محاصره حماس در اجلاس شرم الشیخ

گردهمایی شتابزده شرمالشیخ میان سه رهبر عرب با نخستوزیر رژیم اسرائیل البته به عنوان یک واکنش فوری علیه چرخش اخیر در توازن قدرت در نظم سیاسی فلسطینیها که شاهد عقبگرد تاریخی فتح و ظهور جنبش حماس در میانه تحولات مساله فلسطین است، محسوب میشود.

کد خبر: ۱۳۸۲۰۰

حسنی مبارک پیشاپیش با توصیف تسلط حماس بر غزه به عنوان یک کودتا، موضع خود را آشکار ساخت.
رژیم اردن نیز با حمایت از عباس ، فاصله خود را نسبت به حماس ، دورتر از همیشه کرد و در این میان، اولمرت که از سوی حسنی مبارک برای شرکت در اجلاس شرمالشیخ دعوت شده است ، ثقل سیاسی و امنیت و اقتصادی رژیم اسرائیل را به طرفداری از محمود عباس فعال ساخت و بدین ترتیب چندان کار دشواری برای رهبران حماس برای آگاهی از دستور کار این اجلاس، نخواهد بود.
میتوان گفت این اجلاس در ذیل عنوان «محاصره حماس» و بازگشت امور به حالت پیشین خود، منعقد شده است اما اینکه آیا این سه رهبر عرب میتوانند به اهداف خود برسند، جای شک و سوال است.
پیداست، در هرگونه توطئهای که در این گردهمایی علیه حماس شکل بگیرد، اسرائیل نقش محوری و اصلی را ایفا خواهد کرد.
اسرائیلیها به لطف همکاریهای اخیر امنیتی دستگاههای اطلاعاتی محمود عباس، توانستند از توان و ظرفیت نظامی حماس در کرانه باختری و نوار غزه آگاهی کاملی پیدا کرده و حتی در نخستین همکاری مشترک امنیتی، فرمانده بریگادهای عزالدین قسام در کرانه باختری در اثر جاسوسی افراد امنیتی وابسته به محمود عباس، به چنگ جوخههای رژیم صهیونیستی افتاد.
اینکه گفتیم، کار اصلی را اسرائیلیها به عهده خواهند گرفت، بدین خاطر است که خود عربها ناتوان از اقدام علیه جنبش حماس هستند.
اولا محمود عباس به دنبال شکست خردکننده در غزه وجهه و اعتبار سابق خود را میان فلسطینیها از دست داده است.
ثانیا ملک عبدالله اردنی قبلا تحت فشار مشترک امریکا و اسرائیل با حماس قطع رابطه کرده بود و اکنون از بیم واکنش اسلامگرایان بانفوذ اردنی مرتبط با حماس از اقدام علیه این جنبش طفره میرود و حسنی مبارک نیز هر چند که مایل است اقدامی علیه حماس انجام دهد اما وجود مخالفان قدرتمند در صحنه سیاسی مصر، وی را از بروز عداوت و دشمنی علنیاش با حماس، منصرف کرده است.
در این میان ، تنها رژیم اسرائیل که سابق بر این هزاران نفر از رهبران اصلی و اعضای حماس را ترور و یا بازداشت کرده و تحت شکنجههای قرون وسطایی قرار داده است، میتواند از نتایج اجلاس شرمالشیخ که به صورت دستیابی به اطلاعات امنیتی درباره تحرکات حماس خواهد بود، منتفع گردد.
طبعا، نمیتوان تصور کرد که رهبران حماس از ماهیت توطئهگرانه اجلاس شرمالشیخ بیخبر باشند. آنان، به نظر میرسد از اهمیت کاری که در نوار غزه انجام دادند، مطلع بوده و از انعکاسات منطقهای آن که به صورت بروز موجی از مشورتها و رایزنیها و اظهارات شتابزده در میان محافل رسانهای و سیاسی اعراب ظاهر گردید، مطلع هستند.
رهبران حماس حتی از درشتگوییهای عربستان سعودی نیز که ظاهرا مایل است نقش میانجیگرانهای را ایفا کند، بینصیب نماندند.
از اینرو، به هر اندازهای که حماس بتواند اوضاع نوار غزه را آرام ببخشد و به تدریج حاکمیت مصلحانه و به دور از فساد اداری برای مردم این سامان به ارمغان بیاورند، میتوانند در قبال توطئهگریهای چندجانبه ایستادگی کنند.
از طرفی ارتش اسرائیل در موقعیتی نیست که بخواهد به نمایندگی از اردن، مصر، محمود عباس و حتی عربستان سعودی به نوار غزه حملهور شده و تکلیف حماس را یکسره نماید. بالاخره هنوز تجارب شکست تلخ تابستان گذشته این ارتش به دست حزبالله لبنان در اذهان عمومی محو نشده است.
بویژه این که گفته میشود حماس با الگوبرداری سریع از ساختار تشکیلاتی حزبالله لبنان، هستههای عملیاتی خود را به نحوی سازماندهی کرده است که بتواند شکست مشابهی را به ارتش اسرائیل در هرگونه تجاوز و ماجراجویی احتمالی وارد سازد.