بسیج مظلوم واقع شد

بسیج نهادی است که از بدو تاسیس در هر عرصه‌ای که نیاز انقلاب اسلامی بوده، ورود پیدا کرده و انجام وظیفه کرده است. بر همین اساس به نظر می‌رسد کمترین توقع بسیجیان این باشد که به جایگاه مردمی آن، خدشه‌ای وارد نشود. به اعتقاد شما آیا تاکنون در این خصوص خوب عمل شده است؟

طبق آخرین نظرسنجی‌هایی که انجام شده است بسیج، محبوب‌ترین سازمان‌ها و نهادهای کشور در میان مردم است و از این نظر ما دغدغه اساسی نداریم. ممکن است در بعضی از اقشار خاص که پیرامون ما هستند ابهاماتی به وجود آمده باشد یا بر اثر تبلیغات بسیار حجیمی که رسانه‌های مخالف انقلاب علیه کل انقلاب و از جمله بسیج تدارک دیده‌‌اند، آثار منفی بر جا گذاشته باشد. ما باید در راستای خنثی کردن این آثار منفی حرکت کنیم و مهم‌ترین کارمان این است که نسبت به رسانه‌هایی که با شایعه‌پراکنی و ساختن و پرداختن اخبار نادرست می‌خواهند وجهه بسیج را مخدوش کنند، روشنگری کنیم؛ چرا که اگر ما این مساله را حل نکنیم، حتی به کارهای مثبت و بسیار سازنده ما هم جلوه منفی می‌دهند و بر آنها تعابیر و تحلیل‌های منفی می‌گذارند و ارائه می‌کنند.

ممکن است در یک سازمان بسیار گسترده چند ده میلیونی نظیر بسیج، گاهی هم یک کار اشتباه صورت گیرد یا حتی امکان دارد عده‌ای نفوذی باشند و برای بدنام کردن بسیج وارد این سازمان شوند، برای اینها هم باید فکری کرد و سازمان را از نظر مقابله با چنین مسائلی تقویت کنیم.

شما به تبلیغات فشرده رسانه‌های غربی علیه انقلاب و بسیج اشاره کردید و این مساله‌ای است که کمتر کسی منکر آن است. با وجود چنین تبلیغاتی به نظر می‌رسد فعالیت‌های سازمان بسیج مستضعفین باید با تدبیر بیشتری صورت گیرد و براحتی فرصت را به رسانه‌های خارجی برای تبلیغات منفی ندهند. آیا با این مساله موافقید؟ آیا به نظر شما بسیج توانسته در فعالیت‌های اخیر خود بخصوص حوادث پس از انتخابات موفق عمل کند؟

من دقیقا نتوانسته‌ام یک ارزیابی جزء به جزئی از این مساله داشته باشم که الان بتوانم قضاوتی بکنم؛ زیرا جنبه‌های تبلیغاتی و حاشیه‌ای این مساله را موثرتر از متن آن می‌دانم. آنچه اتفاق افتاده این بوده است که بخش‌هایی از مردم به شکل سازمان یافته به کمک دستگاه انتظامی‌ آمدند. ما باید فکر کنیم که اگر این اتفاق نمی‌افتاد و مردم به صورت سازمان‌یافته به حوادث اخیر واکنش نشان نمی‌دادند و به کمک نیروی انتظامی نمی‌آمدند چه می‌شد؟

به اعتقاد من اگر این اتفاق نمی‌افتاد مردم به خاطر احساس تکلیفی که داشتند به صورت غیرسازمان‌یافته وارد عرصه می‌شدند و واکنش نشان می‌دادند. شما تصور کنید در صورت بروز چنین مساله‌ای چه اتفاقی می‌افتاد. به عنوان مثال الان یکی از اتفاقات پس از انتخابات این بود که سرکارگری وقتی مشغول کار در ساختمانی بوده است با شنیدن برخی شعارهای نامربوط، به غیرتش برخورده و پس از هماهنگی با کارگرانش به سراغ افراد شعاردهنده رفته و برخوردهای تندی هم انجام داده‌اند. این اتفاقی است که در هر جایی امکان دارد حادث شود.

