سودای سیاه اقتصاد

به گزارش جام جم کلیک ، Offworld از آن گیم‌هایی است که کنار فرحبخشی، پرورش را نیز فراموش نکرده و به دامنه اطلاعات و تصورات بازیکن می‌افزاید. یکی از بهترین انواع تربیت و آموزش، بیان خطاها و اشتباه‌های دیگران به‌عنوان اندرز و به قصد عبرت است و چه عبرت و جانب احتیاطی بهتر از این‌که با تجربه مجازی نصایح مورد بحث، تحلیل آنها را نهادینه کنیم؟

دنیای رسانه با دروغ و تزویر پر نمی‌شود. بهترین راه برای گریز از گزند این دروغ‌ها، سرگرم شدن با محصولی است که در عین کفایت در عرصه خود، نه پیرو مقاصد و دروغ‌های سیاسی باشد (مانند بخش‌های داستانی معمولا تبلیغاتی بازی‌های Call of Duty و Battlefield) و نه سرگرمی کاذب و مایه اتلاف وقت. (مانند تعداد زیادی از بازی‌های بی‌هدف و بی‌ارزش موبایلی)

چه دانش کافی از زبان انگلیسی داشته باشید چه نه، تجربه این بازی را از دست ندهید؛ ضرر ندارد! یک دیکشنری روی گوشی خود نصب کنید و کنار دست داشته باشید. شک نکنید لغاتی که از چنین بازی‌هایی فرا خواهید گرفت، بسیار باارزش‌تر و کارآمدتر از دامنه واژگان بازی‌هایی مثل Candy Crush یا Call of Duty خواهد بود!

Offworld فقط نمایانگر استراتژی‌های پلید دنیای اقتصاد نیست. در آن، مانند بسیاری از گیم‌های هم‌سبک، مهارت‌های فکری جنگی و استراتژیک موقعیت‌مبنا را هم فرا می‌گیرید. برای مثال، اگر نقاط اصلی حفاری خود را بیش از حد نزدیک به هم قرار دهید، ممکن است همه را یکجا از دست داده و به خاک سیاه بنشینید. ممکن است در لحظه‌ای ناخوانده، یکی از دشمنان با انفجار بمب EMP، نیروگاه‌های شما را از کار انداخته و مجبور شوید به راه‌های دیگری متوسل شوید.

در همان حال قیمت برق نیز افزایشی تصاعدی یافته و اینجاست که باید قید بازی منصفانه را بزنید و شمشیرتان را از رو ببندید. این بار پس از احداث چند نیروگاه برق، می‌توانید تعدادی هکر استخدام کنید تا قیمت برق را بیش از پیش افزایش دهند. پس از آن گزینه‌هایی رندانه‌تر، مانند کار گذاشتن دینامیت یا ترغیب کارگران کارخانه‌های دشمن به اعتصاب را به کار ببندید تا چوب لای چرخشان کرده باشید. پس از این‌که به تنها توزیع‌کننده نیروی برق تبدیل شوید، می‌توانید دمار از روزگار همه درآورده و خیلی زود ارزش سهام خود را به اوج برسانید سپس با فروش بخشی از دارایی‌ها و خرید سهام حریف، بازی را خواهید بُرد‍!

در این بازی از نبرد و نزاع خبری نیست. فقط تجارت آزاد است و سبک رقابت کاپیتالیستی که نشان می‌دهد چطور با کوتاه شدن دست قانون و دولت از بازار، رقابتی بیرحمانه شکل می‌گیرد. وظیفه گیمر در هر مرحله فروش و تولید مازاد نسبت به تمام شرکت‌های رقیب است. ابزار موجود، سهام و قیمت کالاست.

