شارلی ابدو؛ آغازی بر یک ماجرا

اتهامات و تبلیغاتی که به دنبال حادثه 11سپتامبر به راه افتاد افکار عمومی آمریکایی‌ها را برای ارسال حدود 200 هزار سرباز به خاورمیانه مهیا ساخت. بعد از کمتر از دوسال دیدیم که دو رژیم حاکم بر افغانستان و عراق به اتهام پناه دادن یا ارتباط داشتن با القاعده سرنگون شد.

امروز گویی می‌خواهد همین صحنه‌ها تکرار شود. حمله به مجله شارلی ابدو گویی یاد‌آور همان حوادث سال 2001 است و می‌رود این نگرانی جدی را دامن بزند که در ورای همدردی با قربانیان این حادثه تروریستی در فرانسه چه طرح‌ها و برنامه‌های اروپایی ـ آمریکایی مشترکی نهفته است و آیا قرار است همان روش‌ها و شیوه‌های قدیمی شاید با سناریویی مختلف تکرار شود‌؟

مساله‌ای که این نگرانی را تقویت می‌کند این است که رسانه‌های فرانسوی حمله‌ای را که در وسط پاریس اتفاق افتاد، بلافاصله به صورتی خودکار به جنگ ادعایی علیه تشکیلات داعش و مشارکت فرانسه و کشورهای غربی در حملات هوایی در عراق وصل کردند. برای همین یکی از مقامات رسمی فرانسه در اظهاراتی درباره کسی که این حمله را انجام داده است، گفت او فردی حرفه‌ای بوده است و خبرگزاری فرانسه نیز با خونسردی کامل این خبر را پخش کرد و خبرگزاری رویترز آنها را اسلامگرایان ستیزه‌جو نامید. صرف‌نظر از ارتباط امنیتی و تشکیلاتی بین حمله‌کنندگان در پاریس و تشکیلات داعش یا القاعده، آن چیزی که بلافاصله در افکار عمومی غرب جا افتاد این بود که به هرحال چنین افرادی با عراق در ارتباط بوده، بنابراین چنان‌که رسانه‌ها و سیاستمداران غربی می‌گویند یک تهدید بین‌المللی به حساب می‌آیند. توصیف عملکرد حمله‌کنندگان به حرفه‌ای بودن درواقع تعبیری عامدانه و معنا‌دار بود تا افکار عمومی را برای جنگ با تشکیلات داعش به نحو دلخواه پرورش دهد.

حال آن‌که به‌رغم ادعای اخلاقی بودن این دولت‌ها در جنگ خود علیه داعش مشاهده می‌شود هرگونه تحرک یا عملی که آنها در میدان واقعیت انجام می‌دهند نه برای نجات مردم عراق، بلکه صرفا بر مبنای منافع داخلی خودشان شکل می‌گیرد. آنها در واقع روی این حساب کرده‌اند که چنین اقداماتی چه تاثیری بر افکار عمومی داخلی کشورهای خودشان خواهد گذاشت. برای مثال روزنامه دیلی میل چاپ انگلستان در گزارشی افشا کرد که دلیل اعزام نکردن سربازان انگلیسی برا‌ی آموزش سربازان عراقی به این کشور ـ که قرار بود ماه گذشته صورت گیرد ـ این بوده است که مقامات انگلیسی نگران شدند مبادا کشته‌شدن سربازان‌شان در عراق بر رای مردم در انتخابات آینده تاثیر بگذارد و موجب ناکامی آنها در انتخابات آینده شود.

اعزام شارل دوگل

مساله تبلیغات علیه تروریسم در کشورهای اروپایی و آمریکا پیوسته همگام با اجرای طرح‌هایی در خارج بوده است. در همین ارتباط شاهد بودیم که مقامات دولت فرانسه نیز پیش از حوادث تروریستی اخیر اعلام کرده بودند می‌خواهند حضور‌شان را در عراق پر‌رنگ‌تر کنند. فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهور فرانسه پیش از حوادث تروریستی اخیر اعلام کرد ناوهای هواپیمابر شارل دوگل و مجموعه کشتی‌های وابسته به آن را بزودی به منطقه خلیج‌فارس خواهد فرستاد تا در جنگ علیه داعش حضور داشته باشند. قرار بود این اعزام به صورت یک مراسم رسمی برگزار شود و هفته آینده فرانسوا اولاند در آن حضور پیدا کند. طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده قرار است ناو هواپیمابر شارل دوگل تا نیمه‌های ماه می‌ آینده به منطقه اعزام شود. ناو شارل دوگل با 30 هواپیمایی که در اختیار دارد از جمله جنگنده‌های رافائل و سوپراتاندارد یکی از ناوهای معروف جهانی است که قصد دارد در آب‌های خلیج‌فارس مستقر شده و در کنار ائتلاف بین‌المللی ضد‌داعش در عملیات حمله هوایی به مواضع این گروه مشارکت داشته باشد.

