اجرای برنامه‌های صبحگاهی با سناریوهای متفاوت

با او درباره این برنامه و مسیری که در صدا و سیما طی کرده گفت‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید:

شما به‌عنوان کارشناس اقتصادی در برنامه تلویزیونی حضور داشتید، اما به یکباره مجری اصلی برنامه سلام تهران شدید. این تغییر مسیر برای شما چگونه رقم خورد؟

سابقه تاریخی این موضوع را به گونه دیگری باید بررسی کرد. من به‌عنوان کارشناس و مجری در برنامه‌های رادیویی حضور داشتم. از همان جا هم به امیر خرمشاهی، تهیه‌کننده برنامه سلام تهران معرفی شدم تا به‌عنوان کارشناس اقتصادی در برنامه سلام تهران حاضر باشم.

اقتصاد خوانده‌اید؟

خیر. من لیسانس مدیریت صنعتی دارم و اکنون هم دانشجوی کارشناسی ارشد همین رشته هستم. به هر حال رشته تحصیلی من بشدت با اقتصاد همخوانی دارد. مضاف بر این‌که نزدیک به یک دهه در رسانه‌های مکتوب به‌عنوان خبرنگار اقتصادی فعالیت داشتم. همین موضوع هم سبب شد در برنامه سلام تهران به‌عنوان کارشناس حضور داشته باشم تا بتوانم به تحلیل موضوع‌های اقتصادی بپردازم.

چگونه شد که یکباره مجری اصلی برنامه شدید؟

امیر خرمشاهی، تهیه‌کننده سلام تهران آدم عجیبی است. سخت تصمیم می‌گیرد، اما وقتی تصمیمی گرفت به دنبالش می‌رود تا اجرایی کند. یک روز با من تماس گرفت تا در دفتر کارش حضور داشته باشم. با من در رابطه با این‌که می‌خواهد به‌عنوان مجری برنامه روی من حساب کند گفت‌وگو کرد. برای این تصمیم خودش نیز دلایل قاطعی داشت. دقیقا به خاطر دارم، یکباره در گوشی تلفن همراه‌اش مشغول کنکاش شد و فایل صوتی یکی از مصاحبه‌های من در رادیو را پخش کرد. او بخوبی من را زیر نظر گرفته بود و اعتماد کرد. مدیران شبکه تهران هم در این تصمیم به آقای خرمشاهی کمک کردند. گرچه این​قدر هم آسان نبود.

یعنی مخالفت با حضور شما به‌عنوان مجری بود؟

به هر حال شبکه‌های تلویزیونی زیاد شده‌اند و باید پذیرفت که راه را باید برای جوانان باز کرد. بیست و چهار​ساله​ بودم که در رادیو حضور داشتم. باید بپذیریم حرف‌های جوانان هم شنیده می‌شود. نمونه بارز این اتفاق را در​باره سیدعلی ضیاء که از صمیمی‌ترین دوستان من است، می‌توانم مطرح کنم. با وجود سن کمی که دارد بسیاری از حرف‌هایی که مردم از دهان او می‌شنوند برایشان باورپذیر است. جوانگرایی نه در وصف شعار که در عمل بسیار تصمیم درستی است. به لطف خدا هم تاکنون تجربه‌های خوبی به همراه داشته است.

یعنی می‌گویید جوان‌ها به نوعی قابل اعتمادتر به حساب می‌آیند؟

الزاما بحث من اعتماد نیست. به هر حال در رابطه با اعتمادسازی و پرورش آن به نظر من مدیران سازمان و تهیه‌کنندگان نقش مهم‌تری ایفا می‌کنند. به طور مشخص در رابطه با خودم این موضوع را مطرح کردم که فرآیند حضورم در برنامه تلویزیون با یک اعتماد سفت و سخت از سوی امیر خرمشاهی و مدیران شبکه همراه شد. این مقوله بسیار حائز اهمیت است که مانور بیش از اندازه روی آن، این هراس را ایجاد می‌کند که خدای نکرده تملق‌گویی باشد. بحث من بیشتر بر سر شنیده شدن صدای جوانان است. این‌که راه برایشان باز شود، کلی حرف دارند. حرف‌های درست و حسابی که از سوی پا به سن گذاشته‌ها شنیده می‌شود. این اتفاق کمی نیست که براحتی بتوان از کنار آن عبور کرد. یک سرمایه برای جامعه به شمار می‌آید که باید قدرش را دانست.

اکنون در رادیو نیز حضور دارید؟

به عنوان مجری ـ کارشناس برنامه اقتصاد روز در رادیو سراسری ایران حضور دارم، رادیو عشق است. این جمله گرچه کلیشه‌ای و تکراری است، اما واقعا یک گزاره ثابت شده است.

حضور شما در تلویزیون چگونه است؟

اکنون فقط در برنامه سلام تهران حضور دارم. روزهای چهارشنبه نوبت اجرای من است که هیجان زیادی برای آن دارم. برنامه سلام تهران گرچه برنامه‌ای صبحگاهی است، اما ساختار آن ویژه و خاص است. به هر حال یک برنامه که دو استودیو دارد؛ یک استودیو در تپه صبا دایر شده است و ما در آن حضور داریم و استودیوی دیگر آن وسط شهر است. این‌که دوستان من می‌روند صندلی می‌گذارند در خیابان‌های پایتخت با مردم و شهروندان عادی حرف می‌زنند یا این‌که در جشنواره‌ای تحت عنوان جشنواره پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها حمید رضایی با همراهی دوستانمان به خانه‌های مردم می‌روند و با آنان خاطره بازی می‌کنند؛ اتفاق بسیار خوبی رقم می‌خورد. سلام تهران پر از این لحظه‌های ناب است و به همین دلیل یک احساس تعلق خاطر خاصی به آن دارم.

شما هم گویا هر بار با یک سناریویی خاص برنامه را شروع می‌کنید؟ یک‌بار با پاکت نامه، یک‌بار نان و المان‌های دیگری که در پلاتوی آغازین با آن به استقبال مخاطب می‌روید. فکر شده است؟

به هر حال من نویسنده هستم. دوره کامل فیلمنامه‌نویسی و داستان‌نویسی را سپری کرده‌ام. با همفکری برخی از دوستانم برای هر اجرا سناریویی را طراحی می‌کنیم تا کمی متفاوت باشیم.

ایمان محمدی