بلال‌فروش شورای شهر

ممکن است اگر پای صداقت با مردم در میان باشد؛ یک عزیز بلال‌فروش هم از سطح شهر، مستقیم سر از شورای شهر درآورد و مگر چه اشکالی دارد که از اقشار آسیب‌پذیر(مستضعف سابق) نیز در این مکان شریف مشورتی حضور به هم رسانند؟ آن هم نه که خدای نکرده با زور پارتی و به ضرب پول و پله، که با دست خالی و صرفا با سرمایه صمیمیت و صداقت با مردم شهر که در نهایت دست به انتخاب او زده‌اند تا با فاصله فقط 9 رأی از نفر اول، با کسب بیشترین آرای شهر مهاباد، بی‌محابا به عنوان نفر دوم، وارد شورای شهر شود؛ شهری که مردمش لابد بارها از بلال‌های شیری او خریده‌اند و خورده‌اند از نزدیکش می‌شناخته‌اند.

فروغی بسطامی فرماید:

یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد

یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند

محمد ابراهیمی، ملقب به ممد چکول(ممد کوچولو)، یک جوان بیست‌وهفت ساله است که دارای بساط بلال‌فروشی(دستفروشی) در میدان شهر مهاباد است. او دارای مدرک لیسانس شیمی از دانشگاه پیام‌نور است و در قسمتی از شهر(میدان استقلال) زندگی می‌کند که منطقه فقیرنشین مهاباد محسوب می‌شود. وی در پوستر تبلیغاتی‌اش خود را این‌گونه راحت و صمیمی و شفاف، معرفی کرده است که جالب است:

«اینجانب محمد چکول، کاندیدای چهارمین دوره شورای اسلامی شهر مهاباد با دستانی خالی، اما سرشار از امید به خدا اعلام می‌دارم که حقیر بعد از چند سال دستفروشی برای اثبات حسن‌نیت، لیست اموال و دارایی‌های منقول و غیرمنقولم را به مردم شریف اعلام می‌دارم.»

و آنگاه در ادامه شفاف‌سازی خود، با تأکید بر این‌که اگر به شورای دور چهارم راه یابم، بعد از چهار سال پایان شورا حاضرم فهرست اموالم را اعلام کنم، دارایی فعلی خود را به این شرح اعلام عمومی کرده است: «دو دیگ دارم و یک فرغون و یک حساب بانکی دو میلیونی به همراه یک زمین قولنامه‌ای 10 × 10 متر.»

این دستفروش تحصیلکرده، از قرار مسموع، گویا برنامه تبلیغاتی خاصی هم برای ورود به شورا نداشته، اما به‌دلیل محبوبیتش در سطح شهر بویژه مناطق عشایرنشین، توانسته است در انتخابات این دوره شورای شهر مهاباد که 205 نفر نامزد رقابت می‌کردند و 80 درصد مردم هم شرکت کردند، با رأی بالا به عنوان منتخب دوم به شورای شهر مهاباد راه یابد.

ــ احسنت!... (این را یکی از مردم شهر گفت که نفهمیدیم به انتخاب خوب خودشان گفت، یا که به روحیه شفاف، صمیمی، صادق و بدون ریای این جوان بلال‌فروش شهر، که فارغ از برخی گنده‌گویی‌های معمول بعضی نامزدها، وارد صحنه انتخابات شده و الحمدلله خروج و خروجی خوبی هم داشته است.)

بسته پیشنهادی: ما ضمن تبریک به مردم عزیز مهاباد برای این انتخاب قشنگ و تو دل برو، و ایضا تبریک مضاعف به این جوان درس خوانده بلال فروش؛ نکاتی چند را در قالب ثابت بسته پیشنهادی خود تقدیم حضور می‌داریم:

1ـ شورای شهر خوب: یک شورای شهر خوب، آن شورای شهری است که خوب باشد. از پایین‌ترین اقشار دردمند جامعه نیز در آنجا شرف حضور داشته باشند. اگر بدانید که چقدر این جوان عزیز بلال‌فروش با انواع دردهای مردم ضعیف جامعه آشنایی دارد؛ چون به اکثر آنها بلال فروخته و به چشم خود دیده که چون یارانه‌شان کفاف نمی‌داده، خانوادگی به خوردن یک بلال اکتفا کرده‌اند. حتی بلال بدون دسته که ارزان‌تر است.

2ـ کار عار نیست: جوان‌های ما از این هم‌نسل خودشان یاد بگیرند که برای تأمین هزینه دانشگاهش بلال می‌فروخته و سپس چون آمار اشتغال با واقعیت فاصله داشته و نتوانسته شغلی متناسب با رشته شیمی‌اش پیدا کند، به همان بلال‌فروشی‌اش ادامه داده و دیده که از بیکاری بهتر است. لااقل با تجزیه بلال‌ها به شیری و سفت، می‌توانسته دستی به ترکیب معیشت خود بزند.

سرافکنده شوند اراذل و اوباشی که با چاقو و قمه، خفت مردم را گرفته و اموال آنها را به زور می‌گیرند تا آبرومندانه زندگی کنند!

3ـ دانشگاه بلال‌فروشی: این که یک عزیز تحصیلکرده موفق شود وارد شورای شهر شود، دلیل نمی‌شود که نظام آموزش عالی ما به سمتی برود که لیسانسیه شیمی و فیزیکش پس از اتمام تحصیلات عالیه، با جیب خالیه(!)، به سمت مشاغلی چون بلال‌فروشی کشیده بشوند که یک آدم بیسواد هم می‌تواند از پس آن برآید.

رضا رفیع