چرخ خیاطی معجزه‌گر و سریال ژاپنی «میخک»

بینندگان تلویزیون‌که شاهد پخش مجموعه‌های آسیای دور در شبکه‌های مختلف تلویزیونی هستند، این بار ماجراجویی‌ شخصیت‌های ژاپنی را خواهند دید.

کد خبر: ۸۰۰۰۲۸

البته تشابهات فرهنگی بین ژاپنی‌ها با چینی‌ها و کره‌ای‌ها (که قبل از این تعدادی از مجموعه‌های تلویزیونی‌شان روی آنتن شبکه‌های جمهوری اسلامی رفته) مانع از آن می‌شود که تفاوت زیادی بین درام‌های خانوادگی و اکشن تلویزیونی آنها مشاهده شود. مهم‌ترین فرق بین مجموعه‌های چینی و ژاپنی با آثار کره‌ای در ناشناسی و مهجور بودن بازیگران نقش‌های اصلی آنان است. بازیگران کره‌ای نه‌فقط در کشور خود که در سرزمین‌های دیگر (بویژه قاره آسیا) هم از شهرت بالایی برخوردارند از این نظر، موقعیت‌ بهتری دارند.

مجموعه «میخک» که از شبکه دو در حال پخش است محصول سال 2011 کشور ژاپن، یکی از کارهای نسبتا جدید، تلویزیون این کشور آسیایی است که موفقیت زیادی در داخل و خارج ژاپن به‌دست آورد. استقبال خوب تماشاگران داخلی از این درام اجتماعی باعث توجه کشورهای همسایه به آن شد و دو کشور سریلانکا و تایلند اولین کشورهایی بودند که آن را برای پخش خریداری کردند. پس از آن اکثر کشورهای قاره آسیا (حتی چین) اقدام به خرید و پخش آن کردند.

میخک در سال 2011 موفق به دریافت جایزه بزرگ بهترین برنامه تلویزیونی در چهل و نهمین دوره مراسم جوایز گالکسی شد. منتقدان تلویزیونی هم استقبال خوبی از حال و هوا و مضمون آن کردند. آیا واتانابه، نویسنده اصلی فیلمنامه مجموعه است که آن را با همکاری سه نویسنده دیگر نوشت. ماچیکو اونو، یومی آسو، چیاکی کوریاما، آکیرا ناکرا را و ترویه شوچی بازیگران اصلی آن هستند. این مجموعه در 127 اپیزود تهیه شد و از شبکه تلویزیونی NHK روی آنتن رفت. پخش آن از اوایل اکتبر سال 2011 شروع شد و تا اواخر مارس 2012 که آخرین قسمت آن پخش شد، حدود 25 درصد از تماشاگران تلویزیونی ژاپن را جذب خود کرد. این رقم، به‌عنوان یک رقم بالا و معقول شناخته می‌شود. خط اصلی داستان میخک مثل بسیاری از درام‌های تلویزیونی قاره آسیا در گذشته‌ای نه‌چندان نزدیک اتفاق می‌افتد. زمان شروع ماجراهای درام سال 1924 است. در آن زمان، اتیوکو اوهارا نوجوان 11 ساله‌ای است که بزرگ‌ترین دختر زتساکو به حساب می‌آید. زتساکو، مدیر یک مغازه کوچک کیمونو فروشی است.

چی‌یو با رها کردن خانواده ثروتمند خود، به زندگی با زتساکو روآورده است. اتیوکو دوستدار یکی از رشته‌های نوین خیاطی است. اما وی نگران آن است که دخترها اجازه ورود به آن را ندارند.

وی زمان سفر به منطقه کوبه برای دیدن مادربزرگش، چیزی را کشف می‌کند که می‌تواند آینده‌اش را دگرگون کند. اتیوکو با دیدن یک چرخ‌خیاطی تصمیم می‌گیرد با این وسیله کار کند. اما راضی کردن پدر سختگیر برای استفاده از یک وسیله کاری مدرن، کار آسانی نیست. اتیوکو بالاخره پدرش را متقاعد می‌کند تا بتواند مدرسه را ترک و رویایش را دنبال کند. اما موانع پیش‌رو بسیار زیاد است و غلبه کردن بر آنها کار ساده‌ای نیست. داستان مجموعه در اپیزودهای مختلف خود، اتیوکو و رویای او را دنبال می‌کند. با دنبال کردن این رویا، تماشاچی وارد دهه‌های بعدی و زمانی می‌شود که اتیوکو خود صاحب فرزند شده و دختران او، به چهره‌های موفقی در دنیای لباس تبدیل شده‌اند. به این ترتیب، این داستان تا سال 2006 و مرگ اتیوکو در 92 سالگی تعریف می‌شود.

تولید میخک در سال 2011 با دردسرها و مشکلاتی روبه‌رو شد. زمین لرزه توموکو یکی از عوامل اصلی این مشکلات بود. این موضوع از یک‌سو زمان شروع کار تولید را به عقب انداخت و از سوی دیگر باعث شد تعدادی از اپیزودهای آن حذف شود.

ابتدا قرار بود مجموعه در 151 قسمت تهیه شود. انتخاب بازیگر اصلی مجموعه هم کار ساده‌ای نبود. تهیه‌کنندگان میخک از حدود 1900 داوطلب بازیگری تست گریم گرفتند و بالاخره از بین آنها ماچیکو اونو انتخاب شد. وی در اکثر اپیزودهای این درام خانوادگی حضور دارد. ماری فاستوکی، بازیگر کهنه‌کار ژاپنی هم در نقش دوران پیری شخصیت محوری قصه (از ‌ 72 سالگی به بعد) بازی کرد. آیا واتانا به نویسنده فیلمنامه مجموعه می‌گوید: «برای تماشاگران آسیایی خیلی مهم است که یک خانم در نقش شخصیت اصلی ماجراها ظاهر شود. تلاش چنین آدمی برای خلق یک زندگی بهتر و غلبه بر موانع و مشکلات متعدد، همیشه زمینه‌ساز خلق درام‌های قوی شده و تماشاگران از آنها استقبال بالایی می‌کنند.

نه‌فقط تماشاگران خانم که حتی بینندگان مرد هم برایشان جالب است که پیگیر کارها و ماجراهای یک زن سختکوش باشند و ببینند او از کودکی تا بزرگسالی با چه مسائلی روبه‌رو شده و چگونه بر آنها غلبه می‌کند. برخی منتقدان تلویزیونی به شباهت‌های میخک با مجموعه پربیننده «اوشین» (سال‌های دور از خانه) اشاره می‌کنند و می‌گویند این تاثیرپذیری غیرقابل انکار است. اما سازندگان مجموعه این تحلیل را رد کرده و در اثبات ادعای خود به این نکته اشاره می‌کنند که سالانه تعداد زیادی مجموعه تلویزیونی با محوریت زنان و مشکلات آنها در زندگی اجتماعی در ژاپن ساخته می‌شود. آنها این موضوع را مطرح می‌کنند که فیلمنامه مجموعه براساس داستان زندگی آیاکو کوشینو طراح لباس معروف ژاپنی و ساکن اوساکا نوشته شده و حال و هوایی واقعی و شرح‌حال‌گونه دارد. به این ترتیب، الهام‌گیری از مجموعه اوشین غیرمنطقی به نظر می‌رسد.