در حال حاضر 9 هواپیمای رافائل در امارات متحده عربی مستقر شده‌اند. همچنین یک هواپیمای سی 135 و یک هواپیمای شناسایی ‌ای ـ 3 اف آواکس و یک هواپیمای گشت دریایی ‌آتلانتیک 2 و شش جنگنده از نوع میراژ که در اردن مستقر هستند. پاریس البته تاکنون نگفته است ماهیت ماموریت حدود 30 جنگنده تهاجمی این کشور در چارچوب جنگ علیه داعش چیست. هواپیماهای ‌سوپراتاندارد از گروه جنگنده‌هایی به شمار می‌روند که همراه میراژ و رافائل، جزو قوی‌ترین بمب‌افکن‌ها محسوب می‌شوند. این هواپیماها توانایی بمباران مواضع و اهداف مشخصی را داشته و در حال حاضر صرفا بر خاک عراق متمرکز شده‌اند. به اعتقاد برخی ناظران، همین تعداد هواپیمایی که اکنون فرانسه در عراق دارد، برای انجام هرگونه عملیاتی کافی خواهد بود. از همین رو آمدن ‌شارل دوگل به خلیج‌فارس از اکنون سوال‌ها و پرسش‌های تازه‌ای درباره دلیل اعزام این ناو یا ماموریت‌های آینده آن مطرح کرده است.

شبه‌نظامیان مسیحی

رئیس‌جمهور فرانسه در سفر خود به عراق اعلام کرد سرنوشت مسیحیان در اربیل برایش مهم است. او به این وسیله توجیه کردکه فرانسه قصد دارد به آنها کمک کند تا مشکلات‌شان حل شود. بعد‌ها از طریق برگزاری چند همایش در حمایت از مسیحیان عراقی که در فرانسه صورت گرفت معلوم شد انگیزه اصلی دفاع فرانسه از ‌حقوق اقلیت‌های مسیحی عراق این است که بتواند از بین آنها یک گروه شبه‌نظامی گزینش و آنها را آموزش دهد تا در آینده به صورت یک گارد ملی درآمده و در خدمت به اهداف مسیحیان در استان نینوا در آیند. همچنین معلوم شد کشورهای آمریکا و فرانسه خواستار مسلح کردن شبه‌نظامیان مسیحی و آشوری ساکن درعراق بوده و بودجه‌ای نیز به این ترتیب از مسیحیان و آشوریان ساکن اروپا و آمریکا جمع‌آوری کرده‌اند.

اینها همه نشان می‌دهد طرح‌های آمریکا برای عراق روز‌به‌روز تغییر می‌کند. یک بار جیمز جفری، سفیر سابق آمریکا در عراق در اظهاراتی به مجله فارین پالیسی گفت: حتی با شکست دادن تشکیلات داعش، نمی‌توان عراقی امن داشت؛ زیرا این کشور از اکنون تجزیه شده است. به ادعای وی کردها، اهل سنت و شیعیان عراقی همه با هم اختلاف دارند و همین امر موجب می‌شود تا آمریکا حضوری طولانی‌مدت برای خود در عراق قائل شود و به ادعای خودش نگذارد این کشور دچار کشمکش‌ها و نزاع‌های فرقه‌ای و مذهبی شود. اینها بیانگر آن است که آمریکا قصد دارد از شکاف‌های داخلی عراق بهره‌برداری کند و ضمن تامین حضور دراز‌مدت خودش دراین کشور، هرگونه اصلاحاتی را که لازم می‌بیند بر نظام سیاسی این کشور تحمیل کند.

اسلامی شدن غرب

در کنار این سیاست‌ها مشاهده می‌شود که تبلیغات گسترده‌ای در اروپا به راه افتاده و بخصوص نسبت به احتمال تغییر هویت اروپا یا اسلامی شدن برخی مناطق این قاره هشدار داده می‌شود؛ در حالی که در یک نظرسنجی معلوم شد دوسوم پرسش شوندگان تعداد جمعیت مسلمانان مقیم آلمان را بسیار بیشتر از آن چیزی می‌دانند که در واقعیت وجود دارد. زیرا مسلمانان حداکثر یک‌پنجم جمعیت این کشور را شامل می‌شوند. تبلیغات رسانه‌های غربی به گونه‌ای است که مسلمانان را طوری معرفی می‌کنند که گویی قصد دارند هویت ملی کشورهای اروپایی را تغییر داده یا این‌که بزودی اسلام سراسر این قاره را فرا خواهد گرفت. هدف از این تبلیغات رسانه‌ای، اما آن است که در اصل می‌خواهد مسلمانان را به صورت یک تهدید بزرگ ملی در نظر مردمان کشورهای اروپایی جلوه دهد تا بعد افکار عمومی برای انجام اقدامات نظامی یا لشکر‌کشی به کشورهای اسلامی، آمادگی لازم را داشته باشد. همین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد اکثر کسانی که معتقدند تعداد مسلمانان در اروپا فزونی یافته است تمایل شدیدی دارند تا آنها را به صورت یک تهدید جدی تلقی کرده و بگویند مسلمانان همه چیز را در جامعه ما تهدید می‌کنند!

اینها تنها در حد حرف و حدیث نیست. بلکه واقعیت‌هایی است که کمتر به آنها توجه می‌شود. برای مثال تحولاتی که در شهر درسدن آلمان جریان دارد و هفته‌هاست مردم این شهر علیه مسلمانان تظاهرات می‌کنند درهمین رابطه معنا و مفهوم پیدا می‌کند. آنها چند هفته است به صورت منظم دراین شهر تظاهرات کرده و علیه مهاجران بخصوص مسلمانان شعار می‌دهند. این درحالی است که جمعیت مسلمانان در این شهر کمتر از یک درصد برآورد می‌شود.

منبع: السفیر