نیروهای روسیاه

با این حال بین استودیوهایی که تابه‌حال روی این سری کار کرده‌اند (از استودیوهای اصلی گرفته تا استودیوهای فرعی که وظیفه تولید نسخه‌های مجزا برای کنسول‌های نسل قبلی را داشتند)

تری‌آرک همیشه سعی بر وفای عهد کرده و در عین تزریق نیروی حیاتی به گیم‌پلی بازی، روایت آن را هم استوار نگه داشته است.

البته 3 Black Ops با پوستی که امسال انداخته، اصلا نتوانسته یاد کمپین خاطره‌انگیز بلک آپس 2 را زنده کند. با این حال، شکی نیست با اثری بهتر و جذاب‌تر از Advanced Warfare روبه‌رو هستیم.

سراشیبی روایی این قسمت به کنار، 3 BO بهترین مد زامبی تا امروز را در کنار یکی از بهترین مولتی‌پلیرهای تمام سری به مخاطب عرضه کرده است.

از همان ابتدا می‌توان دست سازندگان را خواند. همه چیز با انفجارهای گاه و بیگاه آغاز شده و اشارات زیادی به «جنگ سرد بعدی» می‌شود.

پس از نجات یک سفیر مصری از قاهره، ماجرا پا می‌گیرد. کشمکش‌های زیادی میان انسان و ماشین به تصویر کشیده شده و این جستارهای روایی با پیش‌زمینه وقوع در آینده (سال 2065 میلادی) و اندکی سوررئالیسم مزین شده است.اما مساله اینجاست که همه اینها را پیش از این و با کیفیتی بهتر دیده‌ایم.

تقریبا هیچ کدام از شخصیت‌های بازی به یاد ماندنی نیست. دیالوگ‌ها نیز در زمره ضعیف‌ترین‌های این سری قرار دارد.

ارائه نشدن یک شخصیت قوام‌یافته مانند سوپ مکتاویش در Modern Warfare و تلاش برای القای همذات‌پنداری با کاراکتر به وسیله تعیین نکردن نام و نشان برای او، مانند راه رفتن روی تیغ است.

تیغی که تری‌آرک نتوانسته سالم آن را طی کند. رابطه میان کاراکتر اصلی و دیگر شخصیت‌ها نیز آنچنان قوی نیست که صحنه‌ای ماندگار خلق کند.

البته بخش داستانی بازی بد نیست. در این قسمت می‌توانید از همان ابتدا هر ماموریتی را که اراده کنید انتخاب کرده و انجام بدهید.

در این صورت اگر حوصله‌تان سر برود و بخواهید مستقیم به انتهای بازی بروید، مانعی پیش رویتان نخواهد بود.

به علاوه بخش هاب که در آن می‌توانید مهارت‌ها، بُنه و اسلحه خود را تغییر بدهید، رابط راحتی دارد. سیستم پیشرفت نیز تجربه قابل توجهی داشته و بازیکن را به تکرار چندباره بازی تشویق می‌کند.

در عین حال بخشی مشابه ماموریت‌های VR متال‌گِر نیز در بازی هست که می‌توان در آن سلاح‌ها را آزمایش کرد.

در عین امکان بازی چندنفره آنلاین، امکان بازی دو نفره (با تقسیم تصویر) نیز موجود است. در عین حال مد دیگری به نام Nightmare هست که تمام مراحل را با دشمنان نامبرده می‌پوشاند.

از آنجا که 5 Halo حالت تقسیم تصویر ندارد، 3 BO را می‌توان یک حضور خوشامد دانست. در این حالت مشکلات افت فریم غیرعادی نیست، با این حال در این دوره زمانه، تجهیز یک بازی به این حالت و علاوه بر آن امکان بازی به صورت LAN غنیمت است.

مدی در این قسمت به نام Freerun وجود دارد که مکانیک‌های جدید بازی (دویدن روی دیوار و جت پک بهبودیافته) را به خوبی نمایش می‌دهد. این بخش از بازی فقط به تنهایی قابل انجام بوده و تنها چهار نقشه دارد.

با این حال یادآور بازی Mirror’s Edge است و تا عرضه دومین قسمت آن بازی ممتاز، مثل آبی روی آتش است. در عین حال شاهد بازگشت بازی جذاب Dead Ops هستیم که یکی از جذاب‌ترین بخش‌های 1 BO بود.