اگر ما حضور سازمان‌یافته داشته باشیم در حقیقت از بروز چنین حوادثی جلوگیری کرده‌ایم؛ بنابراین به اعتقاد من ما ابتدا باید بیاییم و ببینیم اگر این حضور سازمان‌یافته صورت نمی‌گرفت چه اتفاقی می‌افتاد. گاهی ممکن است ما از آبروی خودمان هم بگذریم و به خاطر این‌که حادثه بدتری نیفتد از آبروی خودمان هم مایه بگذاریم.

ولی باید به نظر من باز هم روی این مساله کار شود و دقیق‌تر موشکافی و بررسی شود تا به شکل بهتری از کار برسیم.

مثلا یکی از کارهایمان که باید این باشد که بحث حضور در عرصه سیاسی را به عنوان منتقد بهتر آموزش دهیم. افراد، همین‌که وارد عرصه انتقادی در حوزه سیاسی می‌شوند به افرادی تبدیل می‌شوند که می‌خواهند همه نظام را زیر سوال ببرند.

ما باید با دادن آموزش‌های بهتر کاری کنیم که افراد منتقد، مورد سوءاستفاده عناصری که از اول، مخالف انقلاب بوده‌اند قرار نگیرند. متاسفانه در حال حاضر بعضی از جریانات ما این‌طوری است و چون می‌خواهند تعداد افرادشان بیشتر شود به این مساله تن می‌دهند که هر آدمی با هر تفکری به آنها بپیوندد و هر شعاری بدهد.

اگر برای افرادی که می‌خواهند وارد عرصه انتقادات سیاسی شوند آموزش درستی به منظور چگونگی انتقاد سیاسی و حضور در عرصه سیاسی داشته باشیم، بسیاری از مشکلات ما حل می‌شود. به هر حال گروه‌هایی که می‌خواهند وارد عرصه انتقاد سیاسی شوند باید ابتدا اصول و اساس نظام را بپذیرند و خواسته‌ها و انتقادات خودشان را در آن چارچوب مطرح کنند. چنین مساله‌ای بسیار کمک می‌کند که اتفاقاتی نظیر آنچه پس از انتخابات اتفاق افتاد، رخ ندهد.

شما در بخشی از صحبت‌های خودتان اشاره کردید اگر لازم باشد حاضرید حتی از آبروی خودتان بگذرید. این درست، اما مساله این است که در حوادث پس از انتخابات، حضور بسیج چقدر ضروری بود. برخی کارشناسان معتقدند نباید از بسیج به عنوان یک نیروی سهل‌الوصول در هر موضوع و پیشامدی استفاده کرد. آیا با این مساله موافقید؟

بله. این مسائل را هم باید در نظر گرفت؛ البته خب باید نیروی انتظامی ما تقویت شود و امکانات آن افزایش یابد که خودش بتواند به تنهایی از چنین مقاطعی عبور کند.

آیا در حوادث اخیر نمی‌شد با توانایی‌های نیروی انتظامی اوضاع را مدیریت کرد؟

بالاخره نیروی انتظامی خودش باید بگوید که من نمی‌خواهم و نیازی به حضور کسی ندارم.

اینها بستگی به خود نیروی انتظامی دارد. به اعتقاد من باید نیروی انتظامی را تقویت و به این نهاد کمک کرد؛ همچنین باید به منتقدان آموزش سیاسی داد تا بدانند چگونه باید انتقاد کنند که به تحریک احساسات مردم منجر نشده و اعتقادات و عواطف مردم خدشه‌دار نشود.

اگر به تاریخ انقلاب اسلامی نگاه کنیم کل انقلاب از 19 دی 56 و زمانی شروع شد که یک مقاله توهین‌آمیزی به ساحت رهبری انقلاب نوشته شد. این نشان می‌دهد که مردم ما نسبت به توهین به ارزش‌های اسلامی چگونه واکنش نشان می‌دهند. بنابراین گروه‌های سیاسی باید بپذیرند که وارد حوزه ارزش‌ها نشوند و تنها در چارچوب مسائل سیاسی انتقادات خود را مطرح کنند.

متاسفانه می‌بینیم بعضی از گروه‌ها برای افزایش عدد خودشان به این تن می‌دهند که هر کسی با هر شعاری وارد سازمانشان شود و به هر مقدساتی توهین کند. طبیعی است در این مواقع شاهد واکنش‌های خطرناکی در جامعه باشیم و برای مهار اینها گاهی لازم می‌شود وارد عمل شویم.

