قدم زدن در رنگ ها

حتی این مورد در کنار تمام جاذبه‌های معروف ایران برای گردشگران خارجی در بروشورها و کاتالوگ‌ها برای جهانیان توضیح داده شده است تا آنها را قانع کند که ایران می‌تواند متفاوت‌تر از بسیاری دیگر از کشورها باشد. این تفاوت قومیتی باعث پدید آمدن فرهنگ‌های گوناگونی هم می‌شود.

فرهنگ‌هایی که هر کدام به شکل و شمایلی خود را نشان می‌دهند. این تفاوت را وقتی درست متوجه می‌شویم که سه هزار کیلومتر از شمال آمریکا را به جنوب طی می‌کنیم و هیچ تفاوتی در آداب، فرهنگ، لباس و رنگ‌ها نمی‌بینیم و در سرزمین ایران تنها با طی 80 کیلومتر در کرانه دریای خزر شاهد فرهنگ‌های متفاوت، غذاها، گویش‌ها و لباس‌های متفاوت هستیم.

شمال ایران را به نام شهرهای سبز می‌شناسند،‏‌ سبزی طبیعت این نام را به آنجا تحمیل کرده است. اما رنگ‌ها تنها به واسطه طبیعت آن منطقه نیست که روی شهرها قرار گرفته است. هستند شهرهای دیگری در ایران که آداب و رسوم و آیین‌های متفاوت آنها را رنگ‌آمیزی کرده است. نمونه‌اش شهر ورزنه در نزدیکی اصفهان. شهری که به واسطه سپیدپوش بودن همه زنان آن به شهر سپید ایران شهره شده است. البته معماری شهری همچون بوشهر هم می‌توانست این لقب را به این شهر دهد؛ چرا که معماری زیبای قدیمی این شهر به رنگ سپید است و با نگاهی به عکس‌های قدیمی این شهر و برخی دیگر از شهرهای جنوبی سپیدی چشم‌نوازی در میان خانه‌های آن موج می‌زند. هر چند این روزها دیگر خبری از آن خانه‌های سپید نیست و آنها جایشان را به ساختمان‌های بلند و بدقواره‌ای داده‌اند که نه‌تنها هویتی ندارند بلکه همه زیبایی‌های همان خانه‌های قدیمی را هم پوشانده‌اند.

اما هستند هنوز شهرها و روستاهایی که به رنگ‌ها شهره هستند. یکی‌شان ابیانه است؛ روستایی در نزدیکی شهر کاشان که برای خود شهرتی جهانی دست و پا کرده است. به‌واسطه خاک سرخ این روستا همه خانه‌ها به این رنگ درآمده‌اند و با نگاهی از بالا به این روستا می‌توان رنگ‌آمیزی چشم‌نوازی را در آن مشاهده کرد. همچون بومی نقاشی که تاش‌های رنگ قرمز در جای جای آن دیده می‌شود. اما اگر شهر ورزنه، شهر سپید ایران باشد و ابیانه سرخ رنگ‏، هرمز همچون جعبه مدادرنگی است؛ رنگین‌کمان ایران. خاک رنگین این منطقه آنقدر زیبا هست که هر ساله فرشی با عظمت از آن پهن می‌شود. هر چند گاه اعتراض فعالان محیط زیست را هم به همراه داشته است، اما چیزی از شگفتی و زیبایی آن کم نکرده است.

همه این شهرهای ایران را طبیعت و آیین‌ها بوده‌اند که رنگین کرده‌اند. اما بسیاری از شهرها در جهان وجود دارند که بدون توجه به هر آیین و طبیعتی آگاهانه رنگین شده‌اند. همین ویژگی باعث شده است که بسیاری از گردشگران مقصدشان را به وسوسه تماشای این شهرها به آنجا تغییر دهند.

درخشش در دریای اژه

شاید مشهورترین این شهرها نزد گردشگران جزیره میکونوس یونان باشد. جزیره سپید در میانه دریای اژه. گرچه این جزیره چند رنگ نیست، ولی سفیدی بناهای آن در میان رنگ آبی دریا و آسمان هارمونی خاصی به این شهر بخشیده. این جزیره در شب نیز بسیار تماشایی است چراکه رنگ سفید ساختمان‌ها در دل تاریکی می‌درخشد و جلوه خاصی به این شهر می‌دهد. آسیاب‌های بادی 400 ساله این جزیره از محبوب‌ترین مکان‌ها برای بازدید است.

رنگین‌کمان قطبی

اهالی نزدیک به قطب شمال چشمشان از سپیدی پر است. آنقدر برف و بوران و یخ دیده اند که شاید بد نباشد شهرهایشان را رنگ بزنند تا هم تنوعی باشد برای چشم‌هایشان و هم بتوانند بسیاری را وسوسه کنند تا به این شهرها سفر کنند. لانگ یر‌بین نروژ یکی از آن شهرهاست؛ شهری با رنگ‌های متنوع رنگین‌کمانی با پس‌زمینه کوه‌های سفید یخی و گوزن‌های شمالی که آزادانه در شهر می‌گردند و حس در جریان بودن زندگی را در منطقه‌ای که در آن گیاه نمی‌روید‌ ‌به ساکنان و بازدیدکنندگان می‌دهد. این شهر به دلیل نزدیکی به قطب و سهولت رفت‌و‌آمد به آن یکی از پرطرفدارترین مناطق شمالی جهان برای گردشگران است.

شهر قورباغه سبز

گوآنجوتو، شهر کوچکی که سال 1554 بر فراز کوهی به همین نام به عنوان شهری پلکانی با میراث معماری به سبک اسپانیایی بنا شد. درساخت خانه‌های آن از سنگ ماسه‌ای سبز و صورتی همان منطقه استفاده شد. نام این شهر به معنی «قورباغه سبز» است که نماد خرد در فرهنگ مکزیکی است، بنابراین رنگ سبز از اهمیت ویژه‌ای در این فرهنگ برخوردار است و نیمی از خانه‌های این شهر با طیف‌های مختلف سبز رنگ‌آمیزی شده‌اند. این‌شهر در کنار معدن نقره‌ای قرار دارد که 30 درصد از نقره جهان را تامین می‌کند. شهر گوآنجوتو و معدن نقره آن در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند.

شهر بوم نقاشی

مانارولا یکی از قدیمی‌ترین شهرهای سینکه تِره ایتالیاست که قدمت آن به قرن هشتم میلادی برمی‌گردد. این شهر پلکانی کوچک و زیبا با خانه‌های زیبایی که از سنگ‌های ماسه‌ای ساخته شده است بر فراز تپه‌های سرسبز سینکه تِره در جوار دریای مدیترانه قرار گرفته است و فاصله چندانی با محله مشهور پیزا سنترال ایتالیا ندارد. این شهر رنگارنگ همچنین گالری‌ای از نقاشی‌های رنگ روغنی و آبرنگ از شهر سینکه تره نیز در خود دارد. (ضمیمه چمدان)

　آذر کمانی