مُد زامبی نیز قدرتمندتر از همیشه بازگشته است. تری آرک در این نسخه از یک تیم بازیگری خیلی خوب بهره گرفته است که از جان مایه گذاشته‌اند. محل وقوع این قسمت از بازی در یک شهر نوآر با چاشنی لاوکرفتی است.

از نظر گیم‌پلی نیز این بخش را می‌توان جاندارترین قسمت بازی دانست. اسلحه قابل شخصی‌سازی است و ارتقاهای فردی و سیستم سطح‌بندی به چشم می‌خورد.

این بخش بازی که Shadow of Evil نام گرفته، با راز و رمزها و پیچیدگی‌هایی که دارد، بخش زیادی از کاستی داستان بازی را جبران می‌کند و تا مدتی هواداران این سری را سرگرم خواهد کرد.

بخش چندنفره بازی نیز خوش می‌درخشد. هر بازیکن در این بخش یک متخصص انتخاب می‌کند که تفاوت چندانی با بقیه ندارد و فرقش در سلاح و قابلیت ویژه‌اش است.

برای مثال، ربات Reaper می‌تواند یک مینی‌گان از بازویش درآورده و دشمن را به رگبار ببندد، یا چند کلون خنثی از خود بسازد که در صحنه نبرد حرکت کرده و دشمن را گمراه کنند.

بیشتر مهارت‌ها توازن خوبی دارند، به‌خصوص این‌که می‌توانیم فقط پس از کسب امتیاز کافی به آنها دسترسی داشته باشیم که معمولا یک یا دو بار در هر مسابقه خواهد بود.

دویدن روی دیوار نیز عمق تازه‌ای به نقشه‌های بازی می‌‌بخشد. (که تعدادشان در آغاز عرضه 12 تا است) با این قابلیت می‌توان تعدادی از نقاطی را دور زد که دسترسی به آن دشوار است.

در عین حال توانایی شنا، با وجود تمام سادگی ظاهری‌اش، در این قسمت بهتر از Advanced Warfare ظاهر شده و گزینه‌های بیشتری برای عملکرد استراتژیک پیش روی بازیکن می‌گذارد.

مشکلات ناشی از کنترل بی حد و حصر AW نیز رفع شده و این بار جت‌پک‌ها عملا یا برای پرش دوبل یا جهش به چپ و راست استفاده می‌شوند.

بخش مولتی‌پلیر بازی حسابی زیر و رو شده است. امسال قابلیت استریم با چند گزینه مربوط اضافه شده است.

گزینه‌های متعددی هم برای موارد دیگر مانند گزینه خاموشی ساده‌تر برای مسکوت کردن بازیکنان خارج از گروه به بازی اضافه شده است.

تا اینجا Treyarch و Sledgehammer به خوبی توانسته‌اند خود را براساس نیاز روز پیش برده و به کالبد ندای وظیفه رنگ و رویی تازه ببخشند.

باید دید آیا Infinity Ward هم قادر است پا به پایشان بیاید یا نه. نکته‌ای که قبلا گفته‌ایم این است که چرخه‌ سه ساله اکتیویژن برای این فرنچایز و واگذاری هر قسمت از آن به عهده یک استودیوی مجزا، نشان از احترام این ناشر به گیمرها دارد.

وگرنه با سرمایه و هزینه‌ای کمتر می‌شد از شرکت‌های دیگر الهام گرفت و با قربانی کردن سهم اندکی از سود سالانه، مخاطبان را تا مدت‌ها سرکیسه کرد.

جدای از آن انتظار می‌رفت بخش داستانی این قسمت بهترین نمونه ممکن در این سری باشد، اما یکی از ضعیف‌ترین‌ها را شاهد بودیم.

پس اگر این بازی را به دلیل داستانش می‌خواهید و کنسول نسل هشتم دارید، پیشنهاد ما این است که دست نگه دارید و اگر قصد بازی آنلاین دارید، در خرید خود شک نکنید.

Call of Duty: Black Ops3

پلتفرم PS3، PS4، PC
Xbox360، Xbox One

ناشر Activision

سازنده Treyarch

سبک شوتر اول شخص

امتیاز 8

سیاوش شهبازی - ضمیمه کلیک