چند چالش پیرامون بخش‌های خبری

کسی که در حرفه پزشکی فعالیت میکند، نمیتواند دانستههایش را بهروز نکند. بیمار از پزشک توقع دارد درمانش برپایه روشهای جدید باشد و برای برآورده کردن این خواسته، پزشک باید همیشه اطلاعات دستاولی داشته باشد. در عالم رسانه نیز بهروز بودن دانش تمام دستاندرکاران این حرفه ضرورتی گریزناپذیر است. ئمیدانید که در دنیای جدید، شاهد فعالیت ویروسهای ناشناختهای هستیم که ممکن است بشر را تهدید کنند؛ در عالم رسانه نیز باید برای مقابله با هر تحول و رخداد تازه و ناشناختهای آماده بود. رمز توفیق و اثرگذاری رسانه همین نکته است.ما متأسفانه دچار فقر آموزشی شدهایم. حدود هفت سال است که دیگر مانند گذشته آموزشهای ضمن خدمت نمیبینیم. خاطرم است چندین سال گذشته دورههای آموزشی و مهارتافزایی بیشتری برای همه نیروهای سازمان صداوسیما برگزار میشد. زمانی خبرنگاران شبکههای الجزیره، بیبیسی و… را به کشور دعوت میکردند تا به انتقال تجربیات بپردازند در این تعاملات هیچ مسئله سیاسی نیز وجود نداشت و فقط تجارب حرفهای یکدیگر را بهتر میشناختیم. حتی خاطرم است که هر سه ماه یک بار، استادان حوزه خبر، فن بیان و گویندگی، به ما شیوههای درستنویسی خبر، فن بیان، گویندگی و اجرای برنامه خبری و… را آموزش میدادند.از مسئولان سازمان صداوسیما درخواست میکنم برنامهریزی کنند تا گویندگان در هر ردهای که حضور دارند، همچنان آموزش ببینند و دادهها و اطلاعات خود را بهروز کنند. من فکر میکنم استادان گویندگی خبر، حتی کسانی که دههها تجربه دارند نیز برای انتقال تجربیاتشان، نیاز به یادگیری مهارتهای انتقال تجربه دارند. باید موتور محرک روحیه آموزشی در سازمان صداوسیما فعال شود و حداقل سه ماه یک بار خودمان را بهروز کنیم.نمیتوان گفت اکنون نوآوری و نگاه تازهای در تولیدات خبری صداوسیما وجود ندارد. اتفاقاً گویندگان و تولیدکنندگان برنامههای خبری رسانه ملی چند سال است که در این فضای رقابتی عملکرد خوبی داشتهاند، اما نباید تنها به تحولات ظاهری و تغییر در طراحی و ویژگیهای بصری استودیوهای خبر و یا تغییر گویندگان اخبار بسنده کنیم. این دست تغییرات، اثرگذاری طولانیمدت ندارد و احتمالاً ظرف چند ماه همهچیز در نگاه مخاطب تکراری و یکنواخت میشود.پازل توسعه دانش گویندگان خبر و مجریها زمانی کامل میشود که ما محتوا را اصلاح کنیم. تا زمانی که محتوا تبیین نشده باشد و پخته و قابلدفاع نباشد، هیچ گوینده و مجری برنامههای خبری، حتی در بهترین استودیوها نیز نمیتواند با جریانهای رسانهای خارجی رقابت کند. ازاینرو، معتقدم که تغییرات اساسی در شکل تولید محتوا لازم داریم. استادان پیشکسوت میتوانند بهترینها را برای گویندگی خبر و اجرا انتخاب کنند و این در صورتی محقق میشود که فرایند یادگیرندگی و یاددهندگی در سازمان صداوسیما پررنگتر شود. همچنین جوانان باید بپذیرند که حرفهای شدن نیاز به پیشرفت پلهبهپله دارد. اینکه یک جوان با تجربه کم، وارد بخشهای اصلی خبر شود، خودش را نیز دلزده و خسته میکند. نیروهای جدید باید با صبر و عطش یادگیری و استمرار، راهشان را دنبال کنند و برای تبدیل شدن به گویندهای حرفهای، عجله نداشته باشند. یکی از مشکلات عالم خبر در تلویزیون شخصیتمحور بودن تولیدات برنامههای خبری و رویکردهای حاکم بر آن است. ممکن است مردم به مرور از این شکل کار فاصله بگیرند و شخصیتمحور بودن آنها را خسته کند. باید مانند شبکههای بینالمللی از تمام نقاط دنیا خوراک خبری داشته باشیم.بخشهای اخبار داخلی، زمان زیادی را صرف یک خبر میکنند. برای نمونه، وقتی رئیسجمهور جلسهای برگزار میکند، خروجی آن جلسه هرچه باشد، ما باید خبر این جلسه را کامل پوشش بدهیم؛ درحالیکه میتوان هرگاه جلسات مختلف خروجی خاصی برای مردم و کشور ندارند، خبر را بهصورت زیرنویس تلویزیونی منعکس کنیم. شاید یکی از عوامل ریزش بینندههای بستههای خبری در سالهای اخیر همین مسئله شخصیتمحور بودن تولیدات باشد.تنوع شخصیتها و در کنار آن، طراحی گفتوگوهای متناسب با موضوعات روز جامعه و حتی اخبار مهم دنیا، احتمالاً برای مخاطب جذابیت بیشتری دارد. برخی مسائل مانند مسکن، بازار ارز و سکه، اخبار اقتصادی و… همیشه برای مردم جالب است و علاقه دارند پاسخ پرسشهای خود را از دل این برنامهها به دست بیاورند. ازاینرو میتوان با تنوعبخشی به تولیدات خبری، موجب افزایش کمی مخاطبان هم شد.