سفری برای انجام کارهای خوب

در این بخش داوطلبان هفته‌ای 2 الی 3 ساعت به دروس بچه‌ها رسیدگی یا با بچه‌های کوچک‌تر بازی می‌کنند.

خیریه کودکان فرشته‌اند از بازسازی بیمارستان بهرامی که از زمان جنگ بدون استفاده مانده بوده، با یک اعلامیه در یکی از شبکه‌های اجتماعی شکل گرفته و رفته‌رفته به یک خیریه بزرگ تبدیل شده. بخش اجرایی این گروه هر هفته در بیمارستان بهرامی و برای جشن‌ها و عیدهای مهم در همه بیمارستان‌ها برای کودکان برنامه و هدایا دارند. شما هم اگر بعد از خواندن این گزارش دلتان خواست که مثل من در یک گروه خیریه همکاری حضوری کنید، تعلل نکنید. راحت‌ترین کار هم این است که به یکی از همین سایت‌های خیریه معتبر بروید و در قسمت «همکاری با ما» ثبت‌نام کنید.

هر کسی با هر مهارتی که داشته باشد می‌تواند وارد این گروه‌ها شود. حدیث می‌گفت خیلی از اعضای تیم‌مان هستند که هر هفته در لباس دلقک کودکان را خوشحال می‌کنند. فارغ از مدرک تحصیلی یا جایگاهشان در جامعه و آن خوشحالی و مدتی که با بچه‌های مبتلا به سرطان هستند را با هیچ‌چیز عوض نمی‌کنند.

این خیریه در حیطه کودکان نیازمند کمتر از 16سال فعالیت می‌کند و کار جدی خود را از سال88 آغاز و سپس خود خیریه در سال 95 به صورت رسمی ثبت شده است. قریب به سه چهار سال است این خیرین ـ که شامل تیمی مجهز و تشکیل شده از داوطلبان به مناطق محروم از جمله سیستان و بلوچستان اعزام می‌شوند ـ هستند و خدمات ارائه می‌دهند. نصیرالدین موسوی نژاد، احسان رازقی(بخش آموزش)، زینب سادات موسوی، سید سهیل میرگرفمی، معین ایزدی (نصب پارک)، امیر فلاحی، محراب ملازم الحسینی (عکاس و فیلمبردار)، علی عجم (عکاس و فیلمبردار)، پویا عبدی (اجرایی)، مهشاد خاقانی (اجرایی)، امین مقدسی (اجرایی) و دکتر رضا نوروزی (درمانی) افرادی بودند که در این منطقه به کار خیر پرداختند.

دغدغه‌های فرهنگی

بخش کمک‌های آموزشی که بیشتر از سال‌های پیش بوده به توزیع 1300 پک کیف مدرسه ـ که شامل دفترهای مشق و جامدادی و مدادرنگی و هرچیز مورد نیاز یک دانش‌آموز است ـ ختم نمی‌شود. آنها به فکر جایی بهتر برای تفریح کودکان سیستانی هم بوده‌اند. به همین منظور وسایل مورد نیاز یک پارک با رنگ‌های شاد را هم با خودشان برده‌اند!

او می‌گوید به قدری هوای آن منطقه گرم است که پوست هر انسانی به وسایل بازی فلزی موجود در پارک‌ها می‌چسبد، چه برسد به کودکان.

حدیث تکمیل پارکی برای بازی و خوشحالی کودکان سیستانی بعد از دیدن آنجا را بهترین صحنه سفر قلمداد می‌کند.

اهمیت امور بهداشتی

یکی از بهترین کارهای گروه‌های خیریه رسیدگی به امور درمانی مناطق محروم است. خیریه «کودکان فرشته‌اند» هم از این ویژگی بی‌بهره نبوده‌اند. پدر حدیث، دکتر رضا نوروزی به‌عنوان پزشک عمومی با آنها همسفر شده‌است.

پخش 12 هزار مولتی ویتامین، 12 هزار قرص‌آهن برای دختران، زنان باردار یا شیرده، 12هزار ویتامین D3 به میزانی که مصرف یک‌سالشان را تأمین کنند تا سفر سال بعد، کرم‌های ضد عفونت بانوان، شامپوهای ضد شپش، بخیه یا حل هرمشکلی از جمله خدمات درمانی این تیم بوده‌است.

