نقش‌های منفی، چالش برانگیز است

به گزارش جام جم آنلاین، حجازی در تفنگ سرپر و در کنار مصطفی طاری یکی از جذاب‌ترین و متفاوت‌ترین زوج‌های هنری تاریخ تلویزیون را خلق کرده است. این بازیگر پیشکسوت، جذابیت‌های این کاراکتر را حاصل خلاقیت امرا... احمدجو در نویسندگی و خوش‌ذوقی عبدا... اسکندری در طراحی چهره می‌داند. او در عین‌حال تاکید می‌کند که خودش نیز در مقام بازیگر کوشیده تا حق مطلب را ادا و نقش را به بهترین شکل ایفا کند. حجازی همچنین متون قوی و بودن فرصت کافی در اختیار کارگردان و بازیگران را ازجمله دلایل جذابیت سریال‌های قدیمی عنوان می‌کند.

خیلی از بازیگران میانسال این روز‌ها خانه‌نشین شده‌اند. شما این روز‌ها مشغول چه فعالیتی هستید؟

فعلا که خانه هستم، اما پیشنهاد‌هایی دارم که هنوز جدی نشده است.

بله، قرار است در یک سریال بازی کنم، اما همه چیز قطعی نشده است. ترجیح می‌دهم درباره‌اش صحبت نکنم.

بله، سال گذشته در سه سریال بازی داشتم. سریال‌های «حکم‌رشد» به کارگردانی حسن لفافیان و «جشن سربرون» آقای راعی را برای تلویزیون بازی کردم و سریال «راز بقا» را برای شبکه نمایش‌خانگی.

آقای احمدجو این نقش را با ذوق و شور زیادی نوشته و برای طراحی این شخصیت خیلی وقت گذاشته بود. به نظرم بخش عمده‌ای از جذابیت کاراکتر با وجود همه بدجنسی‌ها و بداخلاقی‌هایش به خوش‌ذوقی، خلاقیت و قلم توانای آقای احمدجو بازمی‌گشت. نقشم در تفنگ سرپر بیشتر یک تیپ بود تا شخصیت، اما پتانسیل زیادی برای کار کردن داشت. من هم به‌عنوان بازیگر تلاش کردم تا جایی که ممکن است و توانایی دارم حق مطلب را ادا کنم و زحمات آقای احمدجو را بی‌پاسخ نگذارم. این نقش به‌خودی‌خود برای هر بازیگری جذابیت داشت.

پایه اصلی شخصیت در فیلمنامه آمده بود، اما به‌هر‌حال، قبل از جلوی دوربین رفتن و هنگام بازی هم اتفاقاتی می‌افتاد که گاهی آقای احمدجو از آن‌ها استقبال می‌کرد و گاهی هم نمی‌پذیرفت. به‌عنوان بازیگر سعی می‌کردم خروجی نهایی نقش همان چیزی باشد که در ذهن کارگردان بوده و به خواسته او نزدیک است.

درباره هر سکانسی با آقای طاری صحبت داشتیم. قبل از تصویربرداری هر سکانس، درباره رفت‌وآمد‌های کلامی و کنش و واکنش‌ها با هم همفکری داشتیم. از آنجا که با آقای طاری هم‌اتاق بودیم، فرصت زیادی را هم برای صحبت و تعامل در اختیار داشتیم.

بله، گریم من در تفنگ سرپر خیلی خاص و متفاوت بود، همین‌طور گریم آقای طاری. اصولا این دو نفر آدم‌های عجیب‌وغریبی بودند. دو انسان لاابالی سبک‌مغز که به هیچ قاعده و اصول اخلاقی پایبند نبودند. چهره‌پرداز سریال آقای عبدا... اسکندری بود. خاطرم هست آقای اسکندری سفارش ساخت دندان برای من و آقای طاری داده بود.

زمان سریال در برآورد اولیه ۸۰۰ دقیقه بود، اما به علت درخواست تهیه‌کننده و دلایل دیگر، کلی سکانس به فیلمنامه اضافه شد و زمان سریال شاید به دوبرابر آن چیزی که از ابتدا قرار بود رسید. همین افزایش زمان باعث شد تا قصه سریال از ریتم بیفتد و جذابیت اولیه‌اش را از دست بدهد.

به نظرم هم تفنگ سرپر و هم سریال روزی روزگاری متن خیلی خوبی داشتند. از سوی دیگر، فرصت بیشتری در اختیار کارگردان و بازیگران قرار داشت و کار‌ها به فشردگی امروز نبود. امکانات و شرایط تولید سریال در تلویزیون هم در قیاس با امروز بهتر بود. در مجموع، همه چیز سر و شکل بهتری داشت و عجله‌ای در کار نبود.

 

نقش‌های منفی را دوست دارم، چراکه چالش بهتری برای بازیگری به همراه دارد. البته همیشه به دنبال نقش‌های متفاوت هستم. حتی از نقش مثبت هم استقبال می‌کنم، اما به شرط این‌که جای کار داشته باشد و بتوان روی آن مانور داد.

نام شکیبایی حالم را دگرگون می‌کند

صدرالدین حجازی در پاسخ به این سوال که طی سال‌ها فعالیت در بازیگری همکاری با کارگردانان مجرب و صاحب‌سبکی همچون ناصر تقوایی، امرا... احمدجو، واروژ کریم‌مسیحی، خسرو معصومی و... را تجربه کرده‌اید. دوست دارید فرصت همکاری مجدد با کدام‌یک از این کارگردانان را داشته باشید؟ می‌گوید: با ناصر تقوایی. خیلی دوست دارم دوباره با آقای تقوایی کار کنم. البته دلم می‌خواهد با داوود میرباقری هم همکاری دوباره داشته باشم. وی درباره این‌که شما هم در سریال تفنگ سرپر و هم روزی روزگاری با مرحوم خسرو شکیبایی همبازی بوده‌اید، خاطره ناگفته و ناشنیده‌ای از مرحوم شکیبایی دارید، توضیح می‌دهد: هر چیزی که بخواهم بگویم تلخ است و باعث می‌شود دلم بگیرد. خیلی به هم نزدیک بودیم. اسم مرحوم شکیبایی که می‌آید، حالم دگرگون می‌شود. بهتر است که بگذریم.

منبع: روزنامه جام جم