به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ بسیاری از سامانه های زیستی هنگامی که در مقابل نیروهای خارجی تخریب می شوند ٬ ناحیه آسیب دیده آنها از طریق یک پاسخ خودکار ترمیم می شوند.
این واکنش معمولا توسط مایع های مختلف اسرار آمیز موجود در گیاهان یا حیوانات رخ داده بطوریکه به منجر پر شدن ٬ ترمیم و یا بازسازی ناحیه آسیب دیده می گردند.
این فرآیند را می توان در ترمیم شکستگی استخوانهای اسکلت بندی نیز مشاهده نمود که در آن مایعات زیستی شامل عامل لخته کننده ٬ مواد مغذی و سلول های ساقه ایی از شبکه رگ های خونی به ناحیه شکسته جریان یافته و منجر به تولید استخوان جدید می گردد.
تحقیقات در دهه اخیر منجر به توسعه مواد پلیمری خود ترمیم گردیده که برخی از ویژگی های سامانه های زیستی را تقلید می نمایند.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد