حضور پرصلابت زن ایرانی در بزنگاه‌های تاریخ

در دوران انقلاب هم از همان سنگ بنای نخست انقلاب در 15 خرداد ماه سال 1342 زنان وارد عرصه مبارزه علیه رژیم ستمشاهی شدند و این مبارزات در سالهای منتهی به پیروزی انقلاب به حداکثر خود رسید. حضور پرصلابت بانوان ایرانی در دوران انقلاب و مبارزه علیه رژیم پهلوی بهگونهای بود که معمار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) این حضور را اینگونه توصیف کردند: «نقش زنها در جامعه، در چند نهضت که در ایران واقع شد، نهضت تنباکو، نهضت مشروطه، قضیه 15 خرداد، نقش زنها بالاتر از مردها اگر نبود، کمتر نبود. آنان در میدانها حاضر شدند و بهواسطه حضور آنها در میدانها، مردها اگر قوتشان کم بود، زیاد شد و اگر قوى بودند دو چندان شد. آنچه که خود شما شاهد بودید در این نهضت اسلامى و انقلاب اسلامى حاضر است، در این انقلاب اسلامى نقش شما بانوان از نقش مردها بالاتر بود.»اما این حضور و نقشآفرینی با پیروزی انقلاب به پایان نرسید و تا به امروز نیز به اشکال گوناگون ادامه دارد. شاید نقشآفرینی زنان در دوران دفاعمقدس را بتوان اوج تعالی یک زن دانست. زنی که در عین محبت مادرانه یا عشق به همسرش خودش با دستان خود همسر یا فرزند را راهی جبهههای نبرد حق علیه باطل میکرد تا زیباترین تناقض دنیا را در تابلوی خداحافظی یک مادر یا یک همسر از عشقش به تصویر بکشد. زنانی که در پشت جبهه حضور داشتند تا کاری بر زمین نماند. از غذا پختن برای رزمندهها گرفته تا دوختن لباس و حتی شستوشوی لباسها و پتوهای رزمندگان. بخشی حتی راهی جبهه میشدند و بهعنوان پرستار و بهیار، رزمندگان مجروح و زخمی را تیمار میکردند. بعدترها هم این حضور عاشقانه زنان در عرصههای گوناگون انقلاب ادامه یافت. زنانی که در عرصههای گوناگون علمی، فرهنگی، هنری، اقتصادی و اجتماعی خوش درخشیدند و در کنار فرصتی که انقلاب اسلامی برای رشد و تعالی به آنان داده بود، آنها هم کوشیدند در تعالی ایران و انقلاب اسلامی نقشآفرین باشند. این جریان زنده و پویا، همچنان ادامه دارد. منبع: ضمیمه چاردیواری روزنامه جامجم