قراردادهای نظامی با روح اقتصادی

حدود 270 میلیارد دلار از این قراردادها در بخش اقتصادی و سدسازی، نفت، گاز، پتروشیمی، صندوق‌های اعتباری و ارتقای زیرساخت‌های عربستان منعقد شده تا این کشور که از کمبود سرمایه‌گذاری رنج می‌برد بتواند کمی نیاز خود را از کشورهای غربی تامین کند.

عربستان بعد از این‌که سند 2030 را برای خود تعریف کرد به سمتی در حال حرکت است که بتواند زیرساخت‌های ملی خود را تقویت کرده و در نتیجه اشتغال جدید را به وجود بیاورد. عربستان قصد دارد رویکردهای صادرات غیرنفتی را از طریق صندوق‌های کارآفرینی تامین کند. در بخش نفت و گاز نیز پروژه‌های جدیدی تعریف کرده تا بتواند تنها در یک بخش گاز 2500 شغل ایجاد کند. البته این قراردادها نه تنها سرمایه‌گذاری خارجی را در کشور عربستان بیشتر می‌کند بلکه اقتصاد آمریکا را نیز با تکانه‌هایی همراه می‌کند. یکی از اهداف کشور عربستان ایجاد 4000 شغل برای جذب توریست بوده و برنامه‌ریزی این حوزه تقریبا تمام شده است. همچنین افرایش سهم پتروشیمی، قابلیت‌مند کردن بازار گاز برای منطقه توسط آمریکایی‌ها که بازار بزرگی را برایش توصیف می‌کنند و موارد دیگری از این دست نشان می‌دهد که عمده این مساله اقتصادی است و نباید این مساله را امنیتی ـ نظامی فرض کنیم.

از سوی دیگر نباید فراموش کرد که رژیم صهیونیستی زیر بار چنین حجم از سرمایه‌گذاری نظامی برای عربستان نمی‌رفت. از طرفی عربستان باید این قراردادها را با آمریکا می‌بست که به این سلاح‌ها دست پیدا کند و برای این قراردادها باید یک دشمن‌هراسی به وجود می‌آمد. به این ترتیب دولتمردان عربی و آمریکایی توانستند با بحث دشمن مشترک که ایران است اسرائیل را راضی کنند که عربستان بتواند چنین حجم سرمایه‌ای را از طریق کشورهای غربی تامین کرده و از این طریق قراردادهای خود را
منعقد کند.

دکتر ساسان شاه ویسی/ اقتصاددان