجال کشیده شود،‌ اخراج نادرست ستار همدانی توسط مارکوس مرک آلمانی، پنالتی نادرستی که روبرتو روزتی ایتالیایی در تبریز برای پرسپولیس گرفت، اخراج اشتباه دو پرسپولیسی توسط عمر المعنا، داور عربستانی و بالاخره پنالتی اشتباهی که ساندرو پل مجاری به نفع استقلال اعلام کرد، نشان می‌دهد که اشتباهات فاحش داوران خارجی در همین سال‌ها کم نبوده‌اند. این درحالی است که داوری فوتبال ایران در آسیا بسیار مطرح‌تر از فوتبال ایران در این قاره است و داوران ایرانی در جهان اعتبار بیشتری نسبت به فوتبالیست‌های کشورمان دارند. روی همین اصل من فکر می‌کنم افرادی که برای قضاوت بازی استقلال و پرسپولیس، دنبال داوران خارجی می‌گردند باید ذهن خود را تا حدودی ویرایش کنند؛ زیرا توانمندی ایرانی‌ها حداقل در بخش داوری، از خارجی‌ها کمتر نیست.

با توجه به فرهنگ حاکم بر فوتبال ما، به این نکته باید اذعان داشت که اگر داوران خارجی شهرآورد تهران را سوت بزنند این به نفع داوران ایرانی است! تماشاگر ایرانی داور خارجی را بسرعت می‌بخشد و بزرگ‌ترین اشتباهات سرزده توسط این گروه را سهوی می‌داند؛ ولی برای داوران ایرانی، چون از آنها نزد تک تک تماشاگران، پروند‌ه‌ای وجود دارد، قضیه متفاوت است و کارنامه آنها خیلی زود و با کوچک‌ترین اشتباه سیاه می‌شود. همین پیشداوری‌های غلط باعث شده مربیان ایرانی هم عادت کنند که در باخت تیم‌هایشان داوران را سهیم بدانند و این موضوع بیشتر مواقع در مصاحبه‌های آنها در پایان هر شکست به چشم می‌خورد. ختم کلام این‌که حضور داوران ایرانی در 4 شهرآورد اخیر بخوبی جواب داده و باید همچنان برای رسیدن به خودکفایی مطلوب در این زمینه، به طرف استفاده از داوران خوب کشورمان در بازی بزرگ استقلال و پرسپولیس و دیگر بازی‌های مطرح برویم.