خودروهای هوشمند برای ایمنی جاده ها

کرواسی در سال ۲۰۱۳ میلادی به اتحادیه اروپا خواهد پیوست. هم اکنون در این کشور، پژوهشگران اروپایی طرحی را دنبال می کنند که هدف آن مجهز کردن همۀ خودروها به یک سیستم “تماس بی سیم با اورژانس” است. در صورت وقوع تصادف، این سیستم بلافاصله با نیروهای امداد، تماس برقرار می کند.

“آنته سارجانوویچ“، مدیر پروژۀ موسوم به “ای کال” است و در مورد این سیستم بیشتر توضیح می دهد: “این یک خودروی معمولی نیست و به دستگاه “ای کال” e-call، یعنی تماس الکترونیکی مجهز شده است که امکان انجام تماس را به صورت دستی یا خودکار توسط دستگاهی که درون خودرو است می دهد… اگر شاهد تصادف جدی در جاده هستیم، می توانیم خودرو را متوقف کنیم و دکمۀ دستگاه را فشار دهیم.”

این دستگاه مانند یک تلفن همراه، با شمارۀ ۱۱۲، شماره اورژانس اروپایی، تماس برقرار می کند و در عین حالی که راننده از طریق بلندگو و میکروفون خودرو با اپراتور صحبت می کند، دستگاهِ e-Call، مشخصاتِ کاملِ سیستم موقعیت‌ یاب یا جی ‌پی ‌اس خودرو را ارسال می کند و به این ترتیب، محل حادثه دقیقاً روی نقشه تعیین می شود.

گوران استاجیک در مرکز اورژانس کار میکند: “این سیستم اجازه می دهد تا در زمانی بسیار کوتاه، تمام اطلاعت لازم را برای راه اندازی عملیات امداد و کمک رسانی دریافت کنیم.”

دریافت فوری تماس، به نیروهای امداد کمک می کند تا زمان مورد نیاز برای حضور در محل را پنجاه درصد کاهش دهند. ظرف چند دقیقه، آمبولانس، آتش نشانی یا پلیس به محل می رسند.

پاوائو بریتویچ، هماهنگ کنندۀ پروژۀ e-Call است و در مورد مزایای سیستم می گوید: “قربانیان حادثه ممکن است، تحت استرس زیادی باشند و اغلب قادر به مشخص کردن محل دقیق خود نیستند. این سیستم احتیاج به دخالت انسان ندارد و مشخصات زمان و مکان را به طور خودکار به مرکز ۱۱۲ می رساند و از پیچیده تر شدن بیهودۀ شرایط جلوگیری می کند.

انجمن اتومبیل کرواسی، به رانندگان کمک های فنی و اخبار مربوط به ترافیک را می رساند. سیستم e-Call کمک خواهد کرد تا بعد از وقوع یک حادثه، شرایط ترافیک را بتوان پیش بینی کرد.

تلاش مهندسان این است که این سیستم در تمام کشورهای اروپایی سازگار باشد و خودرو سازان آن را با سیستم کیسۀ هوا ارتباط دهند تا در صورت حادثه به همراه آن به کار بیافتد.

“وروج استرِپاکی“، مدیر پروژه در شرکت اریکسون است: “برای اینکه به صورت اتوماتیک کار کند، شما باید آن را به حسگر های داخل خودرو اتصال دهید، تا حسگر ها بتوانند دستگاه را راه بیاندازند. ما با این دستگاه ها کار کردیم و در آزمایشگاه، برای شبیه سازی تصادف، جعبۀ دستگاه را تکان می دهیم… دستگاه را تکان می دهیم تا ببینیم آیا تماس الکترونیکی برقرار می کند. “

انتظار می رود که تا سال ۲۰۱۵ میلادی این سیستم در سطح اتحادیه اروپا به کار گرفته شود و در تمام خودروهای جدیدی که در اتحادیه به فروش می رسند، مجهز بودن به آن اجباری اعلام شود.

آیا فن آوری های جدید و هوشمند، قابلیت جلوگیری از موقعیت های خطرناک را دارند؟

این خودرو برای هدایت حتی به راننده هم نیاز ندارد و تنها با کمکِ سنسورها و سیستم موقعیت یابی به طور خودکار حرکت می کند.

