نگاهی به سناریوی شارلی ابدو

رفت‌ و آمدهای این افراد برای گشت و گذار به کشورهایی که در آن‌ها جنگ است، همچنان ادامه دارد. پلیس فرانسه هم به آنها کاری ندارد. کجا می‌روند، از کجا می‌آیند. به آنجایی که رفته‌اند،‌در آنجا چه کرده‌اند؟! هیچ ایرادی و مشکلی برای آنها ایجاد نمی‌شود.

جنگ و خونریزی دراین کشورها ادامه دارد و همچنان غرب از این تروریست‌ها حمایت می‌کند. دست بردار هم نیست. چندین هزار نفر از اتباع اروپایی و آمریکایی راهی می‌شوند به سوی سوریه،‌عراق، یمن و... به تروریست‌ها می‌پیوندند. اما دولت‌های آنها مانعی نمی‌شوند بر سر راهشان. رفت و آمدنشان را هم آسان‌تر می‌کنند. انگار سفر توریستی است برای آنها!

کشورهای درگیر جنگ با تروریست‌ها، اکنون ویران است، صدها هزار نفر از مردم این کشورهای مسلمان کشته شده‌اند، تروریست‌ها که حامی اصلی آنها همین کشورهای اروپایی و آمریکایی است، مردم بی گناه عراق و سوریه را به طرز فجیعی به قتل می‌رسانند، روش‌های قرون وسطایی آنها یادآور تفتیش عقاید و کشتن و شکنجه در آن زمان اروپاست.

واکنشی هم از سوی سران و حتی مردم کشورهای غربی علیه این جنایات دیده نمی‌شود. ائتلاف ضد داعش راه می‌اندازند، اما خبری نیست از ضدیت با داعش! هر چه هست کمک به آنها زیر سایه این ائتلاف به ظاهر ضد داعش. به اسم کمک به مردم و نیروهای مبارز علیه داعش در عراق و سوریه، هواپیماهایشان هر چه کمک هست بر سر تروریست‌ها می‌ریزد و آنگاه می‌گویند اشتباه شد! خنده دار است. پس این همه اولدوروم وبولدوروم که ما پیشرفته هستیم، تجهیزات داریم امکانات داریم، هواپیما و نیرو داریم، سیستم‌های پیشرفته داریم، اما از فرستادن درست کمک به دولت و ملت عراق عاجز هستند. باورتان می‌شود؟!

و اما ماجرای دیگری است در پس این کارهای شیطانی و پلید. همین‌ها که از کشورهای اروپایی و آمریکا رفته‌اند برای خوشگذرانی به عراق و سوریه، باز می‌گردند. بدون هیچ مشکلی و پرس و جویی.

همزمان با بازگشت تروریست‌های اروپایی نشریات فکاهی و طنز فرانسه که البته همزمان است با میلاد پر برکت و نور، رحمت اللعالمین حضرت محمد (ص) است، اقداماتی تحریک آمیز را تدارک می‌بینند. آنهایی که بازگشته‌اند به نشریه‌ای حمله می‌کنند که به ظاهر باعث خشم آنها شده است. تروریست‌های پرورش یافته به دست غرب به آن نشریه حمله می‌کنند، چند تن از کارکنان آن را به قتل می‌رسانند، پلیس هم در پی آنها، اما اتفاقی دیگر می‌افتد و فروشگاهی یهودی مورد حمله قرار می‌گیرد. تروریست‌ها کشته می‌شوند و زنده نمی‌مانند تا اعتراف کنند.

چند تن هم از آنها به گفته پلیس فرار می‌کنند. کارناوالی در پاریس برپا می‌شود و بسیاری از سران اروپا در آن شرکت می‌کنند برای محکومیت این اقدامات تروریستی در فرانسه و البته همدردی با بازماندگان کشته شدگان و دولت فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه.

نتانیاهو هم می‌آید. نخست وزیر رژیم کودک کش و جانی هم به پاریس می‌آید تا خودی نشان دهد و انسان دوست معرفی شود! در صف اول قرار می‌گیرد. حتی به یهودیان فرانسه پیشنهاد می‌دهد که به سرزمین موعود بیایند و در آنجا با آسایش و امنیت زندگی کنند!

