عضوی از بدن که با یک سوم آن هم می‌توان زنده ماند

کبد پروتئین‌های خاصی را تولید می‌کند که برای پلاسمای خون بسیار با اهمیت است، میزان اسیدهای آمینه خون را تنظیم می‌کند. آهن ذخیره می‌کند و هموگلوبین خون را پردازش می‌کند تا از محتوای آهن آن استفاده کند. همچنین آمونیاک سمی را به اوره تبدیل می‌کند. اوره یکی از محصولات مهم متابولیسم پروتئین‌هاست که از طریق ادرار دفع می‌شود. کبد خون را از مواد سمی و آسیب زا به سلول‌های بدن، پاکسازی می‌کند. لخته شدن خون را در تمام بدن تنظیم می‌کند و در نهایت با تولید عواملی برای از بین بردن باکتری‌ها، ایمنی و مقاومت بدن را افزایش می‌دهد.
هنگامی که فرد ماده غذایی را می‌خورد، معده و روده باریک آن را هضم می‌کنند و مواد غذایی هضم شده از طریق دیواره روده باریک جذب خون می‌شود و به کبد می‌رود. در کبد، موادغذایی بیشتر تجزیه می‌شوند. بنابراین در آنجا، مولکول‌های مفید موادغذایی، به شکلی که مورد استفاده قسمت‌های مختلف قرار گیرند، درمی‌آیند.
سید مؤید علویان درباره اینکه آیا می‌توان بدون کبد زنده ماند اظهار داشت: با توجه به وظایفی که کبد بر عهده دارد به طور حتم نمی‌توان بدون کبد زنده ماند ولی باید این نکته را در نظر داشت که در اکثر بیماری‌های کبدی درصد کمی از آن دچار ضایعه شده و به این دلیل فقط برخی از فعالیت‌های کبدی دچار اختلال می‌شود.
وی ادامه داد: در اکثر بیماری‌های کبدی حیات بیمار به خطر نمی‌افتد. به زبان ساده‌تر چنانچه تنها کمتر از یک سوم کبد سالم باشد، همین قسمت کوچک می‌تواند نیازهای طبیعی بدن را برطرف کند. (تسنیم)