گیمر با انتخاب محلی برای تاسیس، تجارت را شروع می‌کند. از اینجا به بعد باید مناسب‌ترین کالاها را برای بازار موجود انتخاب و آنها را تولید کنید. همه چیز را باید در این تصمیم در نظر گرفت. اگر شرکت شما در نزدیکی یک منبع غنی کربن قرار دارد، اما مجبور باشید کارگران تان را به آن سوی نقشه بفرستید تا برایتان سیلیکون فراهم کنند، به سوختی دو چندان نیاز خواهید داشت. سوخت بیشتر به‌این معناست که باید برای آن منبع خاص، مبلغی به نسبت بیشتر از شرکت‌های دیگر خرج کنید. حتی در باب ساده‌ترین منابع خاص مانند آب، برق، کربن، سیلیکون، آهن و آلومینیوم هم گزینه‌ها و انتخاب‌های زیادی وجود دارد که باید در اتخاذ آنان کفایت و سرعت لازم را به خرج دهید.

رکن مهمی از بازی به بازار سیاه موسوم است. تعدادی شگرد غیرقانونی وجود دارد که می‌توان برای خراب کردن کاسبی حریفان به کار بست. مثلا می‌توان ساختارهای اصلی آنان را با دینامیت تخریب کرد. همه چیز در بازی، جز مقر حریف را می‌توان از بین برد یا با برپایی یک نیروگاه اتمی زیرزمینی، دسترسی حریف را به منابع لازم محدود کرد.

به مرور که بازی توسعه می‌یابد، وادار می‌شوید برای بقای خود دست به دامان بازار سیاه شوید که البته اجبار بازار رقابتی بی‌حد و مرز است. گزینه‌های بازار سیاه، دست بازیکن را برای عملکردهای متفاوت‌تر باز کرده و هر بار بازی را از بار قبل متمایز می‌کند.

این گزینه‌ها، فرصت‌های تازه‌ای را برای توسعه قدرت بازیکن پدید می‌آورد. برای مثال ابتدای بازی، ساختارهای شرکت کاملا ساده است؛ مواردی از قبیل مزرعه، پمپ آب، معدن و … وجود دارد، اما با رونق گرفتن شرکت می‌توان فناوری‌های پیشرفته تولید کرد یا با ساخت زاغه مناسب، تعدادی هکر را سازماندهی کرد تا قیمت‌های بازار را دستکاری کنند. در صورت لزوم می‌توانید با ساخت یک هولوگرام غیرقانونی، هکرها را مخفی کنید یا اصلا کنترل یک بازار تجاری خارجی را در دست بگیرید و از ماحصل آن لذت ببرید.

ساخت چنین ساختمان‌های پیشرفته‌ای اولویت اول بازیکن است و پس از آن چند گزینه متفاوت به رسته بازیکن افزوده می‌شود. برای مثال اگر محموله‌هایتان بیش از حد مورد سرقت قرار می‌گیرد، می‌توانید درباره راه‌های بهتر و جوابگوتر تحقیق کرده یا درصورت افت قیمت در مریخ، می‌توانید محصولات خود را به مقصدهای دیگر صادر کنید.

شاید یکی از معدود نقاط ضعف بازی این باشد که با وجود هشت بازیکن در یک نقشه، آمار تخریب‌کاری‌ها و جاسوسی آن قدر بالا می‌رود که نمی‌توان به همه آنها رسیدگی کرد. اطلاعات مدام در گوشه تصویر به‌روز می‌شود و بازیکن را در جریان وقایع قرار می‌دهد. البته بازی گزینه‌ای دارد که با آن می‌توان سرعت جریان‌ها را کاهش داد و با صبر و حوصله بیشتری آن را پیش برد.

نکته قابل توجه بازی، فراوانی گزینه‌های موجود است. Offworld هیچ وقت دست بازیکن را نبسته و در هر موقعیت خاص، گزینه‌های مناسب برای برخورد با شرایط رخ داده وجود دارد. دیگر ریش و قیچی دست بازیکن است که با عکس‌العمل ‌بموقع نسبت به مقابله با حریف اقدام کند.

Offworld به‌هیچ‌وجه یک بازی آماتوری نیست. در یک کلام سخت است، مگر این‌که خوب و درست بازی کنید. خوشبختانه تعدادی آموزش در بازی گنجانده شده که بازیکن را با ساز‌و‌کار آن آشنا می‌کند. دیالوگ‌های کاراکترها و نوشته‌های درون بازی نیز طنز و شیرینی سطحی، اما جالبی دارند که برای علاقه‌مندان خالی از لطف نخواهد بود.