ظهور چشمگیرنسلی جوان

«ستاره های قدیمی محو شده اند، ستاره های جدید آسمان را روشن کرده اند.»این برآورد الن جانسون امریکایی از مسابقه های دو و میدانی قهرمانی جهان 2005است
کد خبر: ۷۳۱۷۶
که بتازگی طی 9روز با شرکت حدود 3هزار ورزشکار و مربی و مسوول از 196کشور در هلسینکی فنلاند بر پا شد و طرز تلقی صحیحی هم نشان می دهد.
او که 35سال دارد و آمده بود طلای دوی تخصصی اش ( 110متر با مانع مردان ) را برای پنجمین بار فتح کند و اولین فرد فاتح 5طلا در یک دوی واحد طی 10دوره برگزاری این پیکارها باشد، فقط به مدال برنز رسید و پشت سر 2دونده ای قرار گرفت که 22سال بیشتر ندارند، آنها لاجی دوکوره فرانسوی و لیوشیانگ چینی هستند که به ترتیب طلا و نقره گرفتند.
معمولا سال بعد از المپیک زمان سربرآوردن نیروها و نفرات تازه در هر ورزشی است و این مساله در رقابت های اخیر هلسینکی بیش از هر مکانی نمود داشت.
جانسون شانس آورد که لااقل با یک مدال از این مسابقه ها فارغ شد و خیلی ها به چنین مدالی هم نرسیدند.
یکی از آنها لارس ریدل آلمانی 39ساله و معروف در پرتاب دیسک مردان بود که هر چند به دور نهایی این رشته راه یافت اما پس از آن انگار در میدان وجود ندارد.
جوانترها به سرکردگی جاستین گاتلین امریکایی راهی متفاوت را طی می کردند.
او مدال طلای المپیک را در جیب داشت اما از وی انتظار می رفت به میدان بیاید و ثابت کند که پس از تحلیل رفتن یکی از شاخص ترین های نسل قبلی (موریس گرین ) توان قبضه کردن میدان را دارد.
او این کار را تمام و کمال در فینال دوی 100متر هلسینکی انجام داده جایی که او ضمن فتح یکطرفه آن 17صدم ثانیه بر نفر دوم (مایکل فریتر از جاماییکا) برتری داشت و از نقطه 50متر به بعد شکی در مورد سرنوشت این رقابت و پیروزی او وجود نداشت .
او دوی 200متر را نیز با برتری محسوس بر رقبا فتح کرد و پس از گرین در سال 1999اولین کسی شد که در یک دوره مسابقات جهانی در هر دو ماده فوق اول شده است.


اگر پاول حضور داشت
گاتلین 23ساله شاید فقط از این که رکورد جهانی 100متر را در غیاب اسافاپاول نشکسته ، ناراضی بوده باشد.
این دونده جاماییکایی که دیگر عضو شاخص نسل جدید ستاره های این ورزش است ، نتوانست به دلیل مصدومیت به هلسینکی بیاید و به ادعای خودش و برخی کارشناسان اگر در صحنه می بود گاتلین نمی توانست با چنان اقتداری در آن شهر اول شود.
موردی که گاتلین آن را رد می کند و می گوید: «اگر هم پاول بود، من اول می شدم و در این زمینه مصمم بودم . شاید تنها اثر و خاصیت حاصل از حضور وی می توانست بهتر شدن رکورد من باشد و نه چیزی دیگر.
در هلسینکی ثابت شد که من حقیقتا سلطان دوهای سرعت هستم و هیچ کس قادر به برابری با من نیست .» گاتلین می توانست مثل گرین در مسابقه های جهانی 1999سه ویا سه طلایی هم بشود، اما در دور مقدماتی دوی 4*100متر امدادی دو دونده امریکایی قاتی کردند و چوب امدادی را انداختند و تیم امریکا طبق قواعد حذف شد، شاید به همین خاطر بوده باشد که گاتلین گفته است باید رکورد جهانی محیرالعقول77/9ثانیه ای اساف پاول را که اوایل تابستان امسال در آتن به دست آمد، در آینده نزدیک بشکند تا به شکلی جبران مافات شود.


به یاد موزس
فاتحان جوان در هلسینکی ، جر می وارینر در دوی 400متر مردان و لورین ویلیامز در دوی 100متر زنان بودند که هر دو 21ساله و امریکایی اند و باید از برشان جکسون 22ساله هم یاد کرد که 400متر با مانع مردان را برد.
او در شرایطی به این توفیق رسید که فلیکس سانچز مسن تر از او و ستاره دوومیدانی جمهوری دومنیکن به دلیل مصدومیت نتوانست از دو عنوان قهرمانی اش در این ماده دفاع کند و از فینال کنار کشید.
شاید فرق نسل جدید و جوان تر دوومیدانی با اسلاف شان این باشد که کمتر حرف می زنند و بیشتر عمل می کنند و تابع اصول هستند، به عنوان مثال برای برشاون جکسون مسائل حاشیه ای اهمیتی ندارد و جذاب ترین چیز و مهمترین هدف این است که تبدیل به ادوین موزس جدید شود.
از قضا موزس که حاکم سالهای طولانی دوی 400متر با مانع مردان بود، در هلسینکی حضور داشت و به استقبال جکسون رفت و پس از پیروزی اش به او شادباش گفت.
جکسون می گوید: «اولین باری بود که موزس را از نزدیک می دیدم.
او کسی است که من همیشه به عنوان الگوی کاری خودم تعیین کرده ام. او یک غول در رشته تخصصی اش بود».


مهاجرها و فاتحان
نسل جوان حاکم بر دوومیدانی جهان شامل کنه نیسا بکله هم می شود.
این دونده کنیایی در 10هزار متر مردان باز هم اول شد و اگر در 5هزار متر عنوانی نبرد، به این خاطر بود که خودش تصمیم گرفت در این ماده شرکت نکند و از فشار فزون تر از اندازه بر خود بکاهد. رشید رمزی مراکشی تبار که تبعه بحرین شده با 25سال سن به اندازه بکله 22ساله جوان نیست اما او نیز قطعا به نسل جدید دوومیدانی جهان تعلق دارد.
نسلی که به اعتراف الن جانسون حالا آشکارا بر نسل اواسط و اواخر دهه 1990سایه انداخته و آنها را به صفهای دوم و سوم رانده است و حالا حتی تیم مونتگومری که خود در قیاس با موریس گرین یک نسل جوانتر نشان می داد در مقام مقایسه با نسل گاتلین ، پاول ، اوبیک ولو، تایرون گی و اسکات مسن جلوه می کند.
به اینها بیفزایید سیف سعید شاهین دونده کنیایی تبار تبعه قطر را که دوی 3هزار متر با مانع مردان را باز هم فتح کرد و 23سال بیشتر ندارد یا تیرونش دیبابای 20ساله و اتیوپیایی را که با همراهی خواهر بزرگش دوهای 5هزار و 10هزار متر زنان را قبضه کرد و طلای هر دو را برد.
همین نسل از حالا به سوی المپیک 2008خیز برداشته است و در آن زمان نیز هنوز جوان و کم سن و سال تلقی خواهد شد.

وصال روحانی
منبع : تایمز/ 19آگوست 2005
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها