جام جهانی برزیل و ویژه برنامه‌های دیدنی

شبکه‌های مختلف سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز مانند دوره‌های قبل ویژه برنامه‌هایی را برای این ایام تدارک دیده که از مهم‌ترین آنها می‌توان به برنامه 2014 به تهیه‌کنندگی عادل فردوسی‌پور و ورزش از نگاه دو با اجرای میثم زمان‌آبادی اشاره کرد که هر دوی آنها در قیاس با برنامه‌های مشابه پیشین خود کیفیت بسیار بهتر و بالاتری داشته‌اند. 2014 را می‌توان طولانی‌ترین برنامه زنده تلویزیونی قلمداد کرد که از 19 و 30 دقیقه شب آغاز و گاه تا 7 و 30 صبح روز بعد به​طول می‌انجامد! وضعیتی که هنگام دور مقدماتی جام بر این برنامه حاکم بوده و انصافا گروه 2014 بخوبی از عهده انجام آن برآمده‌اند، بی‌آن‌که اثر چندانی از خستگی در چهره افراد جلوی دوربین به چشم بخورد.

برگ برنده برنامه یاد شده حضور مهمان‌های ویژه همچون: دونگا (کاپیتان سابق تیم ملی برزیل) به تناسب بازی‌های روی آنتن بود که با اجرای خوب فردوسی‌پور همراه شد. البته این امر در شب‌های بعد کمرنگ و ارتباط مستقیم اینترنتی با صاحبنظران و مربیان به مرور جایگزین آن شد. شب‌های نخست عادل فردوسی‌پور با توجه به وظایف تهیه‌کنندگی‌اش کمی آشفته و سردرگم به نظر می‌رسید که گاه به از ریتم افتادن برنامه منجر می‌شد.

البته این موضوع در شب‌های بعدی تا حدودی رفع شد و 2014 با ضعف‌های کمتری روی آنتن رفت. استفاده از کارشناس‌های ثابتی همچون امیر حاج‌رضایی، محصص و حمیدرضا صدر نیز یکنواختی را به بحث‌های کارشناسی حاکم کرد که در بسیاری مواقع حوصله مخاطبانش را سر می‌برد! حضور گرم و پرانرژی محمدحسین میثاقی در بخش خبرهای جام جهانی، یکی دیگر از نقاط قوت برنامه است که فضای پرشور و هیجان جام را به مخاطبان تلویزیونی منتقل می‌کند.

ورزش از نگاه دو در دوره جدید پخش خود به شیوه‌ای کاملا متفاوت عمل کرده و با بهره‌گیری از اسپانسرهای قدرتمند، پای نامدارانی همچون لوتار ماتیوس را به ایران باز کرد. آنها در ویژه‌برنامه‌های جام جهانی خود به برزیل رفتند و استودیویی را برای تهیه و تولید راه انداختند که حاصل آن گزارش‌های جذابی از سطح شهر پیش از بازی‌های مهم جام بود. در حقیقت زمان آبادی و گروه جوانش بخوبی روح شاد و پرنشاط برزیل به هنگام جشنی جهانی را به تصویر کشیدند و در خلال آن پای فوتبالیست‌های قدیمی نامداری همچون به‌به تو را ـ که بینندگان سن و سال‌دارتر برنامه، خاطراتی از آنان دارند ـ را نیز به استودیوی خویش باز کرده‌اند. در این میان تنها ضعف عمده این ویژه‌برنامه به اجرای شادمان و دهقانی در استودیوی تهران بازمی‌گردد که گاهی برنامه را از ریتم انداخته و آن را به اصطلاح دوپاره کرده است. ضعفی که تهیه‌کنندگان برنامه را واداشته تا از بابازاده (مجری جوان تلویزیون) در کنار این دو بهره گیرد که در یکی دو برنامه اخیر، آثار مثبت آن کاملا به چشم مخاطب آمده است. (محمد جلیلوند/ ضمیمه قاب کوچک)