درازنو؛ دهکده‌ای بر فراز ابرها

به گزارش جام جم آنلاین ، سکوت عجیب جنگل‌ و کوه با عبور گاه‌ و بیگاه موتورسیکلت‌ها و اتومبیل‌های عبوری می‌شکند.

بهار و تابستان که باشد، صدای پرنده‌ها هم چاشنی کار می‌شود و روح را قلقلک می‌دهد. سکون و ایستایی، اولین چیزی است که به چشم می‌آید. جیپ‌ها و نیسان‌هایی که با غرولند و گاهی سرفه و عطسه پیچ‌ها را رد می‌کنند، حالی‌ات می‌کنند که کار هر کس نیست خرمن کوفتن؛ یا باید مرکب رهوار داشته باشی یا قبل از زدن به جاده حسابی باروبنه سبک کنی. اینجا جاده روستای ییلاقی «درازنو»ست، تکه‌ای از بهشت.

از تهران که راه گرگان را در پیش گرفته باشید، بعد از همه گردنه‌ها و شهرها، حدود 30 کیلومتر مانده به گرگان، به کردکوی می‌رسید.

شهری کوچک و کم‌جمعیت که دروازه ورود شما به دهکده ییلاقی درازنوست. در کردکوی به سمت تنها پارک جنگلی آن که بروید، در مجاورت پارک، جاده‌ای جنگلی که ره به کوهستان اطراف می‌برد، توجهتان را جلب می‌کند. جاده را که ادامه بدهید، کمی که از شهر فاصله گرفتید، اگر اولین بارتان باشد، هیبت پیچ‌ها و تنگه‌ها حسابی می‌گیردتان.

جاده به نسبت تنگ است و سرتاسرش سبقت ممنوع. محدودیت دید در سر پیچ‌های تند چنان است که حرفه‌ای‌ها، پیش از رسیدن به پیچ با چند بوق به رانندگان سمت مقابل اعلام حضور می‌کنند.

بالا رفتن از شیب‌های تند جاده آزمون سختی برای دیسک و صفحه و موتور اتومبیل‌تان خواهد بود و پیچ‌های عجیب‌وغریب چالشی برای مهارت رانندگی‌تان. با این حال شک نکنید که زیبایی‌های مسیر و مقصد، به همه این چیزها می‌ارزد.

حدود یک تا یک ساعت و نیم که رانندگی کنید، جاده را تمام می‌کنید و به دهکده ییلاقی درازنو می‌رسید. اینجا همان بهشت موعود است. جایی برفراز ابرها که احتمالاً تا کنون نظیرش را فقط در فیلم‌ها دیده‌اید. در درازنو چشم‌اندازهایی بدیع و هوایی خیره‌کننده انتظارتان را می‌کشد.

بعید نیست در طول یک ساعت همه انواع نزولات آسمانی و البته آفتاب را به فاصله‌های چند دقیقه تجربه کنید. جنگل‌های پایین دست همه زیرابرها پنهان شده‌اند، اما اگر برای لحظاتی ابرها کنار بروند ـ که می‌روند ـ هم شهرهای اطراف را از آن بالا می‌بینید و هم محدوده دریای خزر را. به درازنو که برسید، عملا یک تیر را به چند نشان زده‌اید.

هم دهکده دیدنی جهان‌نما در نزدیکی شماست و هم دهکده تاریخی رادکان. میل تاریخی رادکان هم که یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی استان گلستان است، در همان محدوده است. فقط یادتان باشد اگر هوس شب ماندن کردید و توانستید از محلی‌ها جایی کرایه کنید، حواس‌تان باشد که بدون بخاری هیزمی ممکن است تا صبح منجمد شوید، حتی در چله تابستان.

زمستان هم که تکلیفش معلوم است، روستا کلا زیر برف است و عملا رفت و آمد به آن غیرممکن. بقیه فصل‌ها، اما همه چیز آماده یک سفر هیجان انگیز است؛ اگر حال و حوصله‌اش را دارید، بسم‌الله...سفرتان بخیر و شادی.

ضمیمه چمدان