سالن‌دارها فکر پول ‌هستند نه کیفیت موسیقی

علیرضا کدخدازاده نوازنده سنتور، گلشن دانش نوازنده تار، ستار خطابی نوازنده تنبک، اسکندری خواه نوازنده بم‌تار چاووش، تینا لاجوردیان نوازنده عود، کیخسرو مختاری نوازنده کمانچه و علیرضا وکیلی‌منش خواننده و سولماز بدری ‌همخوان اعضای این گروه را تشکیل می‌دهند. گروه پالیز شب گذشته و امشب در تالار رودکی کنسرت برگزار می‌کند. با کیخسرو مختاری سرپرست این گروه گفت‌وگوی کوتاهی انجام داده‌ایم که در پی می‌آید.

درباره اجرای جدیدتان توضیح می‌دهید؟

برنامه ما در دو بخش اجرا می‌شود، بخش اول در دستگاه نوا و عراق خواهد بود. بخش دوم به آواز دشتی اختصاص دارد. آهنگسازی قطعات بخش اول را سعید هنرمند بر عهده داشته و بخش دوم که شامل تصانیف قدیمی است توسط آقای احسان ذبیحی‌فر تنظیم شده است. البته باید اشاره کنم که تصانیف به صورت دو صدایی اجرا می‌شود که همخوان ما خط ملودی دیگری را در کنار ملودی اصلی که علیرضا وکیلی‌منش خواننده اصلی آن را می‌خواند، دنبال می‌کند.

پیش از این چنین کاری در ایران انجام شده است؟

در واقع، برای اولین بار در آلبوم «سایه‌روشن مهتاب» آقای ذبیحی‌فر به خوانندگی بیژن کامکار و نجمه تجدد این امر صورت گرفته است.

گروه پالیز کار آهنگسازهای دیگر را اجرا می‌کند، چیزی که چندان در میان گروه‌های موسیقی ایرانی رایج نیست. دقیقا هدف شما از این امر چیست؟

بله، گروه پالیز قطعاتی را اجرا می‌کند که از پیش آهنگسازی شده‌اند و ما اجراکننده آثار آهنگسازان دیگر هستیم و در این زمینه با آهنگسازان مختلفی از جمله سیامک جهانگیری، احسان ذبیحی‌فر، سعید هنرمند و در آینده با علی صمدپور قرار است همکاری کنیم. ما آهنگسازان را به جلسات تمرین گروه دعوت می‌کنیم. آنها کار گروه را می‌شنوند و بر اساس آنسامبل ما قطعه‌ای می‌نویسند یا قطعاتی دارند که اجرا نشده و مناسب آنسامبل ماست و آن را برای اجرا به‌دست ما می‌سپارند. در واقع گروه ما مجری است.

پس شما به عنوان سرپرست گروه کار آهنگسازی انجام نمی‌دهید؟

ذهنیت ما این است که باید قطعات را به بهترین نحو اجرا کنیم و فکر می‌کنیم در این موضوع تقریبا بدعت‌گذار بوده‌ایم. البته در موسیقی غربی این امر معمول است. یعنی یک کوراتت، قطعات باخ یا بتهوون را اجرا می‌کند یا ارکستر سمفونی قطعات آهنگسازان معاصر یا پیشین را اجرا می‌کنند. ولی در ایران مرسوم است که سرپرست گروه آهنگسازی می‌کند یا آهنگساز خودش گروهی تشکیل می‌دهد و کارهایش را اجرا می‌کند که گاهی سبب می‌شود به اجرا دقت کافی نشود.

گروه‌هایی مثل پالیز با چه مشکلاتی مواجه‌اند؟

در واقع عمده‌ترین مشکل ما، هزینه‌های سالن است که سبب می‌شود هزینه‌های بلیت را افزایش دهیم و همین امر باعث می‌شود برخی از مخاطبان ما نتوانند در کنسرت شرکت کنند. برای سالن‌ها که خصوصی شده‌اند، اهمیتی ندارد که موسیقی ایرانی اجرا می‌شود یا موسیقی پاپ. آنها صرفا به گرفتن هزینه سالن می‌اندیشند و برایشان تفاوتی ندارد. در حالی ‌که در همه جای دنیا از موسیقی کلاسیک و فاخر کشور، دولت‌ها حمایت می‌کند.

خدا را شکر مجوز اجرای کنسرت راحت‌تر و سریع‌تر داده می‌شود، به صورتی که طی یک هفته یا دو هفته مجوز داده می‌شود.

به نظر شما دولت چگونه می‌تواند از گروه‌های موسیقی اصیل حمایت کند؟

قطعا با رایگان قرار دادن سالن در اختیار گروه‌هایی که موسیقی اصیل ایرانی را اجرا می‌کنند، دولت می‌تواند از موسیقی ایرانی حمایت کند.

تاکنون آلبومی به بازار نداده‌اید؟

آلبوم‌مان را به آهنگسازی احسان ذبیحی‌فر بتازگی ضبط کرد‌ه‌ایم و بزودی به بازار عرضه خواهیم کرد. اما تعدادی نماآهنگ نیز ضبط کرده‌ایم.