سناریوی جالبی است. همه چیز آماده برای پیاده کردن اهداف و رسیدن به آنها. اما این سناریو دنباله دار است. قرار است نشریه «شارلی ابدو» اقدامی دیگر انجام دهد. می‌خواهند پا را فراتر نهاده و به رسول خوبی‌ها، مهربانی‌ها، رحمت و مغفرت حضرت محمد(ص) اهانت کنند.

کارکنان این نشریه می‌خواهند در شماره تازه خود که با شمارگان 3 میلیون نسخه منتشر می‌شود، دست به این کار بزنند.

سه میلیون نسخه از شماره جدید شارلی ابدو به چاپ خواهد رسید، درحالی که هر هفته ۶۰ هزار نسخه از آن چاپ می شود.

سلمان رشدی‌های زیادی پرورش یافته‌اند تا مقدسات ادیان دیگر به ویژه اسلام را تخریب کنند،‌توهین کنند و بی حرمتی. دست سلمان رشدی اکنون از دل یک نشریه به اصطلاح طنز فرانسوی بیرون آمده تا باز هم فتنه کند.برای غرب قربانی کردن و کشتن چند نفر به خاطر رسیدن به هدف چندان سخت نیست. اصلا مهم نیست. قربانی می‌شوند تا سیستم پلید حکومت به هدف برسد.

شما باورتان می‌شود که حمله کنندگان اینقدر نادان بودند که از خود کارت شناسایی به جا بگذارند تا شناسایی شوند؟

داستان مضحک پلیس پاریس است این ماجرا. وزیر کشور فرانسه در کنفرانسی گفته که «اگر یکی از ضاربین حادثه تروریستی مرتکب اشتباه مهلک جا گذاشتن کارت شناسایی‌اش در اتومبیلی که جا مانده بود نمی‌شد، پلیس هیچوقت نمی‌توانست پی به هویت ضاربین ببرد.»

به تازگی مجرمین، جنایتکاران، تروریست‌ها و... برای این که از خود ردی به جا بگذارند کارت شناسایی خود را در جیب می گذارند یا جایی جا می گذارند تا پلیس ونیروهای امنیت و اطلاعاتی آن را پیدا کنند تا به پیدا شدند تروریست‌ها برسد.

اینکه یک شهروند عادی کارت شناسایی یا کیف پولش را در ماشینش جا بگذارد، امری محتمل است؛ اما آیا قابل تصور است که تروریست‌های فوق‌العاده حرفه‌ای و آموزش‌دیده‌ای که عملیاتی چنین بی‌نقص را انجام می‌دهند و ناپدید می‌شوند، کارت شناسایی‌شان را جا بگذارند؟

فرض کنید پلیس پاریس واقعا کارت شناسایی «سعید کواشی» (یکی از افرادی که به عنوان عاملین حادثه معرفی می‌شود) را در ماشین سرقتی پیدا کرده باشد. آیا این نمی‌تواند نشانی از این باشد که یک نفر می‌خواسته برای منحرف کردن توجه پلیس یا احتمالاً انتقام‌جویی از کواشی، او را درگیر ماجرا کند؟

خودتان جمع بندی کنید، نتیجه بگیرید و ببینید این سناریو و بازی با اسلام و مسلمانان،‌با توجه به اتفاقات گذشته و مشابه، قابل قبول است؟ می‌توان پذیرفت که این ترورها هدایت شده و هدفمند نبوده و پشت پرده آن دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیت فرانسه و اروپا و آمریکا برای تدارک آن در کار نبوده است؟!

ساده انگاری است که به همین سادگی بپذیریم هر آنچه آنها می گویند درباره این اقدام تروریستی، درست است. و بی چون و چرا بپذیریم.

همه پازل‌ها را کنار هم بگذاریم. رفت و برگشت تروریست‌های اروپایی، همزمانی با میلاد حضرت محمد(ص)، حضور نتانیاهو در نمایش ضد تروریستی در فرانسه، تدارک نشریه شارلی ابدو برای اهانت به ساحت مقدس رحمت اللعالمین، جا گذاشتن کارت شناسایی تروریست‌ها و... بسیاری نشانه‌های دیگر.

محمد صفری - جام جم آنلاین