این مسائلی که عرض کردم ترجیح ما نیست و ترجیح نمی‌دهیم بسیجی‌ها به شکل سازمان یافته بخواهند وارد چنین مسائلی شوند. ترجیح ما تقویت نیروی انتظامی و آموزش‌های سیاسی و همچنین تقویت رسانه‌ها برای هدایت این‌گونه مسائل به سمت مسیر صحیح است. ترجیح ما روشنگری برای شناخت رسانه‌های توطئه‌گر و براندازی است که به این آتش‌ها دامن می‌زنند و برای چنین توطئه‌هایی برنامه‌ریزی می‌کنند. اینها ترجیحات ماست، ولی اگر جایی نیاز باشد نمی‌توان گفت بسیج نباید حضور یابد.

وظیفه بسیج، پر کردن همه خلا‡هاست و هرجایی که دستگاهی احساس کند برای ادامه کار نیاز به کمک مردم دارد، اولین قدمش این است که بیاید و از بسیج به شکل سازمان‌یافته کمک بگیرد.

در حوادث اخیر از بسیج درخواست کمک شده بود؟

بله. بالاخره بسیج که سرخود نیامده در این عرصه‌ها حضور پیدا کند. مسوولان امنیتی کشور از بسیج درخواست کمک کردند و بسیج هم به واسطه وظیفه ذاتی خودش در این عرصه حضور یافت.

در حوادث پس از انتخابات فیلم‌ها و تصاویری علیه بسیج بر روی سایت‌ها قرار گرفت و مخالفان بسیج از فضای اینترنت به عنوان ابزاری برای خدشه‌دار کردن جایگاه بسیج استفاده کردند. بهترین راه برای خنثی کردن چنین مسائلی، استفاده از همان فضای اینترنت و بیان واقعیت ماجرا در قالب فیلم و عکس بود که به نظر می‌رسد بسیج در این عرصه ضعیف عمل کرد. علت این مساله چه بود؟

متاسفانه ما به این زمینه کمتر پرداخته‌‌ایم؛ البته بسیجی‌ها در این زمینه بسیار با انگیزه و با استعدادند و کارهای خلاقانه‌‌ای هم انجام داده‌اند، اما سازمان، کمتر به این مساله پرداخته است.

در حوادث اخیر عده‌ای آمدند و به خیابان‌ها ریختند، وسایل عمومی را از سطل زباله گرفته تا اتوبوس و بانک آتش زدند، به نوامیس مردم تعرض کردند، به پایگاه نظامی حمله کردند و حتی مسجد را آتش زدند، اما این‌گونه مسائل کمتر مطرح شد، ولی می‌بینیم وقتی افرادی از بسیج در مقابله با چنین اقداماتی و برای خنثی‌سازی توطئه‌ها وارد عرصه شدند برخی رسانه‌ها به انعکاس وسیع این مساله پرداختند. این ضعف رسانه‌ای ماست و ما آن را قبول داریم و باید به ‌آن بپردازیم و آن را به عنوان اولویت در دستور کار قرار دهیم.

بد نیست همین‌جا به سوزانده شدن مسجد که در حوادث پس از انتخابات اتفاق افتاد اشاره کنم. چنین حادثه‌ای اصلا در جوهر مردم ما نیست و اگر در گذشته چنین اتفاقی می‌افتاد حتما در تاریخ ثبت می‌شد، متاسفانه می‌بینیم که درحوادث اخیر عده‌ای آمدند و دست به چنین کاری زدند. ما باید توجه داشته باشیم که واکنش مردم ما نسبت به چنین اهانت‌‌هایی بسیار شدید است و اگر ما در برخی موارد شاهد برخی درگیری‌ها بودیم باید متوجه باشیم که چنین واکنش‌هایی در حداقل شدت صورت گرفته است و مردم ما بسیار خودشان را در مقابله با این حوادث کنترل کردند.

