سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یکی از قصههای محبوب او که اتفاقا بارها هم در ایران ترجمه و منتشر شده، «لافکادیو» است؛ لافکادیو نام یک شیر است که از دنیای حیوانات دل میکند و به اجتماع انسانها میآید. مثل انسانها لباس میپوشد و غذا میخورد. اما پس از مدتی در برزخ بین انسان یا شیر بودن گرفتار میشود.
حالا چرا یاد عموشلبی و این داستان معروفش افتادهایم؟ عرض میکنیم.
*دو سه روزی است یک گروه تئاتری ایرانی براساس این اثر شل سیلور استاین، نمایشی را برای بچهها روی صحنه بردهاند در سالن گوشه فرهنگسرای نیاوران. مترجم و کارگردان این اثر که لافکادیو نام دارد، احمد تیموری است و سپیده زینلی، عطا مقیمی و پویا یزدانجو هم بازیگران آن هستند.
اگر میخواهید دست بچهها را بگیرید و به تماشای این نمایش ببرید، تا 31 خرداد وقت دارید هر روز ساعت 18. البته شنبه و سهشنبه را از برنامهتان حذف کنید که به در بسته میخورید. در این دو روز این نمایش اجرا نمیشود.
*درباره لافکادیو بارها نوشته شده است. مهمترینشان شاید این باشد: داستان لافکادیو با موضوع ازخودبیگانگی و کشف هویت واقعی و درونمایه روانشناسی ـ اجتماعی با بیان خودمانی و طنز سیلور استاین، داستانی باورپذیر است. تصاویر کتاب با خطوط سیاه قلم و چیرهدستی در بیان محتوای طنز به شکل کاریکاتور، از سادهترین و هنرمندانهترین تصاویر استاین است. تصویر روی جلد، ظاهر رقتبار شیر درماندهای را نشان میدهد و بیننده را برای همدردی با او آماده میکند.
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
علی اصغر هادیزاده، رئیس انجمن دوومیدانی فدراسیون جانبازان و توانیابان در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد