عادت بد فوتبال ایران

فوتبال ایران سال‌هاست صدرنشین تیم‌های آسیایی است. به‌طور دقیق جز یک ماه که استرالیا، قبل از جام جهانی روسیه، به صدر تیم‌های آسیایی صعود کرد، در تمام پنج سال گذشته این ایران بود که در رنکینگ فیفا پرچمدار تیم‌های آسیایی لقب داشت و هنوز هم این عنوان را در اختیار دارد. با این حال معضل اصلی فدراسیون فوتبال در تمامی این سال‌ها، پیدا کردن حریفان تدارکاتی بوده است. این‌که تیم ملی هر 75 روز یک بار بازی دوستانه برگزار می‌کند، به این معناست که فوتبال ملی ما تقریبا نیمی از روزهای فیفا را به دلیل نبودن حریف تدارکاتی از دست می‌دهد.

تیم ملی به‌طور متوسط هر سال فقط در پنج بازی تدارکاتی شرکت می‌کند که کمترین تعداد بازی تدارکاتی در مقایسه با سایر تیم‌های مدعی در آسیاست. البته این تمام ماجرا نیست و کیفیت حریفان تدارکاتی تیم ملی، همواره مورد نقد اهالی فوتبال بوده است. بازی با پنج حریف تدارکاتی خوب در سال، قطعا به فوتبال ملی ما کمک می‌کند تا فاصله خود را با تیم‌های مطرح دنیا کاهش دهد، اما اشکال اینجاست که همین حریفان تدارکاتی انگشت‌شمار سالانه هم بعضا کیفیت فنی مناسبی ندارند.

ما در این سال‌ها با تیم‌هایی نظیر ماداگاسکار، پاپوآ گینه‌نو، سیرالئون، فلسطین، قرقیزستان و تاجیکستان بازی دوستانه برگزار کرده‌ایم. بازی‌هایی که فقط هزینه‌های چند ده هزار دلاری روی دست فدراسیون گذاشته‌ و هیچ ‌بار فنی مطلوبی در پی نداشته‌اند. با این حال وقتی حریفان تدارکاتی خوب نیستند، بازی با این حریفان بی نام و نشان تنها چاره ممکن است برای این‌که تیم ملی در شرایط مسابقه باقی بماند و جایگاه خوب خود را در رنکینگ فیفا از دست ندهد.

با این حال در کارنامه فدراسیون فوتبال که به گفته مهدی تاج، یک فدراسیون 5 ستاره است باید یک نمره منفی هم ثبت کرد. تیم ملی در همین هفت سالی که یک مربی درجه یک، به نام کارلوس کی‌روش را روی نیمکت خود داشته، در کنار همه کمبودهای موجود، از کمبود بازی با تیم‌های بزرگ دنیا در بازی‌های دوستانه رنج برده است. بازی‌هایی که نبودشان باعث شده نام فوتبال ایران کمتر از آنچه که باید، سر زبان‌ها باشد.

در واقع از سال 1390 تاکنون، تیم ملی فقط چند بازی تدارکاتی ارزشمند داشته که با انگشتان یک دست هم قابل شمارش هستند؛ بازی با سوئد، بازی با شیلی، بازی با روسیه، بازی با ترکیه و بازی با تونس.

همین پنج بازی تدارکاتی هم در شرایطی برگزار شد که تیم‌های روسیه و ترکیه، در زمان بازی با ایران، در رنکینگ فیفا جایگاهی پایین‌تر از ما داشتند. به زبان ساده‌تر در هفت سال اخیر، تیم ملی فقط با سه تیم بهتر از خودش بازی کرده و در 91 درصد موارد، با حریفانی روبه‌رو شده که به استناد رنکینگ فیفا از خودش ضعیف‌تر بوده است. این همین معضلی است که باعث می‌شود، تیم ملی باوجود داشتن پتانسیل بالا، در مصاف با تیم‌هایی چون آرژانتین، اسپانیا و پرتغال در دو جام جهانی اخیر، هیچ شانس بردی برای خودش قائل نباشد و با ارائه یک فوتبالی کاملا تدافعی، با ترس از پذیرفتن شکستن‌های پرگل، فقط به‌دنبال یک باخت کم گل یا نهایتا یک تساوی باشد.

بازی با بولیوی هم که هفته آینده برگزار می‌شود، کمکی به آمار بازی‌های تدارکاتی خوب تیم ملی نخواهد کرد. بولیوی در رنکینگ فیفا ضعیف‌ترین تیم آمریکای جنوبی محسوب می‌شود و با 25 پله، پایین‌تر از تیم ملی ایران، در رتبه 58 فیفا قرار دارد.

هزینه میلیاردی برای بازی با بولیوی

فدراسیون فوتبال ایران برای آن‌که رضایت کارلوس کی‌روش را جلب کند و حریفی تدارکاتی برای تیم ملی تدارک ببیند، هزینه‌ای گزاف متحمل شد. سه‌شنبه هفته آینده تیم‌های ملی ایران و بولیوی در ورزشگاه آزادی در برابر هم قرار خواهند گرفت؛ مسابقه‌ای که خرج زیادی روی دست فدراسیون می‌‌گذارد. بولیوی ضعیف‌ترین تیم آمریکای لاتین که خود را برای حضور در مسابقات قهرمانی این منطقه آماده می‌کند، در رنکینگ فیفا پایین‌تر از ایران است؛ اما برای حضور در ایران 120هزار دلار گرفته. به این مبلغ باید 90 هزار دلار هزینه تهیه بلیت بیزنس کلاس و هزینه‌‌های سنگین اقامت چهار روزه این تیم را هم اضافه کنید که خرج فدراسیون را از 200 هزار دلار بالاتر می‌برد. حتی اگر این مبلغ از ارز ثانویه دولتی تامین شود، فدراسیون برای این بازی نزدیک به دو میلیارد تومان هزینه خواهد کرد.

آرژانتین و برزیل در عربستان

تورنمنت چهارجانبه عربستان با حضور تیم‌های ملی برزیل، آرژانتین، عربستان و عراق در ریاض برگزار می‌شود. بشار‌رسن بازیکن پرسپولیس که در تیم ملی عراق حضور دارد نیز همراه با این تیم وارد ریاض شد. عربستان پولش را برای آوردن برزیل و آرژانتین هزینه می‌کند و فدراسیون فوتبال ما برای حریفانی مانند بولیوی و ترینیداد و توباگو میلیاردها تومان هزینه می‌کند.

رضا پورعالی

ورزش