منظورم این است که مردم و بسیجیان ما در این قضایا بسیار سفارش شدند که در برابر چنین حرکت‌های شنیع و ناپسندی اقدامی انجام ندهند، دائم به آنها در این موارد تذکر داده شد و یادآوری شدند که مبادا اقدام خیلی تند و خشنی انجام بدهند. اگر چنین تذکراتی نبود که اصلا مشخص نبود در برابر چنین حوادثی چه اتفاقی می‌افتاد. اگر کنترلی صورت نمی‌گرفت معلوم نبود عکس‌العمل مردم و بسیجی‌ها در برابر گروه‌های اغتشاشگر که به اعتقادات و نوامیس مردم تعرض می‌کردند، چه بود.

باز هم عرض می‌کنم ما در بعد رسانه‌ای ضعف داریم و می‌شد در بعد رسانه‌ای این قضایا را کاملا باز کنیم. ما می‌توانستیم برای مردم بخوبی باز کنیم که واقعیت اتفاقات افتاده چه بود و اگر حرکت مردم در مقابله با چنین توطئه‌هایی، مهار و کنترل نمی‌شد چه اتفاقاتی می‌افتاد.

مهم‌ترین شاخصه بسیج، مردمی بودن آن است. آیا بسیج برنامه‌ای برای جمع‌آوری بازخوردهای جامعه درخصوص فعالیت‌های خودش دارد تا بتواند براساس این بازخوردها، برنامه‌های آتی خود را تدوین کند؟

بله. همان‌طور که من ابتدا عرض کردم براساس نتایج نظرسنجی که پس از همین وقایع اخیر صورت گرفته است، بسیج جزو محبوب‌ترین سازمان‌ها و نهادهای کشور در میان مردم ایران است. ما خدا را شکر می‌کنیم و معتقدیم این اعتمادی است که مردم به سازمان خودشان دارند. به شکل خاص هم ما رسانه‌هایی را ایجاد کرده‌ایم و من خودم شخصا یک پست الکترونیکی را به جمع‌آوری نظرات مردمی اختصاص داده‌ام.

همچنین از طریق تلفن‌های گویا و نمابرهایی که موجود است،‌ همه مردم می‌‌توانند نظرات خود را بدهند. و ما تیمی را ایجاد کرده‌‌ایم که به روز مطالب را می‌گیرند و آنها را دسته‌بندی می‌کنند و در برخی موارد که نیاز باشد من خودم آنها را بررسی می‌کنم تا بتوانیم به آنها ترتیب اثر دهیم. منتها ترتیب اثر دادن ما، یک حرکت انفعالی و عقب‌نشینی از وظایفی که داریم نخواهد بود. ما باید کاری کنیم ضمن این که تکلیف‌مان را درست انجام می‌دهیم، به بهترین نحو بتوانیم این تکلیف را برای همه مردم تبیین کنیم تا خدای نکرده، سوءاستفاده‌ای پیش نیاید.

ورود بسیج به عرصه‌های سیاسی همواره یکی از مسائلی است که مطرح بوده و در هر انتخاباتی که انجام می‌شود، از مدت‌ها پیش از برگزاری انتخابات این بحث‌‌ها آغاز می‌شود و تا مدت‌ها بعد از انتخابات ادامه دارد. شما خط قرمز بسیج برای حضور در مسائل سیاسی را کجا می‌دانید.

شما باید این نکته را همیشه مدنظر داشته باشید که بسیجی‌ها، همان مردمند و ما نمی‌‌توانیم جلوی مردم را برای حضور در عرصه‌های مختلف از جمله عرصه سیاسی بگیریم به عنوان مثال ممکن است بسیج یکی از اصناف به این نتیجه برسد که در انتخابات از کاندیدای خاصی حمایت کند و افراد و سران بسیج آن صنف بیایند و حرفشان را بزنند و نظری بدهند. اینها در این‌گونه فعالیت‌ها آزادند و این مساله را نمی‌توان یک حرکت از بالا به پایین دستوری قلمداد کرد. این حرکتی است که مردم به واسط آزادی‌ای که دارند مجازند انجام دهند. اما متاسفانه ما شاهدیم این مساله معمولا خلط می‌شود و از آن یک برداشت سازمانی می‌شود و برخی آن را به عنوان یک دستور از بالا به پایین منعکس می‌کنند. یک چنین دستوری هرگز در کار نبوده و نخواهد بود.

