حمله شدید لوموند دیپلماتیک به سیاست های دوگانه آمریکا

جام جم آنلاین - در حالی که هنوز تعدادی از خونخوارترین مستبدان دنیا مورد حمایت آمریکا هستند و واشینگتن بدون کوچکترین دغدغه خاطری برای حفظ منافع خود از صدام حسین
کد خبر: ۲۰۲۹۰
در دهه 1980 و دیکتاتورهای منفور دیگر حمایت کرده اما تمامی شواهد حاکی از آن است که آمریکا و تعدادی از دست نشاندگانش به عراق حمله خواهند کرد.
ماشین عظیم نظامی آنها آماده حمله است و حتی دوربین های فیلمبرداری در صحنه حضور دارند.
ایناسیو رامونه، استاد تئوری ارتباطات در دانشگاههای پاریس که از سالهای 1980 به فعالیت روزنامه نگاری پرداخت و در کشاکش جنگ خلیج فارس مسئولیت ماهنامه لوموند دیپلماتیک را به عهده گرفت در سایت اینترنتی لوموند دیپلماتیک می افزاید: با این همه، تاکنون از دید مراجع بین المللی قانونی هیچ چیز چنین حمله ای را توجیه نمی کند.
بازرسان اعزامی سازمان ملل متحد همچنان در یافتن سلاحهای تخریب جمعی ناکام مانده اند.
به عبارتی گزارش 27 ژانویه آنها به سازمان ملل حاوی نکته ای نبود.
علاوه بر این ، هیچ نوع رابطه ای میان عراق و شبکه های تروریستی اسلامی به ویژه شبکه القاعده که پس از وقایع هولناک 11 سپتامبر دشمن شماره یک مردم آمریکا معرفی شد ، نشان داده نشده است.
در نتیجه، افکار عمومی دنیا همچنان خواستار مدارک غیرقابل تردیدی است که بتواند حمله به عراق را توجیه کند.
بی شک رژیم عراق نفرت انگیز است و صدام حسین خودکامه ای است منفور که در موارد فراوانی تردیدی در قتل عام مردم خویش نداشته و حتی از گازهای سمی که بنا به معاهده های بین المللی کاربرد آنها ممنوع اعلام شده ، استفاده کرده است.
آیا این موضوعی برپایی «جنگی پیشگیرانه» را حقانیت می بخشد؛ افسوس که او تنها خودکامه جهان نیست.
واشینگتن بدون کوچکترین دغدغه خاطری برای حفظ منافع خود از صدام حسین در دهه 1980 و دیکتاتورهای منفور دیگری مانند مارکوس در فیلیپین، سوهارتو در اندونزی، شاه ایران، سوموزا در نیکاراگوئه، باتیستا در کوبا، تروخیو در سندومینیکن، پینوشه در شیلی، موبوتو در کنگو زئیر و غیره حمایت کرده است.
هنوز تعدادی از خونخوارترین و منفورترین مستبدان دنیا مورد حمایت آمریکا هستند.
همین سپتامبر گذشته تئودور اوبیانگِ دیوانه (ژنرال اوبیانگ در سال 1979 با یک کودتای نظامی به قدرت رسید و در 15 سپتامبر 2002 با 1/97 درصد آرا دوباره به مدت هفت سال «انتخاب» شد).
دیکتاتور گینه استوایی با احترامات کامل مورد استقبال جورج دبلیو بوش در کاخ سفید قرار گرفت.
حتی قدیمی ترین متحدان آمریکا با مشاهده رفتارغیرقابل توضیح واشینگتن ، در اعلام پشتیبانی خود از جنگ صلیبی آن با عراق اکراه دارند.
فرانسه و آلمان، دو متحد قدیمی آمریکا، در اواخر ژانویه در حرکتی شبه متمردانه اعلام کردند که مدارکی که بتواند مداخله نظامی را توجیه کند گردآوری نشده است.
آنان خواستار تمدید دوره ماموریت بازرسان سازمان ملل شدند تا هرگونه شک و تردیدی در مورد وجود سلاحهای تخریب جمعی در عراق برطرف شود.
همچنین تاکید کردند که در هر صورت تنها شورای امنیت سازمان ملل میتواند با صدور قطعنامه دوم اجازهی استفاده آشکار از نیروی نظامی را برضد عراق صادر کند.
درغیر این صورت ، فرانسه امکان استفاده از حق وتو را منتفی نمی داند.
به نظر می رسد که این موضعِ مشترک فرانسه و آلمان، روسیه و چین را نیز که از اعضای دائمی شورای امنیت هستند ، تشویق کرده که مواضع شجاعانه تری بگیرند و قطعنامه دوم سازمان ملل را برای حل مسئله عراق درخواست کنند.
چنین مواضعی خشم واشینگتن را به شدت برانگیخته است ، به ویژه نسبت به برلین که مانند پاریس متهم به تمرد است.
با وجود این به نظر نمی رسد که آمریکا تغییری در برنامه خود برای اشغال عراق داده باشد.
کولین پاول، وزیر خارجه آمریکا، به محض ورود به اجلاس اقتصادی جهان در داووس در 25 ژانویه 2003، تاکید کرد که آمریکا می تواند بر همکاری تقریبا9 دوازده «کشور دوست» حساب کند؛ به نظر او این امر برای تشکیل ائتلافی بین المللی برضد عراق کاملا9 کافی است.
مردم دنیا همچنان با نگرانی فراوانی دنبال کشف دلایل واقعی این مداخله نظامی هستند.
به عنوان نمونه، در همایش اجتماعی جهان در پورتو الگر که دست اندرکاران اصلی جامعه مدنی از سراسر جهان شرکت دارند، این نگرانی یکی از مسائل حاد مورد بحث بوده است.
بسیاری از روشنفکران حاضر در این همایش مانند نوام چامسکی، طارق علی ، نوامی کلاین، ادولفو پرز اسکیوال، ادواردو گالئانو و غیره این موضوع را طرح کردند که در حالی که حدود سه میلیارد تهیدست در سراسر کره زمین از نبود آموزش ، بهداشت ، غذای کافی ، مسکن و سوادآموزی رنج می برند ، اختصاص دهها میلیارد دلار به جنگی که هیچ توجیهی برای آن وجود ندارد ، نه تنها بیهوده که جنایتکارانه است.
این به نوعی همان پیام آقای لولا داسیلوا، رئیس جمهور برزیل ، است که از سوی تمامی محرومان به اربابان دنیا که در اجلاس داووس گرد آمده اند ، ارسال شد.
بخش بزرگی از افکار عمومی جهان ، نفت را تنها دلیل این جنگ می داند.
هدف واقعی آن دستیابی به ذخایر عمده ئیدروکربورات های جهان است.
این استراتژی که نمودی است از تکبرِ جدید امپراتوری آمریکا و «هوسبازی قدرتمندان» ، علاوه بر هزاران قربانی پیامدهای ژئوپلیتک بسیار مخربی به همراه خواهد داشت.
این جنگ خواست جناح «شاهین های» راست افراطی آمریکاست که رییس جمهور را احاطه کرده اند (ریچارد چنی ، دونالد رامسفلد ، پل ولف ویتز ، ریچارد پرل ، دوگلاس فیت ، جک دی. کروچ ، جان آر. بلتن و غیره).
اینان مانند تمام کسانی که مست قدرت هستند، تنها زبانی را که برای پاسخ به مسائل سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی می شناسند ، زبان جنگ است.

تونی بلر از امریکا خواست
در سیاست های جهانی خود تجدیدنظر کند

انتقاد آلبرایت از سیاست های استرتژیک بوش
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها