ارزیابی کاروان ایران

1) اولین شاخص؛ تعداد ورزشکاران کشورمان در جاکارتاست. کاروان ورزش ایران با 378 ورزشکار در هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی شرکت کرد که به نسبت دوره قبلی بازی‌های آسیایی در اینچئون افزایشی 37درصدی را نشان می‌دهد. ما در بازی‌های آسیایی 2014 با 276 ورزشکار حضور داشتیم، اما آیا به همین اندازه در افزایش تعداد مدال هم موفق بوده‌ایم؟ مسلما نه. کاروان ورزشی کشورمان اگر قرار بود در مدال آوری رشدی 37درصدی داشته باشد، حداقل باید 77 مدال به دست می‌آورد، یعنی 20 مدال بیشتر از مدال‌هایی که در اینچئون کسب شد. حال آن‌که سهم ورزش ایران از 102 ورزشکار بیشتری که در قیاس با دوره قبل، به جاکارتا اعزام کرد فقط پنج مدال بیشتر بود!

2) از بازی‌های آسیایی 2010 گوانگژو بود که بانوان ورزشکار ما سهم خود را در کسب مدال‌های کاروان ورزش ایران افزایش دادند. به نوعی پیشرفت ورزش ایران در سال‌های اخیر، رابطه مستقیمی پیدا کرده اما در این زمینه هم در بازی‌های آسیایی جاکارتا پیشرفت نداشتیم و این خود شاخص دیگری است برای آنالیز بهتر عملکرد ورزش ایران در هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی. همین دیروز بود که فریبا‌محمدیان، معاون امور بانوان وزارت ورزش و جوانان در گفت‌وگو با ایسنا با بیان این که ۳۰ درصد مدال‌های ایران در بازی‌های آسیایی جاکارتا توسط بانوان کسب شده، از نتایج به‌دست آمده توسط بانوان ورزشکار کشورمان در این دوره ابراز رضایت کرد. البته اگر بخواهیم آمار صحیح را به مخاطب بدهیم باید بگوییم سهم بانوان ورزشکار در مدال‌های جاکارتا، 27.4 درصد بوده است نه 30 درصد! به عبارتی برای رسیدن به همین آمار نادرستی که معاون امور بانوان وزارت ورزش و جوانان عنوان کرده، باید حداقل دو مدال دیگر توسط بانوان ما در جا کارتا کسب می‌شد که نشد. با این حال برای رسیدن به پیشرفت در ورزش بانوان، معیارهای دیگری چون مرغوبیت مدال و نسبت تعداد نفرات اعزامی به مدال‌های کسب شده را نیز باید ملاک قرار داد.

در اینچئون فقط 57 بانوی ورزشکار در کاروان ایران قرار گرفت و همین تعداد موفق به کسب دو طلا، هشت نقره و شش برنز شدند. اما در جاکارتا با وجود افزایش تعداد بانوان ورزشکار به 99 نفر، ما شاهد کسب یک طلا، ده نقره و شش برنز بودیم.

خدمت سرکار خانم محمدیان باید بگوییم این‌که تعداد بانوان ورزشکار ما به نسبت دوره قبلی 73درصد بیشتر می‌شود، اما در تعداد کسب مدال طلا، 50 درصد کاهش را شاهد هستیم و اسمش پیشرفت نیست، بلکه شکست است.

نکته دیگر این‌که تنها طلای بانوان ما در جاکارتا، روی درخشش کبدی بازان در یک رشته تیمی به دست آمد و ما در هیچ یک از رشته‌های انفرادی، دخترانمان را روی سکوی قهرمانی ندیدیم که این خود نیاز به آسیب‌شناسی دارد.

3) به لحاظ مرغوبیت مدال و رتبه تیمی نیز کاروان ورزشی کشورمان در جاکارتا، به خوبی اینچئون نبود.

ما در دوره قبلی صاحب 21 مدال طلا شدیم و در رده بندی تیمی هم در جایگاه پنجم قرار گرفتیم. اما بعد از چهار سال برنامه ریزی و صرف کلی هزینه در جاکارتا 20 مدال طلا کسب کردیم و ششم شدیم.

همین شاخص‌هاست که به ما می‌گوید نه‌تنها در این چهار سال اخیر، پیشرفتی در ورزش نداشتیم که ذره‌ای هم به عقب رفته‌ایم. پس باید واقع بین بود و به جای سوار شدن روی موج احساسات از همین امروز برای دوره بعدی المپیک و بازی‌های آسیایی برنامه‌ریزی کرد.

بابک پورعالی

روزنامه‌نگار