قهوه‌های تلخ با شکر اضافی

موسسه رسانه‌های تصویری و دیگر شبکه‌های نمایش خانگی تا مدت‌ها تنها از فیلم‌های سینمایی ایرانی و خارجی که مدت‌ها از زمان اکران یا نمایششان در شبکه‌های مختلف تلویزیونی می‌گذشت، تغذیه می‌کردند و در بحث تولید چندان فعال نبودند. اما از مقطعی به بعد مدیران شبکه نمایش خانگی این ضرورت را احساس کردند که دست به رقابتی سالم با سینما و تلویزیون بزنند و بتوانند در کنار پوشش‌دادن محصولات آن رسانه‌ها برای دیداری دوباره، به طور مستقل نیز روی پای خود بایستند و برای سرگرمی و جذب تماشاگران نقشی پررنگ‌تر ایفا کنند.

از همین‌رو نویسندگان، کارگردانان و تهیه‌کنندگان مختلف ـ که در عرصه سینما و تلویزیون فعال بودند ـ برای تولید محصولاتی مستقل و مخصوص شبکه نمایش خانگی آستین بالا زدند و فیلم‌هایی موسوم به ویدئویی ساختند. این آثار عموما با بودجه‌های کمتری نسبت به تولیدات رسانه‌های پرطرفدارتر دیگر ساخته می‌شد و باتوجه به این مساله از درصد جذابیت‌های آن کاسته می‌شد و در نهایت توفیق چندانی به دست نمی‌آمد.

برای همین تهیه‌کننده‌ها و سازندگان تصمیم گرفتند بهای بیشتری به این محصولات بدهند و راهکارهای کارآمدتری اتخاذ کنند. جذب سرمایه بیشتر، نگارش فیلمنامه‌های مستحکم‌تر و قوام یافته‌تر و مهم‌تر از همه استفاده از بازیگرانی محبوب و شناخته‌شده گام‌های موثری بود که شبکه نمایش خانگی در این زمینه برداشت. البته این شیوه هم در بیشتر مواقع جواب نداد و فیلم‌ها به دلایل مختلف آن‌طور که باید و شاید دیده نشد. به‌خاطر همین شبکه نمایش خانگی چاره را در سریال سازی دید و سعی کرد با تولید مجموعه‌هایی جذاب و الگوبرداری از نمونه‌های موفق تلویزیونی مسیر موفقیت خود را هموارتر کند. با این حال یکی از شایع‌ترین مشکل‌های این مجموعه‌ها زمان‌بندی نامناسب توزیع آنهاست که باعث می‌شود مخاطبان نتوانند در مقاطع منظم خاصی آن اثر را تهیه کنند و ببینند ضمن این که حتی در صورت مساعد بودن وضع پخش مخاطبان معمولا ترجیح می‌دهند هر زمانی که دوست داشته باشند این آثار را ببینند و حتی گاهی ضرورت پیوستگی و ترتیب تماشای آن را چندان احساس نمی‌کنند. از این منظر سریال‌های تلویزیونی به دلیل تاریخ و ساعت پخش منظم در جذب تماشاگران بسیار جلوتر و موفق‌تر از نمونه‌های شبکه نمایش خانگی هستند.

از همین رو بسیاری از تولیدات شبکه نمایش خانگی مثل سریال «شاهگوش» و مجموعه «شوخی کردم» برای جلب نظر اولیه مخاطبان به راه‌هایی چون طراحی مسابقات پیامکی و اهدای جوایز متعدد رو آورده‌اند تا از این طریق به موفقیت دست یابند، اما این فقط یک بخش قضیه است و جلب رضایت مطلوب و نهایی مخاطبان به کیفیت و ساختار خود اثر بستگی دارد و اگر خروجی نهایی و قسمت‌های بعدی این آثار جذاب و سرگرم‌کننده نباشد، تماشاگران قید ترفندهای کاذب و تزئینی چون مسابقات را خواهند زد.