معضل سگ‌های ولگرد در زاهدان

به گزارش خبرنگار جام جم آنلاین سیستان و بلوچستان - 

افزایش محسوس جمعیت سگ‌های رهاشده در معابر، محلات و حتی پیرامون مدارس در شهرهایی به مثل زاهدان، نشان می‌دهد که این مسئله سال‌هاست از مرحله هشدار عبور کرده و به مرز بحران رسیده، بحرانی که ریشه در ناکارآمدی، ناهماهنگی و بی‌توجهی ساختاری دارد.

بر اساس گزارش‌های رسمی وزارت بهداشت، آمار موارد گزش حیوانات در سیستان و بلوچستان هر ساله نگران‌کننده است و زاهدان یکی از پرخطرترین کانون‌ها در این زمینه محسوب می‌شود.

این وضعیت نه تنها سلامت عمومی را تهدید می‌کند، بلکه با ایجاد رعب و وحشت، به‌ویژه در میان کودکان، زنان و سالمندان، آرامش روانی جامعه را نیز مختل کرده است.

تردد گروهی سگ‌ها، انسداد مسیرهای شبانه، حمله به عابران و موتورسواران و افزایش آلودگی‌های محیطی، همگی شاخص‌های آشکار یک خلأ مدیریتی عمیق هستند که دیگر قابل چشم‌پوشی نیست.

شهرداری زاهدان به عنوان متولی اصلی مدیریت شهری، سال‌هاست بر ساماندهی، زنده‌گیری علمی، عقیم‌سازی و انتقال به مراکز نگهداری تأکید دارد، اما نتیجه عملی این وعده‌ها کجاست؟

با وجود بودجه‌های مصوب و طرح‌های متعدد، چرا هنوز سگ‌های ولگرد در بخش‌های وسیعی از شهر آزادانه پرسه می‌زنند و جان شهروندان را به خطر می‌اندازند؟

این تداوم وضعیت، کارآمدی مدیریت شهری را به شدت زیر سؤال برده و ضرورت بازنگری اساسی در عملکرد شهرداری و پیمانکاران طرف قرارداد را ایجاب می‌کند.

با این حال، مسئولیت این موضوع صرفاً متوجه شهرداری نیست و دستگاه‌های نظارتی، شورای شهر، سازمان دامپزشکی استان و نهادهای مرتبط با مدیریت بحران نیز باید پاسخگو باشند که در برابر حجم گسترده‌ای از شکایات مردمی و هشدارهای بهداشتی، چه نظارت مؤثری اعمال کرده‌اند؟، تداوم یک معضل برای سال‌ها، نشان از آن دارد که حلقه نظارتی یا ناکارآمد بوده یا جدیت لازم را نداشته، نظارت زمانی ارزشمند است که منجر به اصلاح فرآیندها شود، نه اینکه در حد گزارش‌دهی باقی بماند.

امروز زاهدان نیازمند یک برنامه جامع، شفاف و قابل ارزیابی برای کنترل این معضل بوده، برنامه‌ای با زمان‌بندی مشخص، تخصیص بودجه دقیق، تعیین مسئولیت‌های تفکیکی برای هر دستگاه و شیوه گزارش‌دهی شفاف را نیازمند است.

تا زمانی که مدیریت شهری درگیر واکنش‌های مقطعی و روزمرگی است، ابعاد بهداشتی و اجتماعی این مسئله گسترده‌تر خواهد شد و مهم‌تر از آن، اعتماد عمومی نسبت به کارآمدی نهادهای حاکمیتی کاهش می‌یابد، در شرایطی که تردد آزادانه سگ‌های ولگرد به یک امر عادی در شهر تبدیل شده، دیگر نمی‌توان با بخشنامه‌های تکراری افکار عمومی را آرام کرد.

زاهدان مستحق پاسخی روشن، راهکاری عملی و اقدام فوری است؛ مطالبه‌ای که نه شهرداری و نه نهادهای نظارتی نمی‌توانند بیش از این از کنار آن عبور کنند.

این مشکل، آزمونی عینی برای سنجش مدیریت شهری و کارآمدی نظارت در استان است؛ آزمونی که مردم انتظار دارند نتایج آن، این‌بار به طور کامل در راستای تأمین سلامت و امنیت آن‌ها رقم بخورد.