در این منطقه به‌علت این‌که محل استفاده آب انسان‌ها و احشام یکی است، بهداشت وجود ندارد و خیلی از بیماری‌ها را از همین آب آلوده می‌گیرند.

فن‌فست بچه‌های روستا

خیریه کودکان فرشته‌اند، یک تیم اجرایی هم دارند که هر هفته به بیمارستان‌های مخصوص کودکان یا مدارس می‌روند و برنامه‌های شاد اجرا می‌کنند.

منطقه بلوچستان به‌علت باد بسیار زیاد، فضای مناسبی برای بادبادک‌بازی است. پخش بادبادک بین کودکان و تصویر گرفته شده از صحنه بادبادک‌ها موقع خداحافظی از این منطقه قطعا یکی از ماندگارترین صحنه‌ها در ذهن تیم این خیریه ‌است.

نصب تانکر به علت کمبود شدید آب و قراردادن کانکس به‌عنوان کلاس درس و پروژه‌های شادیآفرین از دیگر کارهای تیم اجرایی این خیریه بوده‌است.

حدیث نوروزی از شب دومی که آنجا بوده می‌گوید: بازی پرسپولیس و الاسد بود. تیم اجرایی پروژکتور نصب کرد تا بازی را همه دسته‌جمعی ببینیم. خیلی‌هایشان نمی‌دانستند فوتبال چیست، چون اصلا تلویزیون نداشتند. خدا را شکر کردیم. هیجان ایجاد شده بود. دادن دستبندهای شبرنگ به‌کودکان، آتش‌بازی و آبشار از برنامه‌های آن شب بود.

«چراغ‌آور» یکی دیگر از روستاهایی است که به آنجا سرزده‌اند. این روستا هم آبشان با آب خوراکی احشام یکی بوده‌ است. برق نداشته و در کپر زندگی می‌کرده‌اند. بزرگ‌ترها زبانشان فارسی نبوده، نوروزی حدس می‌زند چیزی بین زبان هندی و پاکستانی. بچه‌هایشان هم به‌واسطه مدرسه‌ای که بهتر است بگوییم خرابه‌ای که تا کلاس پنجم داشته کمی فارسی بلد بوده‌اند.

در روستای «تلنگ» هم که رطوبت هوا خیلی زیاد بوده و وسیله خنک‌کننده مدارس‌شان پنکه سقفی بوده، هشت عدد کولرگازی و 37دستگاه تخته وایت‌برد تقدیم کرده‌اند.

حدیث از یادگاری‌هایی که به ایشان هدیه داده‌اند هم صحبت کرده. عروسک‌هایی که بابرگ‌های نخل به شکل شتر درست کرده بودند یا دیگر صنایع‌دستی فوق‌العاده.

ایجاد انگیزه برای مادران جوان سیستان و بلوچستان

تحصیل دختران جوان

دختران این منطقه چون زود ازدواج می‌کنند کم پیش‌ می‌آید تا پیش‌دانشگاهی برسند. دختران ‌ 13ساله‌ای را می‌بینی که دو بچه کنارش هستند. فکر می‌کنی شاید خواهر یا برادرش باشد ولی خودش می‌گوید: «بچه‌هایم هستند!» ولی همان‌هایی هم که بودند برایشان مشاوران آموزشی نیز برده‌اند. در روزهایی هم که کنارشان نیستند شماره تک‌تکشان پیش‌دانشگاهی‌هایشان را گرفته‌اند و قرار شده است از تهران تا روز کنکور، همراهشان باشند. هرچند امیدوارند که بهترین دانشگاه‌های ایران قبول شوند ولی همین که در نزدیک‌ترین دانشگاه‌های سراسری مثل چابهار، زابل و زاهدان هم قبول شوند جای خوشحالی دارد. آنها حتی با کانون‌های آموزشی هم صحبت‌کرده‌اند تا بچه‌های مناطق کم‌برخوردار هم بتوانند در این آزمون‌ها شرکت کنند.

شیما آشتیانی - خبرنگار