راهکارهای مراقبت از دانش‌آموز مبتلا به شوک آنافیلاکسی

نشانه‌ها

علائم آنافیلاکسی، از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به نوع ماده حساسیت‌زا مربوط می‌شود. از برخی علائم آنافیلاکسی می‌توان به خارش، طعم عجیب فلز در دهان، حس سوزش یا خارش زبان، لب و گلو، تورم صورت، لب و زبان، ضایعات پوستی، جوش‌های چرکین، سرخ شدن کلی پوست، گرفتگی عضلات شکمی یا تهوع، افزایش ضربان قلب، اشکال در تنفس، ضعف ناگهانی (سرگیجه یا غش کردن) و بیهوشی اشاره کرد. البته افراد مبتلا به آسم، اگزما یا رینیت بیشتر در معرض ابتلا به آنافیلاکسی نسبت به غذا هستند. بیش از 90درصد کودکانی که به دلیل ابتلا به آنافیلاکسی جان خود را
از دست داده‌اند، مبتلا به آسم بوده‌اند.

درمان

* پرهیز از قرار گرفتن در معرض حساسیت‌زاها

* استفاده از داروی اپی‌پن (آدرنالین) به منظور خنثی کردن واکنش حساسیتی

مراقبت از دانش‌آموز مبتلا به آنافیلاکسی در مدرسه

* برای مراقبت از دانش‌آموز مبتلا به این بیماری باید از پیش، برنامه‌هایی را در نظر گرفت. افرادی که قرار است در مدرسه مراقبت از کودک به عمل آورند، باید بدرستی آموزش ببینند. همچنین باید بدانند در مواقع اضطراری چه اقداماتی انجام دهند. داروهای مربوط به بیماری آنافیلاکسی باید در دسترس افراد مراقب دانش‌آموز در مدرسه باشد. در ضمن مدرسه باید شرایطی را فراهم کند که در مواقع اورژانس، بتوانند بسرعت آمبولانس خبر کنند. همچنین تمام مسئولان مدرسه باید از این بیماری به اندازه کافی اطلاع داشته باشند تا در مواقع لازم، به کمک دانش آموز مبتلا
بروند.

* غذای مدرسه کودک مبتلا به آنافیلاکسی باید کاملا زیر نظر کارشناس تغذیه باشد. دانش‌آموز نباید هر غذایی را مصرف کند. اگر او در مدرسه غذا می‌خورد، باید مسئولان مدرسه مراقب نوع غذای او باشند. البته بهتر است دانش‌آموزان مبتلا، غذای خود را از خانه بیاورند.

* مسئولان مدرسه باید مراقب باشند،‌ دانش‌آموز مبتلا به این بیماری، بدون توجه به هشدارها از بوفه مدرسه، خوراکی خاصی خریداری نکند. البته آنها باید با کمک والدین دانش‌آموز، خطرات این کار را به او گوشزد و او را
آگاه کنند.

* مدرسه برای چنین دانش‌آموزی، باید برنامه فردی مراقبت ترتیب دهد. مدیر مدرسه با مشورت با والدین دانش‌آموز بیمار، باید تمام حساسیت‌زاهایی را که باعث واکنش‌های شدید در او می‌شود، شناسایی و بنابر ویژگی‌های حساسیتی فردی، از او مراقبت کند. در برنامه مراقبتی کودک که تمام افراد مدرسه باید از آن اطلاع داشته باشند، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

* تعریف حساسیت

* شرایط اضطرار احتمالی

* روش‌های درمان

* مدیریت غذا

* اقدامات احتیاطی

* آموزش فرد مسئول مراقبت از کودک (البته این آموزش باید برای تمام مسئولان مدرسه انجام شود)

منبع: Case of sick children

مترجم: نادیا زکالوند

جام‌جم