البته بخشی از عرصه سیاسی هم هست که ما به طور سازمان یافته در آن حضور می‌یابیم و از همه اعضایمان هم می‌خواهیم که در آن مشارکت کنند و آن بحث انقلاب و مبارزه با ضد انقلاب است. یعنی ما باید به طور یکپارچه در مقابل کسانی که ضدانقلابند بایستیم و در اینجا دیگر مساله آرای مختلف نیست و کل بسیج و کل مردم باید یکپارچه در مقابل ضد انقلاب بایستند. اما در جاهایی که در درون انقلاب، اختلاف سلیقه‌هایی وجود دارد ما در این موارد سازمان یافته نیستیم و هر کسی به سلیقه خودش عمل می‌کند.

منتقدان این سوال را مطرح می‌کنند که آیا این که یکی از مسوولان بسیج و سپاه درخصوص مسائل سیاسی یا در برابر برخی شخصیت‌ها و گروه‌های سیاسی موضعگیری می‌کند، در زمره مصادیق دخالت نظامیان در کارهای سیاسی نمی‌گنجد؟

این مساله را هم نمی‌توان به عنوان یک دستور سازمانی قلمداد کرد و اگر یکی از مسوولان بیاید و نظر خودش را درباره مساله‌ای بگوید، نمی‌توان گفت که به همه افراد سازمانش دستور داده که به این شکل فکر کنید. اصلا چنین مساله‌ای قابل اجرا نیست که یک سازمان بخواهد یک نگرش خاص در مورد یک فرد را به همه افرادش تعمیم بدهد و به صورت دستوری آن را انجام دهد. چنین موضعگیری‌هایی، تنها یک نظر هستند.

بالاخره یکی از وظایف سپاه پاسداران، بحث دفاع از انقلاب اسلامی است. ما بتازگی که به خدمت آیت‌الله صافی گلپایگانی در قم رسیدیم، ایشان در بخشی از صحبت‌هایشان به ما گفت: «زمانی که قانون اساسی را می‌نوشتیم، اساسا سپاه برای دفاع از ارزش‌های نظام تشکیل شد و لذا شما وظیفه دارید با قوت با هر کسی که بخواهد مقابل ارزش‌های نظام بایستد مقابله کنید.»

این نظر کسی است که در زمان تدوین قانون اساسی حضور داشته، مدتی را در شورای نگهبان بوده و مرجع تقلید است.

ایشان معتقد است ما باید قاطعانه از ارزش‌های نظام دفاع کنیم. بر همین اساس ممکن است در جاهایی که برخی افراد بخواهند با ارزش‌های نظام بازی کنند، یکی از مسوولان اظهارنظری ‌کند یا موضعی بگیرد. چنین مواردی را نمی‌توان به عنوان جناح بازی سیاسی تلقی کرد، بلکه بحث از کل نظام است. بالاخره وقتی عده‌ای بیایند و به جای شعارهای اصولی و محوری نظام که مبارزه با ظلم و استکبار جهانی بوده است، بحث نفی دفاع از مردم فلسطین را مطرح کنند، این مسائل بر ضد ارزش‌ها و بر ضد قانون اساسی هستند. قانون اساسی که میثاق ملی ماست تاکید می‌کند ما مصممیم به همه آزادیخواهان جهان کمک کنیم، دست مستضعفان را بگیریم و در مقابل مستکبران بایستیم.

اینها جزو قانون اساسی ما هستند و اگر شخصی بیاید بگوید نباید این کار را بکنیم، مقابل ارزش‌ها و میثاق ملی ما ایستاده است و مطمئنا یک مسوول سپاهی که مسوول دفاع از ارزشهاست می‌تواند در چنین مواردی اظهارنظر کند و اعتقاد خودش را بیان کند.

براساس تغییراتی که بتازگی انجام شد، قرار بر این است که بسیج، فعالیت‌های خود را بیشتر بر عرصه فرهنگی متمرکز کند. ضرورت این‌گونه تغییر و تحول چه بوده است؟

من ابتدا این صحبت شما را تصحیح می‌کنم، چرا که قرار است فعالیت‌های بسیج، همه جانبه باشد نه فقط فرهنگی. یعنی بسیج در همه عرصه‌های اجتماعی، سازندگی، علمی، حقوقی و همچنین فرهنگی حضور خواهد داشت.

