غلبه بر غول‌های خود ساخته!

استرالیایی‌ها که دوباره باعث خوف ایران در مسابقات انتخابی المپیک شده بودند در گروهی که برزیل و صربستان و ایتالیا بودند، هم صربستان را بردند و هم یک شکست بر لاجوردی‌پوشان تحمیل کردند، در تیم استرالیا ادگارو توماس یک نفره یک تیم است و باید از همین الان به فکر مهار وی در برخورد‌های احتمالی باشیم، اما ایتالیایی‌ها در نبود دو سرعتی‌ زن مشهور از جمله پانو و قدرتی‌ زنی مانند جری کور یک پاسور جوان به نام چپانلی سیمون را رو کرده‌اند که خوش می‌درخشد. اما در لیگ جهانی نکته گفتنی این است که سازمان مرتبط با ورلد‌لیگا تصمیم دارد از سال آینده تعداد تیم‌ها را به 36 تیم برساند و 12 تیم را در سطح یک، 12 تیم در سطح 2 و همین تعداد تیم را در گروه سوم قرار دهد و در پایان از هر گروه دو تیم به سطح بالاتر صعود کند، درباره سه یک نیز که در چهار گروه انجام خواهد شد از هر گروه دو تیم بالا می‌آیند و دو تیم آخر جدول نزول پیدا خواهند کرد. اما این مساله که آیا جوایز مسابقات از چهار میلیون و 291 هزار و 200 هزار دلار فعلی تجاوز خواهد کرد یا نه، بستگی به میزان سرمایه‌گذاری حمایتگران بویژه شرکت‌های ژاپنی و برزیلی دارد. بر اساس مقررات جاری به تیم قهرمان یک میلیون دلار، به تیم دوم 500 هزار و به تیم سوم 300 هزار دلار پرداخت می‌شود، اما در انتهای دور مقدماتی تیم اول 250 هزار دلار می‌گیرد و تیم سوم گروه مثلا ایران 150 هزار دلار. این در حالی است که در مرحله اول برای هر مسابقه به تیم برنده 9600 و به تیم بازنده 4800 دلار پاداش می‌دهند که این مساله در نوع خود در مسابقات ورزشی دنیا بی‌نظیر است. مهم‌تر این که 100 هزار دلار هم بین برترین بازیکنان مسابقات تقسیم می‌شود که سهم ارزشمندترین بازیکن 30 هزار و بقیه پپست‌ها 10 هزار دلار خواهد بود.

بازیگیری از یک نسل طلایی

در دنیا ساختن یک تیم، پروسه‌ای چهار ساله را طی می‌کند و برنامه‌ریزی‌ها به طور معمول از این المپیک تا آن المپیک است؛ اما ما برای تیم کنونی ایران هشت سال سرمایه‌گذاری مستقیم انجام داده‌ایم و باز به حداقل راضی هستیم. در صورتی که اعتقاد بر این است یک نسل طلایی را در اختیار داریم. پس تلاش کنیم از این فوق ستاره‌ها بدرستی استفاده کنیم تا به بازی‌های المپیک برسیم. مصر و تونس و استرالیا که والیبال حرفه‌ای ندارند بارها المپیکی شده‌اند، اما ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ا‌یم. بر عکس همه آقایان و مربیان و مسئولان که همیشه از قدر بودن همگروه‌های ما می‌گویند و خواسته و ناخواسته حریفان را غول می‌نامند، معتقدیم تیم کنونی ایران پنانسیل بالایی دارد و می‌تواند کشورمان را به قلعه رفیع المپیک برساند به شرط این که به قول سعید معروف به بازیکن‌ها اعتماد و اعتقاد داشته باشیم و کادر فنی مدیریت، قدرت بازیگیری از بازیکنان و اعمال تاکتیک‌های مختلف را داشته باشد. ما در جام جهانی پیش‌رو که از 17 شهریور در ژاپن آغاز می‌شود، باید با روسیه و لهستان و آرژانتین بازی کنیم. آیا برپایی اردوی 20 روزه با روس‌ها در مسکو انتخابی درست است؟ آیا تیم لهستان را بخوبی آنالیز کرده‌ایم، آیا می‌دانیم تیم آرژانتین با مربیگری ولاسکو پشت‌خط زن چپ دستی به نام گونزالس چقدر رشد کرده است؟ باز هم تاکید می‌کنیم کواچ به تیم ملی ما سنجاق شده است، ولی یک گروه فنی قوی و دنیا دیده را کنارش بگذاریم، از نقدها نهراسیم و از راهکارها برای تقویت تیم ملی بهره بگیریم. با این تیم می‌توانیم المپیکی شویم ولی جای هیچ‌گونه اشتباهی هم نداریم.

زمان ترمیم

دور ساختن ملی‌پوشان از جام ملت‌ها اقدام خوبی است که سبب می‌شود مردان شجاع تیم ملی به استراحت فعال روی بیاورند. در این مسیر استراحت دماغی ذهنی و فکری بازیکنانی همانند سعید معروف اهمیت بسزایی دارد و فرصتی است تا سیدموسوی و شهرام محمودی به آسیب‌دیدگی‌های کهنه و دردآور خود بپردازند. این دو از مهره‌های اساسی و کلیدی تیم هستند که باید به‌درستی مورد حمایت قرار بگیرند. ما به این تیم و این بازیکنان ارزشمند در سال منتهی به المپیک بشدت نیاز داریم، پس در پشتیبانی روحی ـ روانی معنوی و فنی از آن کوتاهی نکنیم.

ظریف و مصلحت‌اندیشی

اما سرپرست تیم ملی می‌گوید دلش می‌خواهد فرهاد ظریف را به تیم ملی برگرداند، در حالی که بسیاری وی را از لحاظ قدرت در سایه تیم ملی می‌دانند. خب اگر تیم ملی به وی نیاز دارد، چرا امیرخان خوش‌خبر آستین بالا نمی‌زند؟ کاری به سوءتفاهم یا اتفاق ناخوشایند پیش آمده بین وی و کواچ نداریم، اما اعتقاد داریم تیم ملی در جام جهانی و انتخابی المپیک به فرهاد ظریف، البته کنار سیامک مرندی نیاز دارد. ما که این همه مصلحت را فدای حقیقت کرده‌ایم تا تیم ملی آسیب نبیند این بار هم مصلحت‌اندیشی کنیم و به یاد بیاوریم اگر مقابل تیم‌های سرویس‌زنی چون آلمان، آمریکا و... قرار بگیریم و تماشاگر هم نداشته باشیم که با سرو صدای غیرمتعارف خود تمرکز سرویس زنندگان را بر هم بزند، چقدر به ساعد‌های جفت و جور و تجارب فرهاد ظریف نیاز داریم.

جام جم

جمشید حمیدی