عوارض داروهای اعصاب

برخی داروها توهم بیمار را کنترل می‌کنند یا بدبینی‌های خطرناک او را کاهش می‌دهند، اما ممکن است در کنارش عوارضی مثل خشکی دهان، افزایش اشتها یا خواب‌آلودگی داشته باشند. گاهی اوقات نیز عوارض دارو نشان‌دهنده بهبود بیمار است. داروهایی مانند دیازپام، آلپرازولام و کلردیازپوکساید خواب آورند، اما نمی‌توان همه داروهای اعصاب را خواب‌آور نامید. ضمن این که اصلا خاصیت برخی داروها همان خواب‌آور بودن آنهاست و البته هیچ دارویی نباید بدون تجویز پزشک و خودسرانه مصرف شود. از طرفی برخی داروهای روانپزشکی اگر به‌صورت مداوم مصرف شوند، می‌توانند وابستگی و تحمل ایجاد کنند و قطع مصرف آنها اگر بسرعت انجام شود، بی‌قراری ایجاد می‌کند. ما به این حالت، وابستگی دارویی می‌گوییم که بیشتر در مواقعی رخ می‌دهد که دارو خودسرانه مصرف می‌شود.

به عنوان مثال در مورد بیماری اسکیزوفرنی درمان آن زمانبر است و دلیل بر این نیست که فرد به این دارو اعتیاد پیدا کرده است؛ مثل بیماری فشارخون است که بیمار باید برای کنترل بیماری‌اش تا مدت‌های طولانی دارو مصرف کند و نباید دارویش را قطع کنند و نمی‌توان گفت به دارو وابسته شده‌اند. چون در برخی بیماری‌ها روند بیماری طولانی است، اما باید توجه داشته باشید داروها را زیر نظر پزشک مصرف کنید و با توصیه اطرافیان هر دارویی را استفاده نکنید.