طبیعتا روند برنامه‌ریزی سازمان بسیج به این صورت است که در هر دوره‌ای، مشکلات دوره قبلی را بررسی کرده و با توجه به آنها وارد مرحله جدید می‌شود. یعنی این‌طور نیست که ما چشم بسته وارد این عرصه‌ها بشویم. ما از همه مردم تقاضا می‌کنیم هر کس نقصی در حرکات گذشته بسیج می‌بیند به ما بگوید. ما از همه صاحبنظران جامعه و از همه رسانه‌ها می‌خواهیم که نواقص فعالیت‌های گذشته بسیج را به ما گوشزد کنند تا ما ان‌شاءالله بتوانیم از این انتقادات دلسوزانه استفاده کنیم و بتوانیم حرکت آینده خود را بهتر از گذشته طراحی کنیم.

الان عصر، عصر ارتباطات است و طبیعتا بسیج برای این‌که بتواند به برنامه‌های خود برسد باید سرمایه‌گذاری ویژه‌ای در این بخش داشته باشد. در این راستا چه برنامه‌ای دارید؟

ما ان‌شاءالله مصاحبه‌های دوره‌ای را در دستور کارمان قرار خواهیم داد و زمان آنها را هم اعلام می‌کنیم و امیدواریم بتوانیم به طور منظم با رسانه‌ها در ارتباط باشیم. دومین کاری هم که ما پیش‌بینی کرده‌ایم، تشکیل بسیج رسانه‌هاست.

در همین زمینه روسای بعضی از رسانه‌ها طی سمیناری که در مشهد مقدس داشتیم پیشنهاد دادند ما بسیج رسانه‌ را تشکیل دهیم تا همه رسانه‌ها بتوانند در قالب آن، دور هم جمع شوند و برای اشاعه تفکر بسیجی، همفکری کنند و نظر دهند و ما هم موافقت کردیم. منتها ما همان جا اعلام کردیم که در این زمینه منتظر دوستان هستیم و انتظار داریم خود رسانه‌ها پیشقدم شوند و یک شورای موسس تشکیل دهند و خود آنها سازمانی را به وجود بیاورند و متعاقب آن هماهنگی لازم برای اقدام‌های بعدی را انجام دهند.

برای مبارزه با جنگ روانی و جنگ‌های نرم رسانه‌ای چه تدابیری اندیشیده‌اید؟

مهم‌ترین اصل در این زمینه‌ این است که ما نباید در این حوزه‌ها منفعل باشیم. بسیج نشان داده است در تهاجم، بسیار بهتر از دفاع کار می‌کند. در جنگ همواره همین طور بود و ما همیشه تک‌هایمان خیلی بهتر از عملیات‌های پدافندیمان بود. در این عرصه نیز ما باید تک کنیم. آمریکا پر از آسیب و نقطه ضعف است. آمریکایی که یک حادثه کوچک در کشور ما را اینقدر دامن می‌زند، در روز مبتلا به هزاران رقم از این نوع حوادث است و ما اصلا از آنها خبردار نمی‌شویم. به عنوان مثال بتازگی در ایالت لس‌آنجلس در مسابقه فوتبالی که میان دو تیم آمریکا و مکزیک برگزار شد، 70 هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه همگی به نفع تیم مکزیک شعار دادند و پرچم آمریکا را همان جا به آتش کشیدند.

اما چنین مساله‌ای اصلا بازتاب داده نمی‌شود و این در حالی است که در روز ده‌ها نوع از این اتفاقات در آمریکا می‌افتد.

اگر یک نفر در ایران سرش درد بگیرد به سوژه شبکه تلویزیونی جهان تبدیل می‌شود، اما روزانه هزاران فاجعه در غرب اتفاق می‌افتد ولی ما نسبت به آنها بی‌تفاوتیم. به عنوان مثال آمریکا در پاکستان در یک روز صدها زن و کودک را می‌کشد و تنها بازتاب آن، یک خبر سربسته است که پس از یک روز هم همه چیز به فراموشی سپرده می‌شود، اما اگر یک نفر در تهران یک چوب بخورد، رسانه‌های غربی، این مساله را به هزار شکل، پروبال می‌دهند و علیه ایران استفاده می‌کنند. بعد هم ما باید بیاییم و حالا توضیح بدهیم که ما این چوب را به این شکل نزدیم و مثلا قضیه به آن شکل بود و ادامه ماجرا.

