راهکار برون‌رفت از انزوای اجتماعی

برخی افراد کلا تمایلی به این‌که در جمع حضور داشته یا دوست صمیمی داشته باشند ندارند و از این‌که تنها باشند احساس رضایت دارند اما دسته‌ای دیگر از لحاظ اجتماعی مایل به برقراری ارتباط هستند یا ارتباطات اجتماعی گسترده داشته‌اند اما بنا بر دلایلی از آن محروم شده و دچار انزوا شده‌اند.

برخی دلایل ایجاد این نوع انزوا عبارتند از: مرگ یا از دست‌دادن شریک زندگی یا دوست نزدیک، مهاجرت به کشور یا شهری دیگر، زندگی‌کردن به تنهایی، نداشتن روابط خانوادگی صمیمانه، افسردگی، طردشدن ازسوی دیگران، عدم امکان حضور در فعالیت‌ها به‌دلیل خجالتی‌بودن یا نقص جسمانی یا نداشتن توانایی انجام امور زندگی به‌تنهایی، بازنشستگی، سرگشتگی و کج‌خلقی و اختلالات شخصیتی، نداشتن اعتماد به نفس و عزت نفس، خجالتی‌بودن بیمارگون، ترس‌مرضی و ترس از حضور در جمع و اختلالات وحشت‌زدگی.

باید توجه داشته باشیم افرادی که دچار انزوا می‌شوند، نشانه‌ها و علائم مختلفی را نیز تجربه می‌کنند که برخی از آنها عبارتند از: سردرد مداوم، بیمارشدن یا بدترشدن شرایط بیماری زمینه‌ای، خلق پایین، اضطراب، نگرانی، کاهش انرژی، بی‌انگیزه‌شدن، مشکلات خواب و بیداری، از دست دادن اشتها یا پرخوری عصبی، افزایش یا کاهش ناگهانی وزن، مصرف مواد یا داروها و مخدرها، احساس ناامیدی، احساس بی‌ارزشی، افکار خودکشی ناشی از افسردگی و ...

بنابراین اگر از لحاظ روحی احساس انزوای اجتماعی می‌کنید ابتدا لازم است تا علل ایجاد انزوا شناسایی شود. باید درنظر داشته باشیم دوستان نزدیکی که با آنها معاشرت می‌کنیم نقش بسیار مهم و تاثیرگذاری در شکل‌گیری شخصیت ما دارند.

بنابراین لازم است تا در مورد معاشرت‌های خود افراد شایسته را انتخاب کنیم و به دلیل ترس از تنها ماندن و خروج از انزوا، به هر فردی با هر منش و شخصیتی روی نیاوریم.

همچنین در صورت لزوم باید متناسب با علت ایجاد انزوا مداخلات درمانی صورت گیرد تا فرد بتواند مجددا به زندگی عادی برگردد. یا اگر از ابتدا این حالت در او وجود داشته است، سبک زندگی و رفتار جدیدی را در خودش ایجاد‌کند.

دکتر مهرنوش دارینی - روان شناس و مشاور / روزنامه جام جم