درس‌های نهفته در یک سلفی سیاسی

فارغ از این که این نقد به رفتار نماینده‌ها را درست بدانیم یا نه، از یک نکته نمی‌توان غفلت کرد که به‌نظر می‌رسد هنوز برخی مسئولان ایرانی در زمینه سواد رسانه‌ای آن هم رسانه‌های جدید در فضای مجازی ضعف‌هایی جدی دارند.

مساله سلفی گرفتن به‌عنوان یک کارکرد جدید رسانه‌ای، حتی برای شهروندان عادی نیز آداب خاص خود را دارد و بارها موضوع حریم خصوصی، رعایت جوانب سلفی گرفتن و موضوع سلفی در رسانه‌ها به بحث گذاشته شده است. حالا همین موضوع در رابطه با سیاستمداران اهمیتی مضاعف می‌یابد؛ چراکه آنها در مقام نمایندگان یک ملت باید ملاحظات بیشتری را در زمینه کنش‌های رسانه‌ای خود رعایت کنند.

این که یک نماینده در چه موقعیتی سلفی بگیرد، با چه‌کسی سلفی بگیرد، این سلفی را با چه هدفی بگیرد و بازتاب آن در فضای عمومی چه باشد، همه و همه نکاتی است که باید از سوی سیاستمداران در نظر گرفته شود. ممکن است در حوزه فردی، سلفی گرفتن با یک دیپلمات اروپایی چندان امر ناپسندی نباشد، اما در حوزه سیاسی، کوچک‌ترین رفتار یک سیاستمدار بازتاب سیاسی دربر دارد و اگر سیاستمداران این واقعیت‌ها را در نظر نگیرند، ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به منزلت سیاسی خود و جامعه می‌زنند.

بنابراین در جهان امروز که جهانی رسانه‌ای شده است و حتی نوع پوشش، لبخند، حرکات دست و حتی نوع نشستن افراد با تحلیل‌های سیاسی ـ ارتباطی روبه‌رو شده و تحلیل محتوا می‌شود، باید به سیاستمداران بویژه نمایندگان مجلس توصیه کرد با دقت بیشتری توصیه‌های رسانه‌ای و جزوات آموزشی سواد رسانه را مرور کرده و نگذارند یک شوخی نابهنگام یا یک رفتار روزمره در یک روز خاص و درحضور سیاستمداران غیرایرانی، به کاهش منزلت ملت ایران بینجامد و بازتابی غیرقابل کنترل داشته باشد.

مصطفی انتظاری‌هروی

روزنامه‌نگار