در حالی که اصلا این روش غلط است و راه درست این است که ما در حالت تهاجم قرار بگیریم و ضعف‌های آنها را برملا کنیم.

ما درخصوص شبکه العالم شاهد نتیجه چنین رویکردی بودیم و دیدیم که وقتی روی نقطه‌‌ضعف‌های آنها دست بگذاریم، چاره‌ای جز برملا کردن چهره اصلی خود ندارند و در این مورد دیدیم که برخلاف شعارهایی که می‌دهند شبکه العالم را قطع کردند.

ما اگر روی ضعف‌های آنها دست بگذاریم، آنها حتی مجبور خواهند شد اینترنت را تعطیل کنند، شما خواهید دید که اینها مجبور خواهند شد بسیاری از شعارهایی را که درخصوص جریان آزاد اطلاعات و این‌گونه موارد سرمی‌دهند کنار بگذارند.

آیا بسیج فعالیت‌های نظامی را به کل کنار گذاشته است؟

خیر. بسیج فعالیت‌های نظامی را کنار نگذاشته است و آمادگی‌های دفاعی خود را حفظ می‌کند. منتها سازمان بسیج برای این که بتواند به ابعاد دیگر اجتماعی و سازندگی بپردازد، این سازمان را فارغ‌البال کرده است تا درگیر آمادگی‌های نظامی نباشد. در تقسیم‌بندی جدید، فعالیت‌های رزمی بیشتر به عهده نیروی زمینی سپاه گذاشته شده است تا سازمان بسیج در این موارد دغدغه‌ای نداشته باشد. البته کماکان بسیج در مواقعی که لازم باشد آماده دفاع از کشور خواهد بود.

در سفری که بتازگی برای دیدار با مراجع تقلید به قم داشتید، به شما سفارش شد از ورود به عرصه‌های سیاسی و اقتصادی بپرهیزید. درخصوص حوزه سیاسی صحبت کردید، می‌خواستم رویکرد بسیج را نسبت به فعالیت‌های اقتصادی بدانم.

من همین‌جا تاکید می‌کنم که بسیج، کار اقتصادی به آن معنا که بتوان نام آن را فعالیت اقتصادی گذاشت، نمی‌کند. بسیج برخی موسسات را در اختیار دارد که به منظور انجام کارهای سازمانی خود، به صورت مشارکتی با مردم از آن سازمان‌ها استفاده می‌کند. به عنوان مثال ما در طول سال به حمل و نقل گسترده‌ای برای سفرهای جهادی و زیارتی که برای بسیجیان تدارک می‌بینیم نیاز داریم و احتیاج ما به مقوله ترابری بسیار گسترده است. ما نمی‌توانیم این نیاز را برآورده کنیم مگر این‌که یک ترابری سازمانی داشته باشیم.

حالا این ترابری سازمانی در مقاطعی از سال بسیار پرمشغله و در مقاطعی از سال بیکار است. خب ما به این ترابری سازمانی می‌گوییم در مواقعی که بیکار است، به مردم خدمات رسانی کند تا امکاناتش بیکار نماند و در مواقعی که ما به آن نیاز داریم، از آن می‌خواهیم که به کارهای بسیج بپردازد. نمونه چنین مساله‌ای را ما در شرکت «جوان سیرایثار» شاهد هستیم که کار اقتصادی به معنای دخالت در حوزه‌های اقتصادی نمی‌کند. ما اگر به این شکلی که عرض کردم فعالیت نکنیم، نتیجه‌اش این می‌شود که در مقاطعی که احتیاج به ترابری داریم از امکانات موجود استفاده کنیم و در مواقعی که کار نداریم، این امکانات را بخوابانیم و هزینه آن را به ملت تحمیل کنیم.

بنابراین ما کار اقتصادی به آن معنا نداریم و اگر هم درگذشته چنین چیزی بوده است، در حال حاضر تعطیل شده است.

حسین نیک‌پور