بادبادک یا ایکس‌باکس؛ مسأله این است
چقدر سخت است فهماندن لذت بازی‌های قدیمی به بچه‌های امروزی که با «پلی‌استیشن»، «ایکس‌باکس» و «پی‌اس‌پی» انس گرفته‌اند. بازی‌هایی که آنها را روزبه‌روز منزوی‌تر و کم‌تحرک‌تر می‌کند و هیجان و نشاط کودکانه را به نابودی می‌کشاند.
جام‌جم‌سرا: وقتی بادبادک بازی می‌کنی پایت روی زمین است و سرت به سوی آسمان؛ به اوج گرفتن و صعود فکر می‌کنی و این که چطور خودت و اسباب‌بازی‌ات را در جهت باد موافق قرار بدهی، اما هنگام بازی کردن با یک وسیله رایانه‌ای باید مدام به یک نقطه خیره بشوی و با عصبانیت دکمه‌ای را تندتند فشار بدهی. به این امید که شلیک اسلحه‌ات تعداد بیشتری از سربازان دشمن را هلاک کند.
آنها نمی‌دانند چطور کاغذهای بی‌جان پس از ساعت‌ها تلاش و دردسر بال درمی‌آورند و پرواز می‌کنند. نمی‌دانند پشت این بازی به ظاهر آرام چقدر هیجان خوابیده است. کافی است یک لحظه ناخودآگاه نخ را رها کنی و بادبادک با سرعتی نزدیک به سرعت هواپیما از جلوی چشمانت دور شود. آن وقت باید لاشه بادبادکت را از لای کابل‌های برق و شاخه‌های درختان چند کیلومتر آن طرف‌تر بیرون بکشی. تو باید به عنوان هدایت‌کننده بادبادک هر چند دقیقه یک‌بار نخ را کمی به پایین بکشی و رها کنی. این طور بادبادکت در آسمان ابراز وجود می‌کند و بیشتر اوج می‌گیرد. نسل جدیدی‌ها طعم این جور بازی‌ها را نچشیده‌اند.
آنها ترجیح می‌دهند تبلت به دست بگیرند و عکس‌های دوستان مجازی‌شان را لایک بزنند. آنها همچنان عطش کشتن غول بازی‌های رایانه‌ای را دارند و کنجکاوند بدانند در مرحله بعدی هر بازی چه خبر است. گاهی سال‌ها در حسرت رکورد زدن و امتیاز گرفتن می‌مانند و یکباره چشم باز می‌کنند و می‌بینند کودکی‌شان را پای این دستگاه خشن گذاشته‌اند. آنها تقصیری ندارند؛ ذائقه‌ها عوض شده است. (ضمیمه چمدان)
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
جنگ تبلیغاتی رژیم صهیونیستی و تکرار حرف‌های بدون پشتوانه
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سناریوی رژیم صهیونیستی برای تحریک ترامپ
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
