حس عجیب خانه‌های کندوان

محمدجواد آسمان یکی از شاعران معاصر کشورمان که دستی هم در پژوهش‌های ادبی دارد، احمد شهریار را «بی‌اغراق، خلفی تازه‌نفس بر کرسی اقبال لاهوری» می‌داند. او کتاب‌های متعددی چه به زبان اردو و چه به زبان فارسی دارد که اقلیم، پیرهن گم کرده‌ام و توحید مفضل از مجموعه اشعار او هستند. شهریار در ترجمه نیز دستی داشته‌ است. آخرین سکانس دنیا( اشعار سپید دکتر علی‌رضا قزوه)، منِ او (رضا امیرخانی)، زمان برای بزرگ شدن اثر محسن مومنی شریفی و چهل دوبیتی عاشورایی از سیدحبیب نظاری جزو کتاب‌های ‌ترجمه‌شده به زبان اردو توسط اوست. اشعار اردوی شهریار تا‌کنون در مجلات معتبر ادبی شبه‌قاره مانند ادبیات، دانش، سروش، لوح، نقاط، دنیازاد، سنگت (در پاکستان)، و سیاق، تفهیم، استفسار (در هندوستان) و تارنماهای مرجعی مانند ریخته (در هند) و اردو پوئنت (در پاکستان) منتشر شده است.
شهریار با اشعار فارسی‌اش در جشنواره‌های شعر ایرانی مانند آیینه مهر، اشراق، یار و یادگار، لبیک یا حسین(ع)، اقبال لاهوری، امام موسی صدر و... برگزیده شده‌ است.
وی اکنون عضو پیوسته آکادمی ادبیات پاکستان و نیز عضو انجمن ادبی بزمِ خسرو در همین کشور است. در ایران مدیریت انجمن شعر و ادب مدرسه علمیه امام علی(ع) را نیز به‌عهده دارد.

شیما آشتیانی