ژان شومِروس، مهندس تحقیقات در موسسۀ سیستم های حمل و نقل توضیحاتی می دهد: “با فشار دادن این دکمه، خودرو به طور کاملاً اتوماتیک حرکت می کند و اطراف را اسکن می کند و اگر مانعی وجود داشته باشد به طور خودکار ترمز خواهد کرد.”

دانشمندان اروپایی و تولید کنندگان خودرو، چندین خودروی پژوهشی ساخته اند که احتمالاً در آینده رانندگی را امن تر، لذت بخش تر و سازگارتر با محیط زیست خواهند کرد.

کارستن لِمِر، مدیر موسسه سیستم های حمل و نقل نیز می گوید: “حسگرهای متعددی در این خودرو نصب کرده ایم. برای مثال، در این سمت، در وسط و در این طرف، رادارهای لیزری کار گذاشته شده اند که زاویۀ بزرگی را از دید جلو کنترل خواهند کرد… و اینجا درست در پشت آینۀ جلو، یک سیستمی وجود دارد که خطِ رانندگی را شناسایی می کند و تشخیص می دهد خودرو در کجای خط قرار دارد.”

محققان با استفاده از شبیه سازی، سعی دارند تعامل انسان و خودرو را در موقعیت های مختلف ترافیک جاده ارزیابی کنند. اطمینان از اعتماد کامل رانندگان به سیستم خودکار، یکی از چالش های اصلی خودروهای هوشمند فرداست.

کارستن لِمِر ادامه می دهد: “در مورد دستگاه های خودکار، نکتۀ قابل توجه و مهم، پیدا کردن بهترین روش برای تغییر حالت معمولی به حالت اتوماتیک است و همینطور بهترین نحوۀ تقسیم کردن مسئولیت ها بین راننده و سیستم فنی خودرو، بسیار مهم است.”

این خودروی تحقیقاتی سیستم کمک راننده ای دارد که می تواند علایم جاده را در فاصله شصت متری بخواند و به این ترتیب به راننده اجازه می دهد که رانندگی آسانتری را تجربه کند آن هم بدون دخالت دست.

مارتین هامِل، مهندس سیستم در شرکت “کونتینانتال اتوموتیو” می گوید: “وقتی من سیستم کمک راننده را راه می اندازم، چراغهای این سیستم بر روی داشبورد روشن می شود و خودرو به طور اتوماتیک مسیر خودش را پیدا می کند و می تواند در مواقع ضروری حتی بپیچد.”

البته اگر پیچها خیلی شدید باشند، راننده می تواند کنترل خودرو را به دست بگیرد. این سیستم خودکار می تواند با قابلیتهای بیشتری ارتقا پیدا کند. قابلیتهایی مثل عبور از موانع پیش رو. سیستم رادار به خودرو کمک می کند که فاصله ایمنی خود را از خودروهای اطراف حفظ کند. این سیستم سرعت خودرو را طوری تنظیم می کند که تصادفی رخ ندهد. مثلا اگر خودروی پیش رو سرعتش را کم کند یا توقف کند، این سیستم رادار کارش آغاز می شود.

ماتیاس استراوس، مهندس سیستم های پیشرفته پشتیبانی رانندگی در شرکت “کونتینانتال اتوموتیو” است و در مورد برخی پرسش ها می گوید: “هنوز سوالات بی پاسخ زیادی باقی مانده اند. آیا این فقط برای هدایت خودرو بدون راننده در ده ثانیه طراحی شده است یا این زمان می تواند طولانی تر باشد؟ آیا این نحوه رانندگی در سرعتهای بالا هم ایمن است؟ چطور ارتباط بین خودروهای مختلف می تواند مشکلات را در ترافیکهای واقعی کم کند؟”

سیستمهای کمک راننده هوشمند به این زودیها وارد بازار نمی شوند. حداقل در چند سال آینده. اما شکی وجود ندارد که پیشرفت در این مسیر ادامه خواهد داشت. چرا که دانشمندان و شرکتها مصمم هستند که مسیر امنی را برای خودروهای هوشمند هموار کنند.

منبع: یورو نیوز